به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حکام امارات و بحرین سرانجام با علنی کردن روابط پنهانی سال‌های طولانی خود با اشغالگران قدس از نیت شوم خود برای همراهی با آمریکا و رژیم صهیونیستی و سیاست‌های خصمانه آن‌ها برای حذف مسئله فلسطین پرده برداشتند.

قرار است امروز سه شنبه هیئت‌های اعزامی از سوی حاکمان بحرین و امارات در حضور دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا توافق سازش با رژیم صهیونیستی را رسما با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم امضا کنند تا نام آن‌ها به عنوان خائنان به ملت فلسطین به اسامی خیانتکارانی همچون ملک حسین اردنی و انور سادات مصری اضافه شود.

اما در این میان اتحادیه عرب که ناکارامدی‌اش بار‌ها اثبات شده در مسئله سازش امارات و بحرین نه تنها این اقدامات ضد فلسطینی و ضد اسلامی را محکوم نکرد بلکه عملا با سازشکاران همراهی نشان داد.

در خصوص این مسائل با احمد روح الله زاد کارشناس ارشد مسائل بین الملل و حوزه فلسطین به گفتگو نشسته ایم.

تعارضات و تناقضات عجیبی شده بر اتحادیه عرب حاکم شده، زمانی که مصر روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی کرد، موضع قاطعی علیه این کشور صورت گرفت حتی مقر اتحادیه عرب از قاهره خارج شد، تا چند سال پیش می‌گفتند که کشور‌های عربی در صورتی با اسرائیل عادی سازی می‌کنند که اسرائیل مصوبه طرح صلح عربی نشست سران در بیروت رو بپذیرد، اما حالا در اتحادیه عرب علیه امارات و بحرین نه تنها هیچ موضعی اتخاذ نشده و تصمیم جدی گرفته نمی‌شود بلکه می‌گویند این مسائل یعنی عادی سازی روابط مسئله حاکمیت ملی هر کشور عربی و تصمیم با خودشان است، این تعارضات را چگونه تفسیر می‌کنید از پافشاری بر بحث امنیت ملی و اجماع عربی سال‌ها پیش تا سکوت و همراهی با سازشکاران با توجیهات جدید همچون اینکه به حاکمیت ملی هر کشور مربوط است، دلیل انفعال ملت‌های عرب در قبال این تصمیمات به ویژه مردم کشور‌هایی که حاکمانشان روابط خود را با رژیم صهیونیستی علنی و آشکار کردند، چیست؟

روح الله زاد: در تفسیر رفتار رژیم‌های عربی باید به این نکته توجه کرد که هیچ یک از این رژیم یک تولد تکوینی ندارند بلکه پیدایش آن‌ها تاسیسی بوده است. به این معنا که سیر تطور اجتماعی - سیاسی در شکل‌گیری حکومت‌های فعلی عربی وجود ندارد، بلکه استعمار پس از فروپاشی امپراطوری عثمانی بعضی از قبایل را مورد حمایت قرار داده و آن‌ها بر جغرافیایی از امپراطوری عثمانی مسلط کرد؛ و آن‌ها با انتخاب یک پرچم و یک سرود ملی خود را یک کشور معرفی کردند. اما واقعیت آن است که هیچگاه در همان جغرافیای تحت سلطه خود نیز استقبال نشده اند و به دلیل نگرانی‌های امنیتی مستمر ناگزیر از تعمیق وابستگی به غرب شده اند و تصمیمات آن‌ها در حوزه سیاست خارجی هرگز مستقل نبوده است.

در آغاز شکل گیری بحران فلسطین با توجه به حساسیت بالای جوامع عربی و نیز نگرانی از گسترش اشغالگری صهیونیست‌ها ناگزیر از اتخاذ برخی تصمیمات بودند، اما بعد‌ها با سرکوب شدید و حاکمیت جو خفقان نیز انتقال اولویت‌های فرهنگی به سمت فیلم و موسیقی و ورزش و ... تلاش کرده اند، نسل جدید را نسبت به اولویت‌های دینی و ارمان‌های عربی بی تفاوت بار آورند. به همین دلیل این رژیم‌ها احساس می‌کنند که افکار عمومی دیگر مانند گذشته نسبت به موضوع فلسطین حساسیت ندارند؛ بنابراین روابط خود با رژیم صهیونیستی را آشکار کرده اند.

