به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به روز‌های اوجش رسیده است. چهارشنبه شب نخستین مناظره دو نامزد ریاست جمهوری هم برگزار شد. این مناظره در رسانه‌های جهان بازتاب زیادی داشت و از انگلستان گرفته تا هندوستان تیتر روزنامه‌های و خبرگزاری‌ها را به خود اختصاص داده بود.

پوشش رسانه‌ای یکی از فاکتور‌های مهم تبلیغات است و در این میان مطمئنا رسانه‌ها با توجه به سوگیری‌های سیاسی‌شان نسبت به نامزد‌های رویکردی متفاوت دارند. برای نمونه رسانه‌هایی، چون سی‌ان‌ان تمایل به جو بایدن دارند و امثال فاکس‌نیوز پشت دونالد ترامپ هستند.

البته گاهی شرایط آن‌طور نمی‌شود که رسانه‌ها دنبالش بودند، و بر خلاف تمایلشان بستر تبلیغ کسی می‌شوند که دوستش ندارند.

ماجرای تبلیغ رایگان رسانه‌ها برای ترامپ

سال ۲۰۱۶ کمتر کسی بود که پیروزی ترامپ در انتخابات را پیش‌بینی کند. اغلب رسانه‌ها با اطمینان از پیروزی هیلاری کلینتون حرف می‌زدند. حتی برخی روزنامه‌های چاپی با اطمینان نسخه‌های آماده با خبر پیروزی نامزد دموکرات را به چاپخانه فرستاده بودند. اما شد آنچه کمتر کسی فکرش را می‌کرد.

در آن سال پوشش رسانه‌ای از کمپین‌های تبلیغاتی نامزد‌های ریاست‌ جمهوری محل جنجالی‌های بسیاری شد. بر اساس پژوهش‌هایی که پس از انتخابات انجام شد، تمامی نامزد‌های انتخابات از هر دو حزب به شکل چشمگیری نسبت به دونالد ترامپ پوشش رسانه‌ای کمتری دریافت کردند.

در حالی که دونالد ترامپ به تنهایی جریان رسانه‌ها را به دست گرفته بود و بیش از مجموع هیلاری کلینتون، برنی سندرز و تد کروز پوشش رسانه‌ای داشت، انتخابات مقدماتی حزب جمهوری‌خواه هم نسبت به انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها بیشتر در رسانه‌ها دیده می‌شد.

بر اساس تحقیقی که دانشگاه پرینستون در این زمینه انجام داد، دونالد ترامپ بیش از هر نامزد دیگری پوشش رایگان رسانه‌ای دریافت کرد و در این زمینه نیز پیشتاز بود. به ادعای نیویورک‌تایمز او از آغاز کمپین تبلیغاتی تا روز انتخابات چیزی حدود ۲ میلیارد دلار پوشش رسانه‌ای را بدون اینکه چیزی پرداخت کند، از آن خود کرده بود.

البته این بدین معنا نیست که رسانه‌ها ترامپ را دوست داشتند. بسیاری از این پوشش رسانه‌ای به مطالب انتقادی درباره کار‌های جنجالی ترامپ اختصاص داشت، اما هر چه بود در نهایت رسانه‌ها به رایگان و در مقیاس گسترده‌ای اخبار او را پوشش می‌دادند. هر چند که او مدام تکرار می‌کرد، رسانه‌ها حرف‌هایش را تحریف می‌کنند، دروغ می‌گویند و هوادارانش اکثریتی هستند در رسانه‌ها صدایی ندارند.
رسانه‌هایی که رسما هواداری خود را اعلام کردند

همانطور که پیش از اشاره شد، تقریبا اغلب رسانه‌ها با سوگیری‌های سیاسی که دارند از یک نامزد خاص حمایت می‌کنند، اما اینکه در بسیاری موارد حاضر نیستند این حمایت را به شکل عمومی اعلام کنند.

