ترامپ گرفتار تله سیاست‌های خودساخته!
آمریکا سال هاست که سیاست‌های خود را با تهدید و تشویق دیگر کشور‌ها پیش می‌برد و پرونده‌ها را هم به همین منوال حل می‌کند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سال‌ها پیش کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه وقت آمریکا گفت مایه ناامیدی است که آمریکا مجبور است برای حل پرونده‌های بین المللی خاصی دست به دامان دیگران شود. آمریکا سالهاست که سیاست‌های خود را با تهدید و تشویق دیگر کشور‌ها پیش می‌برد و پرونده‌ها را هم به همین منوال حل می‌کند، اما پس از گذشت سال‌ها و روی کار آمدن دولت دمدمی مزاج ترامپ، به خصوص در تعامل با برنامه هسته‌ای ایران، نتوانسته است حتی متحدان خود را در مورد سیاست‌ها و دیدگاه‌های خود متقاعد کند.
بیشتربخوانید
آمریکا ظرف مدت یک هفته آن هم از یک ناحیه، دو بار سیلی خورد. این کشور سیلی اول را در نشست ویژه شورای امنیت برای تصویب طرح قطعنامه واشنگتن برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران دریافت کرد. طرح پیشنهادی این کشور در این نشست فقط دو رأی مثبت به دست آورد: آمریکا و جمهوری دومینیکن. سیلی دوم، ناکامی و سرخودگی این کشور را دو چندان کرد؛ اتحادیه اروپا، چین و روسیه درخواست رسمی آمریکا از سازمان ملل را برای برگرداندن همه تحریم‌های قبل از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ را رد کردند.
اروپایی‌ها صرفا برای حفظ آبرو، اعلام کردند که تلاش آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران، غیر قانونی است و آن‌ها تا آخر به توافق هسته‌ای پایبند می‌مانند.
در مقابل برخی طرف‌ها و به طور مشخص، رژیم صهیونیستی و برخی کشور‌های عربی مشخص، می‌کوشند دولت ترامپ را علیه ایران تحریک کنند.
در این کش و قوس، وضعیت فعلی، وضعیتی است که دولت آمریکا، خودش ایجاد کرده است؛ این کشور برای پیشبرد سیاست‌های خود در شورای امنیت، نیازمند حمایت دیگران است.
دونالد ترامپ از همان ابتدا در برخورد با پرونده هسته‌ای ایران، سیاست فشار و رویارویی و تحمیل با توسل به تحریم و فشار اقتصادی و سیاسی را در پیش گرفت. ترامپ با خروج خودسرانه از برجام، این رفتار قلدرمابانه را به اوج خود رساند؛ اما با شکست این سیاست در مقابل مقاومت ایران، به طرح تمدید تحریم تسلیحاتی روی آورد و وقتی این سیاست هم شکست خورد، به سراغ فعال سازی مکانیسم ماشه رفت. در حالی که کسی که از برجام خارج شده است دیگر نمی‌تواند از بند‌های آن استفاده کند؛ لذا می‌توان گفت که ترامپ در تله سیاست‌های خود افتاده است و در تضاد دو اصرار ضد و نقیض گرفتار شده است.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا در گفتگو با فاکس نیوز، چندین بار توافق هسته‌ای (برجام) را توافقی احمقانه توصیف می‌کند، اما چند بار خواستار اجرای بندی از همان "توافق احمقانه" می‌شود. الیوت آبرامز، مسئول پرونده ایران در دولت آمریکا هم که گفته است کشورش برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران، از کسی اجازه نمی‌گیرد، خود را مثل پمپئو در چنین موضع تمسخرآمیزی قرار می‌دهد؛ این در حالی است که پمپئو از نحوه موضع گیری کشور‌های اروپایی در این خصوص گله‌مند است و این چنین است که می‌بینیم دولت آمریکا در همه سطوح دچار اسکیزوفرنی شده است.
ظاهرا کشور‌های دیگر به خصوص متحدان آمریکا دیگر نمی‌توانند این کشور را در ماجراجویی هایش همراهی کنند. کما اینکه ترجیح می‌دهند برای اعلام موضع، منتظر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شوند مخصوصا که به دنبال راه و بهانه‌ای هستند که تا حدی مواضع خود را از واشنگتن مستقل کنند.
با این حال انتظار می‌رود که آن‌ها مواضع جدی‌تر و فعال تری اتخاذ کنند مخصوصا حالا که آمریکایی‌ها برای برگرداندن حیثیت خود در داخل سازمان ملل، علیه تهران کمین کرده اند. دولت ترامپ باید منتظر ثبت شکست تازه تری در کارنامه شکست‌های چهار ساله خود باشد.
منبع: العالم
انتهای پیام/