بیشتر بخوانید

• توهم یا فاجعه؛ حقیقت امتیازاتی که به عرب‌های سازشکار داده شد، چیست؟

یک رسانه اسرائیلی عادی سازی روابط امارات و بحرین با اسرائیل را به منزله دفن «معامله قرن» دانسته، نظر شما چیست؟

روح الله زاد: معامله قرن آمریکا با هدف حل و فصل نهایی بحران فلسطین در چارچوب منافع صهیونیست‌ها مطرح شده است. آمریکا امیدوار بود که تشکیلات خودگردان فلسطین را با خود همراه کند. اما موضوع عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی از سوی برخی رژیم‌های عربی سبب شد تا جریان‌های فلسطینی به هم نزدیک شوند و این می‌تواند در معادله درگیری تاثیر زیادی بگذارد. از سوی دیگر با عادی سازی عملا رژیم‌های عربی اراده‌ای برای مخالفت با اقدامات صهیونیست‌ها در جغرافیای فلسطین نخواهند داشت و این موضوع دست صهیونیست‌ها را در اتخاذ سیاست‌های ضد فلسطینی بازتر می‌کند.

به نظر شما آیا توافق امارات و بحرین با اسرائیل پایدار خواهد ماند، چرا؟

روح الله زاد: رژیم صهیونیستی هیچگاه به توافقاتی که با کشور‌های منطقه داشته است پایبند نبوده است. توافق با مصر و اردن و نیز «ساف» (سازمان آزادیبخش فلسطین) شاخص مهمی در این ارتباط به شمار می‌رود. خصوصا در قرارداد اسلو صهیونیست‌ها متعهد شده بودند تا حاکمیت فلسطینی را بر بخشی از مناطق اشغالی ۱۹۶۷ به رسمیت بشناسند و دولت فلسطینی در آن به پایتختی قدس تشکیل شود، اما اسرائیل با ساخت شهرک‌ها و نیز اقدامات تجاوزکارانه اش علیه بیت المقدس و نیز طرح الحاق کرانه باختری و نیز مخالفت با طرح دو دولت عملا نشان داده که به هیچ توافقی پایند نبود و نخواهد بود. همین سرنوشت در انتظار توافق با امارات و بحرین نیز است.

 آینده روند سازش و پیامد‌های جدی آن برای امنیت خود کشور‌های عربی با توجه به مخاطرات کشاندن پای صهیونیست‌ها به منطقه خلیج فارس، آیا شاهد شکل گیری موجی از عملیات‌های ضد صهیونیستی خواهیم بود؟

روح الله زاد: رژیم‌های عربی همواره خود را مدافع آرمان فلسطین نشان می‌دادند، اما در نهان با دشمن صهیونیستی روابطی را تعریف کرده بودند، اما اکنون نفاق آن‌ها آشکار شده است و این موضوع موجب خشم ملت‌های مسلمان منطقه خواهد شد که می‌تواند شرایط امنیتی را در این کشور‌ها با چالش‌های جدی روبرو کند.

از سوی دیگر صهیونیست‌ها نشان داده اند که در کشور‌هایی که حضور می‌یابند آن کشور را به عنوان پایگاهی برای طرح‌های امنیتی و تروریستی خود در نظر می‌گیرند. بی شک حضور صهیونیست‌ها در ۱۵ کیلومتری مرز‌های دریایی ایران و تحرکات آن‌ها برای ایران که رهبری محور مقاومت را در اختیار دارد قابل تحمل نیست و هم صهیونیست‌ها و هم رژیم‌های حاکم بر این کشور‌ها باید هزینه‌های بسیار سنگینی را در آینده پرداخت کنند.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/