سهم پدر در تربیت فرزند چقدر است؟
در تربیت فرزند، نقش مادر بسیار واضح و نقش پدر به نظر مبهم و ثانویه می‌رسد، اما حقیقت، چیز دیگری است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،فاطمه خراسانی کارشناس روانشناسی فرماندهی انتظامی مازندران با بیان اینکه همیشه چنین به نظر می‌رسید که مادران نقش اصلی را در رشد کودکان ایفا می‌کنند، گفت: متاسفانه در جامعه نقش پدر به نظر مبهم و ثانویه می‌رسد، اما حقیقت، چیز دیگری است.
او با اشاره به اینکه مادران فقط نیمی از ماجرا هستند، افزود: امروزه معلوم شده است که پدران نقش بسیار مهمی درمراقبت کودک دارند.
یکی از وظایف پدران این است که کمک می‌کنند تا رابطه چسبنده مادر و کودک ادامه نیابد و کودک فضای بازتری برای کسب تجربیات جدید، کاوش و رشد پیدا کند و بتواند به استقلال موردنیاز دست یابد.
پدرها بیش از مادران، فرزند خود را به پیشرفت و انجام کار‌های جدید فرا می‌خوانند، پدرها فرزند خود را ترغیب به ابتکار، خطرپذیری و انجام فعالیت‌های ناآشنا و حضور در وضعیت‌های ناشناخته می‌کنند.
آن‌ها دوست دارند با فرزندان خود بازی کنند، بازی‌های آن‌ها عموماً بازی‌هایی است که فرزندشان را از لحاظ جسمی تحریک می‌کند، ظاهرا بزن بزن دوستانه با پدرها، کودکان را به خطر کردن ترغیب می‌کند.
بیشتر بخوانید
مادران بیشتر نقش ارضاء عاطفی و مراقبتی نسبت به کودک دارند، آن‌ها بیشتر به فرزندان خود قوت قلب می‌دهند و از آن‌ها مراقبت می‌کنند.
مادران بیش از پدران، فرزند خود را همانطور که هست می‌پذیرند و آن‌ها را زیاد تشویق نمی‌کنند، مادر‌ها بیشتر وقت خود را به جای بازی، صرف مراقبت از فرزندانشان می‌کنند.
به عنوان مثال خانواده‌ای را که در محوطه بازی هستند، تجسم کنید، دختر بچه دوساله آن‌ها در حال تاب خوردن است، پدرش او را هل می‌دهد تا بالا و بالاتر برود، اما مادرش با نگرانی او را نگاه می‌کند و می‌گوید: "عزیزم مراقبت باش، زیاد بالا نرو"
بررسی‌های صورت گرفته بر نحوه تربیت کودکان توسط پدرها و مادر‌ها نیز حاکی از اینگونه تفاوت هاست. مادران بر قوت قلب بخشیدن و مراقبت از فرزندان تاکید دارند و پدرها بر مبارزه و تحرک.
محققانی که تعامل والدین با فرزندانشان را بررسی کرده اند، می‌گویند؛ پدرها و مادر‌ها معمولاً هر یک نقش ویژه و ارزشمندی در رشد عزت نفس فرزندان خود دارند و پدرها بیشتر به دنبال افزایش اعتماد به نفس، خود مختاری و ایجاد توقعات بالا درفرزندانشان هستند، در حالی که مادر‌ها بیشتر احساس پذیرش خود و حساس بودن نسبت به دیگران را در فرزندان خویش ایجاد می‌کند.
انتهای پیام/ س
