به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، دانشمندان دانشگاه جورج واشنگتن در واشنگتن دی سی، پنج ویژگی مختلف خون بیماران را مورد بررسی قرار دادند تا ببینند آیا بین آنها و جدی بودن عفونت ناشی از ویروس کرونا ارتباط وجود دارد یا خیر. این خاصیت خونی به عنوان نشانگرهای زیستی شناخته میشود و به پزشکان این امکان را میدهد که نسبت به وضعیت قسمتهای دیگر بدن مطلع شوند.
در طول مطالعه، دانشمندان ارتباطی بین این پنج نشانگر و افزایش خطر کووید ۱۹ یافتند که پزشکان را قادر میسازد تا بر مبنای آزمایش خون بتوانند میزان نیاز بیماران کرونایی به درمانهای بیشتر را بسنجند.
یکی از محققان این مطالعه در این باره گقت: ما امیدواریم که این نشانگرهای زیستی به پزشکان در تشخیص شدت بیماری در افراد و تصمیمات بالینی ضروری و زمان ترخیص آنها از بیمارستان کمک کند.
در این مطالعه ۲۹۹ بیمار مورد آزمایش قرار گرفتند که ۲۰۰ مورد از آنها دارای نشانگرهای زیستی بودند؛ نشانگرهای زیستی مشاهده شده IL-۶، D-dimer، CRP، LDH و فریتین نامیده میشوند؛ وجود مقدار زیادی از این نشانگرهای زیستی در خون، نشان دهنده التهاب یا اختلال خونریزی و خطر بستری در بخش مراقبتهای ویژه است.
در حال حاضر پزشکان بر روی تاثیرات احتمالی فاکتورهایی مانند سن، چاقی یا سایر شرایط بهداشتی در افزایش احتمال ابتلا به ویروس کرونا مطالعه میکنند. طبق اظهارات دانشمندان این دانشگاه، یک آزمایش خون ساده برای بیماران میتواند به تصمیم گیری در مورد نحوه درمان بیماران مبتلا به کووید ۱۹ و تخصیص کارآمدتر منابع بین بیماران کمک کند.
این مطالعه با عنوان ارتباط بین نشانگرهای زیستی و نتایج بالینی در پاندمی کروناویروس انجام و نتایج آن منتشر شده است که بر اساس آن میتوان ارتباط بین نشانگرهای زیستی، وخامت بالینی و مرگ بیمار را مشخص کرد. سطح IL-۶، D-dimer، CRP، LDH و فریتین بالاترین سطح خطر را برای نتایج کلینیکی ارزیابی شده نشان داد که از نظر آماری قابل توجه بودند.
به گفته یکی از محققان، در گروه مورد آزمایش این نشانگرهای زیستی در بیماران دارای فشار خون بالا و بیماریهای قلبی عروقی از نظر آماری قابل توجه بودند و در میان بیماران مبتلا به ویروس کرونا بیشترین احتمال مرگ هنگامی رخ داده است که سطح LDH بالاتر از ۱۲۰۰ واحد در لیتر و سطح D-dimer بیشتر از ۳ میکروگرم در میلی لیتر بوده است.
بیشتر بخوانید:
مطالعه بیشتر در مورد زمان و دفعات اندازه گیری نشانگرهای التهابی و ارزش گرایش آنها به عنوان نتایج کلینیکی، کاملاً ضروری است.
انتهای پیام/