به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، تهمت عملی حرام است که آبروی فرد یا افراد را نشانه می رود و آنها را بی اعتبار می کند.
تهمت زدن ؛ این فعل علاوه بر اینکه در قوانین این دنیا مجازات را در پی خواهد داشت نزد خداوند گناهی بس گران است و در آخرت موجب مجازات سنگین الهی می شود .
آنچنان که امام صادق (ع) می فرمایند: «تهمت زدن سنگینتر از کوههای استوار است و هرگاه مؤمن به برادر (دینی) خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان میرود، همچنان که نمک در آب، ذوب میشود.»
آن حضرت حرمت مؤمن را بالاتر از کعبه دانسته و می فرمایند «غیبت آن است که در مورد برادرت آنچه را خدا پوشانده بیان کنی و بهتان آن است که آنچه در او نیست را به او نسبت دهی.»
در جامعه امروزی که با تعاملی شدن رسانه ها هر فرد خودش می تواند تولید پیام کند متاسفانه تهمت زدن یک امر عادی شده و بعضی ها با غرض ورزی عمدا به کسی تهمت می زنند و بدون سند و مدرک عملی ناصواب را به او نسبت می دهندو برخی دیگر ازروی جهالت و بدون تحقیق و اثبات موضوع به فرد یا افراد تهمت می زنند و تهمت دیگران را بازنشر می کنند .
اما برخی اتهام های رسانه ای هم هستند که سازماندهی شده اند و این تهمت ها ریشه در عقده های دشمنان دارد که برنامه ریزی شده اند و با طرح عملیات روانی شکل می گیرند؛ دشمنان با تولید اینگونه اخبار اتهام آمیز سعی دارند مدافعان مردم ایران اسلامی و انقلاب را ترور شخصیتی کرده و از گود خارج کنند تا بتوانند خلاء شخصیت بارز انقلابی، ایجاد کنند و در نتیجه بر جامعۀ مسلمین مسلط شوند.
نکته جالب این است که هر چقدر انقلابیون دقیق تر منافع دشمن را هدف می گیرند هجمه های رسانه ای علیه آنها بیشتر می شود از جمله اینکه وقتی افراد انقلابی علیه لیبرالیسم افشا گری می کنند عملیات روانی رسانه ای بر ضد آنها بیشتر می شود.
بیشتربخوانید:
یکی از این افراد که پس از ایراد سخنانی درباره فتنه لیبرالیسم نقطه آماج تهمت های رسانه ا ی قرار گرفت حجت الاسلام علیرضا پناهیان سخنران انقلابی معروف است .
حجت الاسلام علیرضا پناهیان در چهاردهمین سوگوارۀ هنر و حماسه به موضوع «محافظهکاری؛ قتلگاه انقلاب، تحولخواهی؛ گام دوم انقلاب»پرداخت که ادامۀ مباحث دهۀ اول محرم بود و اشرافی گری و عدالت لیبرالی را هدف قرار داد اما این مباحث او در دهۀ محرم طبق معمول هرساله باعث عصبانیت جریانهای لیبرال و غربگرا شد.
رسانه هایی که احساس خطر کردند به جای پاسخ منطقی، به این مباحث به اتهامات رسانهای روی آورده و او را متهم به برج سازی و اشرافی گری کردند و خانه ای چندین میلیاردی را به او نسبت دادند ، این هجمه ها به حدی رسید که او در میان سخنرانی خود در شب هشتم محرم امسال به برخی از این اتهامات رسانهای پاسخ داد .
حجت الاسلام علیرضا پناهیان گفت: بعضیها فکر میکنند بنده هزینۀ برخی از حرفهایی که زدهام را نمیدانم. اتفاقاً انتظار خیلی بیشتر از این را دارم.... من یک واحد خانه، بیشتر در تهران ندارم، آن هم رفقا جمع شدند و هدیهای، این کار را کردند....البته اینکه افتخار نیست که ما الان پول نداریم، امکانات زیاد نداریم، هرچند باید بگوییم الحمدلله یک امکانات حداقلی داریم که متاسفانه ممکن است خیلی از اقشار فقیر جامعه همین امکانات را هم نداشته باشند. .... من اگر مسئول شوم همین را هم نباید داشته با شم وباید بروم مستأجری....
او اضافه کرد: اگر میخواهید با من آقای مصباح را خراب کنید این کار را نکنید چون بنده شاگرد ایشان نبوده ام....اینها روشهای خبیث بیبیسی است.... از جریان لیبرال انتظارِ تخریب بیشتر هم داریم، اما از نیروهای انقلابی انتظار داریم بیشتر دقت کنند!
