به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۹سال پیش بود که شاهکار فانتزی جی آر آر تولکین با نام ارباب حلقه‌ها (The Lord of the Rings) دستمایه آغاز فرانچایزی نمادین در تاریخ سینما شد. پیتر جکسون تیمی از بازیگران و هنرمندان خبره سینما را دور هم جمع کرده تا دنیای زمین میانی را زنده کند. هر یک از این سه فیلم حاوی جزییات و پشت صحنه‌های بسیاری است که در قالب چندین مینی مستند به تصویر کشیده شده اند. در این مطلب، اما ما به سراغ فیلم اول این سه گانه رفته ایم که یاران حلقه (The Fellowship of the Ring) نام داشت تا جزییات جالب مربوط به اولین فیلم از این شاهکار را برایتان بازگو کنیم.

۱- یان مک کلین سبک سخن گفتن شخصیت گاندالف را از سخن گفتن تولکین در زندگی واقعی الهام گرفت

پیتر جکسون در یکی از مستند‌های پشت صحنه قسمت اول سه گانه ارباب حلقه‌ها می‌گوید: «یان بازی خود در نقش گاندالف را بر اساس شخصیت تولکین انجام داد. او نقش تولکین را بازی می‌کرد». جکسون ویدیو‌ها و نوار‌های صوتی صحبت کردن تولکین را در اختیار یان مک کلین گذاشته بود که باعث شد وی بهتر با شخصیت این نویسنده توانمند آشنا شود. مک کلین خود در این باره چنین گفته است: «در نقش گاندالف در آینه خودم را نگاه می‌کردم، شیب شانه هایم را تنظیم می‌کردم و صدا را عمیق تر، خشن‌تر و کمی دقیق‌تر از صدای خودم حس می‌کردم».

۲- پیپی که گاندالف می‌کشید هر وقت استفاده نمی‌شد در داخل عصایش قرار داشت

گاندالف خاکستری اغلب از یک پیپ نازک و بلند برای دود کردن تنباکو استفاده می‌کرد و وقتی از آن استفاده نمی‌کرد، آن را در داخل عصایی که همیشه همراه داشت قرار می‌داد. طراحی خاص عصای گاندالف برای قرار گرفتن پیپ شخصیت دوست داشتنی سه گانه ارباب حلقه‌ها را در سکانسی که وی به ایزنگارد می‌رود تا با سارومان مشورت کند خواهید دید.

۳- برای اینکه هابیت‌ها کوچکتر از انسان‌ها جلوه کننده از تکنیک‌های خاصی استفاده شده بود

مشخص‌ترین و اصلی‌ترین تکنیک برای کوچک جلوه دادن هابیت‌ها در مقایسه با انسان‌ها استفاده از بدلکار بود که هم برخی غول پیکر و برخی بسیار ریز جثه بودند. جکسون در مستند پشت صحنه فیلم ارباب حلقه ها: یاران حلقه در این باره چنین گفته است: «برای افرادی که قدشان حدود ۴ فوت بود تمام دنیا را گشتیم». کیران شاه به گفته الیجا وود «پادشاه بدلکار‌های قدی بود».

او در بسیاری از سکانس‌ها به جای فرودو بازی کرد. زنی تایلندی به نام فون نیز جایگزین پیپین بود در حالی که یک پسربچه ۱۲ ساله پاهی اوقات جایگزین ماری می‌شد. یک مرد هندی با نام مستعار نیز برخی سکانس‌های ساموایز را بازی می‌کرد. این افراد حرکات بازیگران اصلی را تقلید کرده و در سکانس‌های مختلف حضور داشتند. گاهی اوقات نیز از ماسک‌های دست ساز برای صورت بازیگران دیگر استفاده می‌شد. در طرف دیگر ماجرا نیز یک مرد ۷ فوتی به نام پل قد بلند وجود داشت که در برخی سکانس‌ها نقش آراگورن را بازی می‌کرد.

