سجاد پیرآیقرچمن عضو تیم ملی ناشنوایان دو و میدانی و پرتابگر دیسک تیم صنعت مس کرمان در گفتوگو با خبرنگار پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره لیگ دو و میدانی اظهار داشت: من ۲ مدال طلای المپیک، ۲ مدال طلای بازیهای آسیایی و مدال جهانی را دارم. وضعیتم در سال گذشته خوب بود و مقام اول و دوم لیگ دو و میدانی کسب کردم، اما با توجه به اینکه فدراسیون ناشنوایان زیاد حمایت نکرد بدنم اُفت کرد و نتوانستم نتیجه لازم را بگیرم.
او ادامه داد: انشاالله با کمک انجمن ناشنوایان دو و میدانی و فدراسیون ناشنوایان برنامه ریزی خوبی صورت بگیرد تا بتوانم برای المپیک آینده رکورد خوبی را به ثبت برسانم.
پیرآیقرچمن گفت: رکورد های امسال من نسبت به پارسال مقداری اُفت کرده است و بهترین رکوردم ۵۹ متر بوده است که امسال حد نصاب ۵۳ متر را در لیگ دو و میدانی به دست آورده ام. استادیومهای ورزشی به علت شیوع ویروس کرونا بسته بود و نتوانستم به طور منظم تمرین کنم و از همه مهمتر حمایت کامل صورت نگرفت. اگر از من حمایت شود در آن صورت در لیگ دو و میدانی ورزشکاران سالم مقام اول را کسب میکنم.
دو و میدانی کار ناشنوا درباره اینکه از رقابت با دوندگان سالم چه درسهایی گرفته است، بیان کرد: من سال گذشته در مسابقات ناشنوایان مقام اول را کسب کردم و با ثبت رکورد ۵۸ متر قرار بود که به مسابقات هند اعزام شوم، اما متاسفانه من را به این رقابتها نبردند و یک نفر دیگر جایگزین من شد. به هر حال این موضوع باعث شد که انگیزه ام را از دست بدهم. من بدون حمایت به رکورد ۵۸، ۵۹ متر در دو و میدانی رسیده ام و اگر فدراسیون ناشنوایان و انجمن دو و میدانی از من حمایت کنند در آن صورت رکورد بالای ۶۰ متر را میزنم.
او درباره اینکه با هزینههای زیاد همچنان قصد دارد در دو و میدانی حضور داشته باشد یا خیر، بیان کرد: اگر مسئولان از من حمایت کامل کنند در آن صورت میتوانم نتیجه لازم را بگیرم. من با ۲۸ سال سن کار درست و حسابی ندارم و بیمه نیستم و اگر فدراسیون ناشنوایان حقوق ماهیانه خوبی به من بدهد و مکملهای ورزشی را در اختیارم بگذارد در آن صورت در المپیک بالای ۶۰ متر میتوانم پرتاب کنم. همه هزینهها برعهده خودم است و فاکتور هزینهها و مکملها را به فدارسیون داده ام، اما به من پول نداده اند.
او درباره تبعیض بین ورزشکاران معلول و سالم بیان کرد:کشورهای اوکراین، روسیه و استرالیا به من پیشنهاد همکاری دادند تا برای آنها مسابقه بدهم، اما با توجه به اینکه ایران را دوست دارم و خانواده ام در این کشور هستند به همین علت میخواهم برای کشورم افتخار کسب کنم. متاسفانه با وجود اینکه قهرمان المپیک هستم حمایتی از من نمیشود و فقط مربی ام هزینههای رفت و آمد من را تامین میکند. کمترین انتظارم از رئیس فدراسیون ناشنوایان این بود که مسابقات من را در لیگ دو و میدانی تماشا کند.
عضو تیم ملی دو و میدانی ناشنوایان درباره اینکه دیدار با خسروی وفا رئیس کمیته پارالمپیک داشته است یاخیر، تصریح کرد: بله من با مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک صحبت کرده ام، اما متاسفانه بین ورزشکاران سالم و ناشنوا خیلی تبعیض قائل میشوند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/