به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان، نشریه ژورنال دو دیمانش در مطلبی تحت عنوان «آیا در صورت باخت در انتخابات ریاستجمهوری، دونالد ترامپ واقعا خواهد توانست با انتقال صلحآمیز قدرت مخالفت کند؟» به بررسی چشمانداز این انتخابات ریاست جمهوری سوم نوامبر آمریکا پرداخت.
دونالد ترامپ، در کنفرانس مطبوعاتی در کاخ سفید چهارشنبه گذشته، به طور تلویحی اعلام کرد در صورت پیروزی جو بایدن، نامزد دموکراتها در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر آمریکا، حاضر به تحویل مسالمتآمیز قدرت نخواهد شد. اما آیا او چنین حقی دارد؟
در کنفرانس خبری از رئیس جمهوری آمریکا سئوال شد آیا شما به انتقال صلحآمیز قدرت متعهد هستید؟ سوالی که از رئیس جمهور مطرح شده است، غیرمعمول است؛ و پاسخ، حتی بیشتر؛ او در پاسخ به این سئوال گفت «باید ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد». با این اظهار نظر، دونالد ترامپ نشان داد که در حال آمادهسازی زمینه واکنش در صورت شکست در انتخابات ۳ نوامبر است. برای چندین ماه، رئیس جمهور کنونی آمریکا بر اساس همه نظرسنجیها از جو بایدن، نامزد دموکراتها در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر آمریکا، عقبتر است.
اما فراتر از سخن و لفاظی، آیا رئیس جمهور آمریکا واقعاً حق مخالفت با انتقال صلحآمیز قدرت را دارد؟ و به طور گستردهتر، آیا دونالد ترامپ، در صورت پیروزی جو بایدن، میتواند نتایج انتخابات را زیر سوال ببرد.
بر اساس بیستمین متمم قانون اساسی آمریکا، دوره ریاست جمهوری جدید پس از یک دوره گذار یازده هفتهای آغاز میشود. دورهای که به دولت قدیم اجازه میدهد با دولت جدید ارتباط برقرار کند. البته این در صورتی است که اگر رئیس جمهور که دوره وی رو به پایان است حاضر به نامزد شدن در انتخابات نشود و یا در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورده باشد. این مرحله در تاریخ ۲۰ ژانویه، در روز تحلیف به پایان میرسد. رئیس جمهور پیشین، طی گفتگویی طولانی که به طور سنتی حاکی از حسن نیت وی خواهد بود، تازه وارد به کاخ سفید را میپذیرد.
نیکول باچاران، کارشناس علوم سیاسی و متخصص امور سیاسی آمریکا، در این باره میگوید انتقال قدرت یک آیین اساسی است که ثبات جمهوری را تضمین میکند. این کار همیشه با آرامش اتفاق افتاده است، چه در طول جنگ داخلی و چه در سال ۱۹۹۲ که پیروزی بیل کلینتون شوک وحشتناکی را در اردوگاه جمهوری خواهان ایجاد کرد. به همین علت این سخنان دونالد ترامپ، حتی در صفوف خودش اعتراضاتی را برانگیخته است.
میت رامنی، سناتور جمهوری خواه، نیز که به طور مرتب از دونالد ترامپ و عملکرد سیاسی و اجتماعی وی در روزنامهها و رسانههای ارتباط جمعی انتقاد میکند در صفحه کاربری خود در شبکه اجتماعی توئیتر نوشت: انتقال مسالمتآمیز قدرت برای دموکراسی ما اساسی است [..]. هر پیشنهادی از سوی رئیس جمهور مبنی بر اینکه میتواند از این ضمانت قانون اساسی فرار کند، غیر قابل تصور و غیرقابل قبول است.
میچ مککانل، رهبر اکثریت جمهوری خواه در سنا، تأکید کرد که برنده انتخابات سوم نوامبر در ۲۰ ژانویه در سمت اش منصوب خواهد شد. وی تاکید کرد این بار نیز انتقال قدرت با نظم انجام خواهد گرفت همانطور که از سال ۱۹۷۲ هر چهار سال یک بار انتقال منظم رخ داده است.
بیشتر بخوانید
با نزدیک شدن به تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، دونالد ترامپ بارها و بارها موضوع به رسمیت نشناختن نتایج انتخابات را مطرح کرده است. وی در رای گیری سال ۲۰۱۶ نیز این تهدید را مطرح کرده بود که در نهایت در مقابل هیلاری کلینتون به پیروزی رسید. نیکول باچاران میگوید: این بار او زاویه دیگری از حمله دارد: اینکه آرای پستی تقلبی است.
رئیس جمهور همواره ادعا میکند که رای گیری از طریق پست منبع تقلب احتمالی است. وی در همان کنفرانس مطبوعاتی گفت: بیائید از شر این بولتنها خلاص شویم و این کار بسیار مسالمتآمیز خواهد بود، در واقع جابجایی صورت نخواهد گرفت.