۴- تکنیک دوم استفاده از نمای با فاصله بود

در این تکنیک شخصیتی که باید کوچکتر به تصویر کشیده می‌شد کمی عقب‌تر بودن. برای مثال در این سکانس اگر چه الیجا وود و یان مک کلین در یک کالسکه هستند، اما وود چند متر عقب‌تر نشسته است و کوچکتر به نظر می‌رسد. این تکنیک که با نام دید اجباری شناخته می‌شود نیاز به برنامه ریزی‌های زیادی دارد. برای تصویر فوق، الیجا وود روی نیمی از کالسکه‌ای نشسته بود که بسیار بزرگ طرحی شده بود.

او چند متر عقب‌تر از محل نشستن مک کلین نشسته بود در حالی که نیمه دوم کالسکه و محل نشستن مک کلین به اندازه واقعی بود. سپس دوربین در زاویه‌ای قرار می‌گرفت که فرودو و گاندالف در کنار هم در حال صحبت کردن دیده می‌شدند. این موضوع شرایط را برای بازیگران دشوار می‌ساخت، زیرا نمی‌توانستند در حین صحبت به هم نگاه کنند.

بیشتر بخوانید

• همه آن چه درباره سریال ارباب حلقه‌ها می‌دانیم / دستپخت جدید آمازون قوی‌تر از «بازی تاج و تخت» است؟!

۵- برای سکانس‌های بسیار پرتحرک شامل هابیت‌ها و انسان‌ها از تکنیک دیگری استفاده شد

در این تکنیک که با عنوان «لباس بزرگ» شناخته می‌شد، بازیگران جایگزین لباس‌های بسیار بزرگی پوشیده با دست‌های انیماتوری که از کنار بازیگران نقش هابیت‌ها می‌گذشتند. این تکنیک به طور ویژه در کلیه سکانس‌های که در بری رخ می‌دهد، روستایی که محل زندگی انسان‌ها بود و هابیت‌ها به آنجا رفتند به کار گرفته شد. در یک سکانس، هابیت‌ها کنار هم ایستاده و به یک میله بلند نگاه می‌کردند تا در مقابل انسان‌ها کوچک به نظر برسند. سپس یکی از کسانی که از تکنیک «لباس بزرگ» استفاده می‌کرد از میان گروه عبور می‌کند که می‌توان حرکت آهسته دست‌های انیماتوری را دید.

۶- این سکانس که برای اولین بار یاران حلقه را در کنار هم قرار می‌دهد در دو سکانس جدا گرفته شده است

جان ریس-دیویس که نقش گیملی را بازی می‌کند بلندترین بازیگر است، اما به خوبی با قد هابیت‌ها هماهنگ است. وی بیش از ۶ فوت قد دارد در حالی که قرار بود قد هابیت‌ها تنها ۴ فوت باشد و کوتوله‌ها نیز حدود ۴ تا ۵ فوت قد دارند به همین دلیل دیویس بهترین شرایط را برای قرار گرفتن در میان هابیت‌ها دارد. این بدان معناست که می‌توانستند سکانس‌های مربوط به هابیت‌ها و گیملی را در یک برداشت پرده آبی یکسان بگیرند. اما شخصیت‌های انسانی در یک سکانس با پرده آبی جداگانه فیلم گرفته شده و در مرحله پس از تولید به سکانس قبلی هابیت‌ها و گیملی اضافه شد.

۷- برای سکانس‌های کلوزآپ از یک حلقه بسیار غول پیکر استفاده شد

برای گرفتن حالت انعکاسی حلقه در نما‌های نزدیک، نمونه‌های بسیار بزرگ از حلقه ساخته شد که به سازندگان امکان می‌داد در نما‌های بسیار نزدیک بتوانند جزییات را نیز داشته باشند.

۸- اسب‌های نازگل یک نشان فلزی از چشم ساورون دارند که به گردنشان آویزان شده است

این دکور بسیار دقیق توسط یکی از کاربران Reddit و طرفدار فیلم ارباب حلقه‌ها شناسایی شد که پست او در مورد آن به یکی از پربازدیدترین تصاویر در این پلتفرم اجتماعی تبدیل شد. این نشان‌ها را می‌توان در سکانس‌های تعقیب و گریز بین نه اسب سوار و آرون مشاهده کرد.

