به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه اینترنتی رای الیوم در سرمقاله خود نوشت موضع اکثر کشورهای عربی در قبال بحرانِ بغرنج لبنان شرم آور و مایوس کننده است، گویی لبنانی که همه کشورها زیبایی، تمدن و دموکراسی بی نظیر و ذخایر فرهنگی و خلاقیت آن را تحسین میکنند کشوری عربی نیست.
این روزنامه در ادامه نوشت: در اینجا از لبنان به عنوان یک کشور عربی سخن میگوییم که با وضع معیشتی بسیار سختی مواجه است و بیش از سیصد هزار آواره دارد و اگر نگوییم سه میلیون نفر از جمعیت آن با گرسنگی دست و پنجه نرم میکنند میتوانیم بگوییم در آستانه گرسنگی هستند، این کشور هزاران زخمی دارد، ولی با وجود این، عربها که بیشترین ثروت جهان متعلق به آنهاست، فقط کمکهای اندکی به لبنان کرده اند و اتحادیه عرب با برگزاری نشست فوق العادهای نه در سطح سران یا وزیران امور خارجه بلکه حتی در سطح نمایندگان دائم خود به یاری این کشور نشتافته است.
در ادامه این مطلب آمده است: مایه ننگ همه عربهاست که امانوئل مکرون (رئیس جمهور فرانسه) به عنوان نماینده استعمار فرانسه نخستین کسی باشد که پس از انفجار نیمی از بندر بیروت، وارد این شهر میشود و از آن دیدار میکند، ندیدیم که رئیس جمهور یا حتی یکی از وزرای خارجه کشورهای عربی برای نشان دادن کمترین حد از همبستگی، وارد فرودگاه بیروت شود یا برای التیام مادی، پزشکی و روانی مجروحان خواستار برگزاری کنفرانسی شود.
کل مبلغی که کنفرانس پاریس موفق به جمع آوری آن از کشورهای شرکت کننده خصوصا آمریکا (به عنوان ابرقدرت جهان) و برخی وزیران امور خارجه عرب که از سر شرم یا برای جلب رضایت ترامپ و مکرون در آن شرکت کرده بودند؛ سیصد میلیون دلار است و این مبلغ بسیار کمتر از بهای تابلویی است که شاهان و امرای عرب سالنهای قصرهای خود را با آن مزین میکنند.
از نظر عرب ها، گناه لبنان این است که تنها کشور عربی است که با اسرائیل اشغالگر مقابله میکند و در برابر اسرائیل سیاست بازدارندگی و توازن راهبردی را اعمال میکند و مردان محترمی دارد که از عزت و غرور این کشور یا غرور باقیمانده آن دفاع میکنند، لبنان تنها کشوری است که به یاد فلسطین است و تداعی کننده قدس اشغالی به کشورهایی است که فلسطین را رها کرده اند.
لبنان برای بازسازی آثار بحران، مرمت ساختمانها و التیام زخم آوارگان نیازمند ۱۵ میلیارد دلار است، ولی تا این لحظه چیزی جز بی توجهی، توخالی بودن وعدههای حمایت و ناپدید شدن حاکمانی که مدعی اند بهترین حاکم برای مردم هستند را شاهد نبودیم.
در انتهای این مطلب آمده است: اینکه در این زمانه بد هیچ کس برای مردم اصیل، سخاوتمند، مهمان نواز و شجاع لبنان گریه نمیکند، برای ما عجیب و غافلگیر کننده نیست، ولی علی رغم همه اینها، لبنان عرب بودن، ارزشها و اخلاق خود را رها نخواهد کرد و همچون بحرانهای قبل، با قدرت از دل این بحران به پا خواهد خاست.
انتهای پیام/