در چنین شرایطی که میخواهند «جریان لیبرالی مرده» را دوباره زنده کنند، آیا درست است امثال ما طلبهها در مقابل اینها بخواهیم ساکت باشیم؟! خب معلوم است که این حرفهای ما هزینه دارد؛ بالاخره تخریب میکنند!
تهمت های رسانه ای به این خطیب انقلابی در شهر اراک هم منجر به واکنش دوستداران انقلاب و انقلابیون شد و سمن" مدافعان برترین واجب" بیانیه ای را در دفاع از آبروی حجت الاسلام علیرضا پناهیان تهیه کرد و این بیانیه به امضای جمعی از علما و فضلا و امام جمعه اراک رسید.
حجت الاسلام مصطفی فرخی نماینده ریاست ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان مرکزی و استاد حوزه با اشاره به این تخریب های رسانه ای در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، گفت: آقای پناهیان از سخنرانان کشوری ،خطیبی توانا و نواندیش هستند که سخنان ایشان مورد استقبال مردم جامعه خصوصا جوانان قرار دارد ،اخیرا دشمن با توجه به غیرت و شجاعت ایشان در مسایل مدیریتی و سیاسی کشور و تذکراتی که به بعضی از گروه ها دادند و شفاف سازی هایی که نسبت به برخی گروه های سیاسی انجام دادند مورد هجمه کسانی قرار گرفتند که برملا شدن حقایق را نمی پسندند.
حجت الاسلام فرخی افزود: دشمنان داخلی و خارجی وارد میدان شدند و تهمت ها و افتراهایی را نسبت به ایشان مطرح کردند و قصدشان تنزل جایگاه ایشان در کشور است تا ترور شخصیتی شده و تبدیل به فرد بی خطری بشوند که برای منافعشان نتوانند مشکلی ایجاد کنند ولی به این علت که دین به ما یاد میدهد هر جا مظلومی دیدید طرفداری کنید و هرجا ظالمی دیدید بکوبید و نهی از منکر کنید ما هم وظیفه داریم ساکت ننشینیم.
او اضافه کرد: ما دیدیم ایشان مظلوم واقع شدند و آبروی ایشان را با تهمت و افترا می برند لذا از باب حفظ آبروی مومن و نهی از منکر قدمی به جلو برداشتیم و حمایت کردیم. یک بیانیه از طرف سمن مدافعان برترین واجب تهیه شد و به امضای جمعی از علما و فضلا و امام جمعه اراک رسید.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
"بسم الله الرحمن الرحیم"
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِيهًا» (احزاب/69)
افترا و تهمت زدن به پیامبران و اولیای الهی و عالمان شجاع و خداترس سابقه ای بس دیرینه دارد که برترین پیامبران الهی نیز از آن بی نصیب نمانده اند.
دستور دین نسبت به ورثه انبیاء یا همان عالمان دینی، احترام، تکریم و تجلیل از آنهاست که قرآن کریم می فرماید: «هَل یَستَوی الَّذین یَعلمون والَّذین لایَعلمون» (زمر/9) و پیامبر رحمة للعالمین فرمود: «مَن وقَّرَ عَالماً فَقَد وقَّرَ ربَّه» (غررالحكم)
همگان باید بدانند بر اساس تعالیم اسلامی اگر ما خطایی از مسلمانی بیابیم وظیفه ما نسبت به او تذکر، هشدار، امر به معروف و نهی از منکر و در نهایت برخورد قانونی است؛ نه آبرو بردن و پرده دری از افراد و گروه ها تا چه رسد به گناهان بزرگی مانند تهمت و افترا برای رسیدن به مطامع رذل دنیوی!
جناب حجه الاسلام و المسلمین استاد علیرضا پناهیان، فاضلی دانشمند و محققی خستگی ناپذیر و خطیبی نوانديش و توانمند است که عمر خود را در خدمت به اسلام و جامعه اسلامی خصوصا ایران عزیز به کار گرفته و در این راه از هیچ خدمتی دریغ نکرده است؛ جزاه الله خیرا.
کسانی که به جای انتقاد راه تهمت، توهین و ترور شخصیت کم نظیر ایشان را نشانه رفته اند بدانند که دانسته یا ندانسته مسیر منافقان و دشمنان اسلام را در پیش گرفته اند.
دوستان و دشمنان ایشان بدانند که کوبیدن چنین شخصیتی، اقدامی علیه اعتلا و سربلندی ایران اسلامی است؛ چون دانشمندی دلسوز از کشور ایران مورد تهاجم قرار گرفته که چنین حرکت هایی با انگیزه رسیدن به مطامع دنیوی در طول تاریخ ایران بی سابقه نیست.