۹- تیم نورپردازی لامپ‌های کریسمس خاصی برای انعکاس چشم گالادریل ساختند

اعضای تیم نورپردازی لامپ‌های کریسمس خاصی ساختتند تا انعکاس چشم‌های گالادریل جادویی‌تر و خاص‌تر به نظر برسد. می‌توان رشته‌ای از نور‌های کوچکتر را در چشم‌های کیت بلانشت وقتی یاران حلقه به جنگل‌های لوثلورین می‌رسند ببینید. این ویژگی تنها برای شخصیت گالادریل وجود داشت و در مورد دیگر الف‌ها دیده می‌شد. تولکین در کتاب‌های خود این درخشندگی چشم‌های گالادریل را نشانه حکمت و دانش عمیق او توصیف کرده بود که با این ترفند توسط سازندگان فیلم به نمایش درآمد.

۱۰- دروازه‌های آرگونات در قالب در‌های کوچک ۸ فوتی ساخته شد

در ارباب حلقه ها: یاران حلقه، تیم یاران حلقه از کنار دو مجسمه بسیار غول پیکر می‌گذرند که در نمای ظاهری یک صخره کنده کاری شده اند. این اشکال در داستان ارباب حلقه‌ها از سنگ‌های واقعی در دل کوه ایجاد شده بودند. اما دست‌های باز شده این مجسمه را نمی‌توانستند یک تکه درست کنند به همین دلیل این بخش‌ها با استفاده از تکه‌های سنگی که از کوهستان مجاور آمده بود درست کرده بودند. به همین خاطر است که وقتی به این سکانس دقیق نگاه کنید، مجسمه‌های آراگونات نشان‌های گرد کوچکی روی دست خود دارند. کوهستان مجاور این مجسمه‌ها دارای تکه سنگ‌های بزرگی است که از آن کنده شده و شبیه سکو‌های غول پیکر هستند. این جزییات طراحی به واقعیت این سکانس افزوده و نشان می‌دهند در این فیلم تا چه اندازه به جزییات و دقت در طراحی صحنه اهمیت داده شده است.

۱۱- در سکانس مرگ بورومیر ترانه‌ای شنیده می‌شود که صحبت‌های فارامیر در کتاب دوم تولکین هستند

در سکانس مربوط به مرگ بورمیر، همراه با آهنگ یک همخوانی به گوش می‌رسد که به زبان سیندارین خوانده می‌شود. این جملات از زبان فارامیر روایت می‌شوند که در کتاب دوم تولکین با عنوان «دو برج» آمده است. در این سکانس، بورومیر آخرین حرف هایش را پیش از مرگ با آراگورن می‌گوید، بدین مضمون: «به دنبال تو می‌آمدم، برادرم… فرمانده من… پادشاه من».

شنیدن این جملات در ترانه «کوچ بورومیر» در آهنگ رسمی هاوارد شور راحت‌تر است. ترجمه از زبان سیندارین، که توسط تولکین خلق شده بود، به زبان انگلیسی توسط دیوید سالو انجام شده که به شرح زیر است: «من درخشش شمشیر را به خاطر تیزی اش دوست ندارم، نه تیر را به خاطر سریع بودنش و نه جنگجو را به خاطر پیروزی اش. تنها آن چیزی را دوست دارم که از آن دفاع می‌کند». فارامیر، برادر کوچکتر بورومیر، این جملات را در کتاب دوم سه گانه تولکین به زبان می‌آورد.

۱۲- بعد از مرگ بورومیر، آراگورن ساعد پوش‌های او را برداشته و به نشانه افتخار می‌پوشد

در تمام داستان قسمت اول ارباب حلقه‌ها می‌توانید ببینید که بورومیر همیشه ساعد پوش هایش را در دست دارد، زرهی که با نشان گوندور تزیین شده است. بدنبال مرگ بورومیر، به سکانسی می‌رویم که در آن فرودو و سم از جمع یاران حلقه جدا می‌شوند. سپس وقتی بار دیگر به آراگورن، گیملی و لگولاس باز می‌گردیم می‌توانیم ببینیم که وی در حال بستم تسمه‌های ساعد بند بورومیر است. این کار ادای احترامی ویژه‌ای از جانب آراگورن به دوست کشته شده خود است و سکانسی که ممکن است کمتر کسی متوجه واقعیت آن شده باشد.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/