در انتخابات امسال ریاست‌جمهوری آمریکا خیلی از رسانه‌ها حمایت خود از جو بایدن را آشکار اعلام کرده‌اند و به کمپین تبلیغاتی او پیوسته‌اند.

مشهورترین رسانه‌ای که آشکارا از جو بایدن حمایت کرد، مجله «ساینتیفیک آمریکن» بود که در طول بیش از ۱۷۰ سال عمر حرفه‌ای هیچ‌گاه به دنیای سیاست پا نگذاشته و از حزب یا نامزدی در انتخابات حمایت نکرده بود.

دیگر رسانه‌هایی که حمایتشان از بایدن را اعلام کرده‌اند می‌توان به «لس‌آنجلس‌تایمز»، «نیویورکر» و «واشنگتن‌پست» اشاره کرد.

در نقطه مقابل کمتر رسانه‌ای حاضر شده است به شکل آشکار از دونالد ترامپ حمایت کند. از معدود رسانه‌هایی که رسما اعلام کرد، هوادار ترامپ است، «سانتا باربارا نیوزپرس» بود که در مقابل آن همه نام مشهور عملا چیز چشمگیری نیست.

بیشتر بخوانید

• عبرتهای کرونایی؛ آیا ترامپ از ریاست‌جمهوری آمریکا کنار گذاشته می‌شود؟

شبکه‌های اجتماعی، رسانه‌های عصر دیجیتال

ماجرای رسوایی «کمبریج آنالیتیکا» به خوبی قدرت پنهان شبکه‌های اجتماعی را عیان کرد و نشان داد که حتی می‌توان در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا هم تاثیر تعیین‌کننده‌ای گذاشت. در آن رسوایی کمپین تبلیغاتی ترامپ با اطلاعاتی به شکل غیرقانونی درباره افراد حاضر در شبکه‌های اجتماعی جمع‌آوری شده بود، تبلیغات سیاسی مشخص برای گروه‌های مشخص در فیسبوک پخش می‌کرد تا بر دیدگاه‌های سیاسی‌شان تاثیر بگذارد.

ترامپ از آغاز ورود به دنیای سیاست از حساب کاربری‌اش در توییتر به عنوان سلاحی برای اثر گذاشتن بر ذهن مخالفان و ارتباط برقرار کردن با هوادارانش استفاده وسیعی کرده است. او در انتخابات ۲۰۱۶ به خوبی از شبکه‌های اجتماعی بهره برد و حالا در انتخابات ۲۰۲۰ نه فقط او که رقیبش بایدن نیز در این شبکه اجتماعی حضور پررنگی پیدا کرده است.

هر دو نامزد از دیگر شبکه‌های اجتماعی، چون «یوتیوب»، «اینستاگرام»، «ردیت» و «فیسبوک» هم برای پیش بردن تبلیغات استفاده می‌کنند و در این مسیر از هیچ امکانی چشم‌پوشی نمی‌کنند. از اعتبارسنجی پست‌های رقیب تا پخش تبلیغات سیاسی و بی‌اعتبار کردن رقیب، همه امکانات برای جذب رای مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بدون شک یکی از صحنه‌های نبرد این دو نامزد ریاست‌جمهوری شبکه اجتماعی توییتر است. ترامپ استاد جنجال به پا کردن در این فضا است و بار‌ها نشان داده که هیچ حد و مرزی برای استفاده از قابلیت‌های این شبکه اجتماعی نمی‌شناسد. حتی اگر پست‌های نشان‌دار و محدود شود نیز مسیرش را تغییر نخواهد داد. در نقطه مقابل بایدن با تیمی حرفه‌ای با هدف قرار دادن نقطه ضعف‌های حریف از «همه‌گیری کرونا و مدیریتش»، «قتل جرج فلوید و جنبش‌های پس از آن» و البته «استیضاح ترامپ» نشان داده است که قصد ندارد مانند سال ۲۰۱۶ ترامپ را در این فضا راحت بگذارد.

متبع: خبرآنلاین

انتهای پیام/