در خاتمه از همه متدینین؛ اقشار مختلف مردم؛ خصوصا روحانیت معزز سراسر کشور، ائمه جمعه، ائمه جماعات، هیئت های عزاداری و همه دلسوزان جامعه می خواهیم با درک درست از توطئه دشمنان اسلام و انقلاب نسبت به عالمان دلسوز، شجاع و انقلابی ایران زمین، انزجار و برائت خود را از این حرکت پلید علیه یک عالم صادق و مجاهد اعلام نمایند تا دیگر بار انگیزه بر تکرار چنین حرکت های ناپاکی برانگیخته نگردد و شیاطین از دلبستن به امثال این حرکات مذبوحانه نومید گردند.
جمعی از علما، فضلا، ائمه جماعات و طلاب کلانشهر اراک، گروه مردمی مدافعان برترین واجب و موسسه فرهنگی، هنری افسران جنگ نرم»
از دشمن انتظاری جز دشمنی وفتنه نیست اما نکته تاسف برانگیز اینکه برخی افراد هستند که در بازی دشمنان قرار گرفته و با بازنشر اخبار اتهام پراکن دشمن بدون سند و مدرک این پازل عملیات روانی را تکمیل کرده و افراد انقلابی را آماج تهمت ها قرار می دهند ، غافل از اینکه در دنیای پس از مرگ و در روزی که روز حسرت نامیده شده باید همه ما حساب اعمالمان را پس دهیم.
خیلی از افراد بواسطه تهمتی ،بوسیله انسانها به دادگاهی کشیده نمی شوند ولی نباید فراموش کرد که دادگاه عدل الهی آنها را رها نخواهد کرد؛ داستان حضرت یوسف در قرآن بهترین گواه بر این است که شخص بیگناهی که به او تهمت زده شده حتی اگر هیچکس پشتیبانش نباشد ، خداوند از او حمایت خواهد کرد وعاقبت تهمت زنندگان رسوایی خواهد بود.
امیر مؤمنان علی (علیهالسّلام) در این رابطه میفرماید: «ضع امر اخیک علی احسنه حتی یاتیک ما یغلبک منه ولاتظنن بکلمه خرجت من اخیک سوء و انت تجدلها فی الخیر محملاً؛ باید گفتار و کردار برادر دینی خود را به بهترین وجه قرار دهی مگر اینکه یقین پیدا کنی و راه توجیه (حمل بر صحت) بر تو بسته باشد. و نباید به سخن برادرت بد گمان باشی در حالیکه تو محمل خوبی برای توجیه کلام او مییابی.
حجت السلام موسوی کارشناس مذهبی در خصوص تهمت گفت: آفات زبان متعدد است مثل دروغ گفتن، فحاشی و... اما یکی از آفات زبان که اسلام نسبت به آن بسیار حساس است تهمت است؛ تهمت یعنی حرف نادرستی را به کسی نسبت دادن ، یعنی بردن آبروی مومن در حالیکه حفظ آبروی مومن از احترام کعبه بالاتر است.
حجت الاسلام موسوی افزود: برای فاصله گرفتن از تهمت می بایست اول زبان مان را حفظ کنیم، دوم نسبت به مردم سوءظن نداشته باشیم بلکه حسن ظن داشته باشیم و رفتار مردم را تا جایی که می توانیم تفسیر به خوبی کنیم و جنبه مثبت رفتار مردم را نگاه کنیم، سوم مراقب باشیم تهمت که حق الناس است بر گردن ما قرار نگیرد چون طلب حلالیت گرفتن برای کسی که به او تهمت زده ایم بسیار سخت است.
روشن است که اگر تمهت در جامعه رایج شود، امنیت و آبروی افراد تهدید میشود و در اجتماعی که افراد آن، به خود حق بدهند که به دیگران تهمت بزنند و نسبتهای دروغ و ناروا به آنان بدهند، احساس امنیت و آرامش نمیکنند و نسبت به هم احساس بدبینی میکنند و با این وضع، جامعه رو به ویرانی مینهد.
امید است همه ما درمورد اعمالمان حساسیت منطقی داشته باشیم و به این معنی دست یابیم که سخنی که هیچ دلیلی بر صحت آن نداریم و فقط با توجه به شنیده های خویش است نگوییم تا موجب ویرانی شخصیتی یا ویرانی یک زندگی نشویم.
گزارش از فاطمه سادات محمدی
انتهای پیام / م