اما تنفر او از این بولتنها را میتوان با دلیلی کاملا متفاوت توضیح داد. آن دایسین، استاد برجسته دانشگاه پاریس نانتر، در گفتگو با روزنامه ژورنال دو دیمانش میگوید: دونالد ترامپ متقاعد شده که موقعیتش کاملا تثبیت نشده است، رای پستی برای جمهوریخواهان نامطلوب خواهد بود. بر اساس تحقیقاتی که روزنامهها و رسانههای ارتباط جمعی در آمریکا انجام دادهاند، ۷۰ ٪ رایدهندگان دموکرات و ۲۰ ٪ رایدهندگان جمهوریخواه از آرای پستی استفاده میکنند و این روش رایگیری امسال به دلیل شیوع ویروس کووید- ۱۹، بیشتر نیز خواهد شد.
نیکول باچاران میگوید: در تاریخ ۳ نوامبر غیرممکن نیست که ترامپ برنده اعلام شود. زیرا ما در این حالت برگههای رایگیری را خارج از نظرسنجی خواهیم داشت. فقط در عصر همان روز است که ایالتهای آمریکا با در نظر گرفتن آرای مکاتباتی که میتواند بیش از یک هفته طول بکشد، شروع به شمارش آرا میکنند. نتیجه ممکن است معکوس شود. در اینجاست، ترامپ فریاد تقلب بکشد. این امر قبلا در گذشته، در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۰ آمریکا دیده شده بود.
آل گور، نامزد حزب دموکرات، به نتیجه آرای به دست آمده در ایالت فلوریدا که در آن جرج دبلیو بوش با کسب آرای بسیار اندک، به عنوان برنده شناخته شد اعتراض کرد. دادگاه عالی فلوریدا این اعتراض آل گور را پذیرفت و قرار شد آرا بازشماری شوند، اما دیوان عالی آمریکا بازشماری را متوقف کرد. دلیل دیوان عالی آمریکا از این اقدام نیز این بود که مهلتهای تعیین شده از سوی قانون اساسی قابل رعایت نیست.
این مورخ توضیح میدهد: در سال ۲۰۰۰، تمرکز فقط بر فلوریدا بود. امسال هم همین مسئله، اما در ابعادی غیرقابل اندازهگیری وجود خواهد داشت. یعنی در هر ایالتی ممکن است شکایت بازیها شروع شود.
شکایات در سطح شهرها، شهرستانها و ایالتها قابل طرح است. در ابتدا، اختلافات از سوی دادگاههای محلی حل و فصل میشود، زیرا انتخابات ریاست جمهوری یک موضوع فدرال است. سپس میتواند از طریق دادگاههای فدرال، دادگاههای تجدید نظر فدرال، به دیوان عالی آمریکا برسد.
از این رو اشتیاق دونالد ترامپ برای انتصاب قاضی در آخر هفته، به جای قاضی لیبرال روت بدر گینسبورگ، که جمعه گذشته درگذشت، قابل توجیه است. اگر این نامزد از سوی سنا تأیید شود، دیوان عالی به اکثریت محافظهکار تبدیل میشود. آن دایسین، کارشناس علوم سیاسی و متخصص در امور آمریکا، چنین نتیجهگیری میکند: این دیوان میتواند گزارشها را در ایالتی که برای ترامپ مطلوب باشد تأیید کند، یا برعکس اگر برای او نامطلوب باشد، باطل اعلام کند.
انتهای پیام/
قبول نمیکند
یعنی داشت بهش یاد میداد که اگر باختی .ترک نکن
اصلا نباید بهش اتو داد
خودش به دنبال بهانه است که ترک نکند
از همین الان موافق و مخالف اش در خیابانها هستند
خدا اسان کند
راستی چرا از بورس و همینطور جنگ قره باغ خبری نمیزارین؟!؟!؟
بعد معمای ذهنی میزاره مثل رسانه های زرد
انگار نه انگار بزرگترین خبرگزاری ایرانه
به نظرم تا به طور قطعی چیزی مشخص نشده ،
نظر دادن سخت است ،
خیلی ممنون .
""""نه بزرگ به ترامپ""""یک قاضی را چنان انتخاب کرده که تمام خواست مردمی و دموکراسی آمریکائی را زیر علامت سوال بزرگی ببرد......................
1 - ما یک کشور مستقل آزاد ی هستیم که هیچ نیازی به آمریکا نداریم .
2 - همۀ حاکمان آمریکا را سر و ته یک کرباس می دانیم .
3 – حاکمیت آمریکا بر اساس یک سیستم زورمدارانه ، نژاد پرست ، سلطه طلب ، چپاولگرانه و دشمنی با دین و آزادگی تنظیم شده است و افراد حتی در مقام ریاست جمهوری اختیار آنچنانی برای تغییر سیاست کل ندارند .