به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، این ماجرای ساده و سخت کاشت چند هزار درخت بلوط است. ساده به خاطر اینکه به دور از هرگونه هیاهو و تبلیغات چهار سال است بدون هیچ وسیله و تجهیزاتی انجام می‌شود و سخت برای مردی که تنها و یا گاهی با مشارکت تعدادی از دوستانش مسیری ۱.۵ ساعته را که بیشتر آن خاکی است از روستای "چم زرشک" تا ارتفاعات دالاهو طی می‌کند تا با دبه و یا تانکر کوچک به بلوط‌هایی که کاشته آب برساند.

برخی از بلوط‌هایی که "گودرز عزیزی" در ارتفاعات دالاهو کاشته، حالا سه ساله شده‌اند و قصد دارد هر سال تعداد آن‌ها را بیشتر کند. شاید روزی برسد که تمام ارتفاعات دالاهو به جنگل‌های بلوط تبدیل شوند.

این جوان ۲۸ ساله اهل "روستای چم زرشک" دالاهو از سال ۱۳۹۵ برای اولین بار با همراهی برادرش ابتدا ۱۲۰ نهال بلوط را در نزدیکی خانه‌شان کاشت و بعد هر سال تعداد بذر‌های بلوط‌ها و وسعت کاشت آن را بیشتر کرد.

خودش درباره انگیزه شروع به کاشت بلوط می‌گوید: اولین جرقه علاقه به کاشت درخت وقتی که با پدرم به چوپانی می‌رفتیم در ذهن من زده شد، زیرا در محلی که دام‌ها را به چرا بردیم درختی بود که پدرم آن را کاشته بود و زمانی که درخت را به من نشان داد، تصمیم گرفتم راه او را ادامه بدهم. همچنین آسیبی که در این سال‌ها به جنگل‌های بلوط وارد شده نیز انگیزه دیگر من برای کمک به این درختان بود.

عزیزی ادامه داد: ابتدا ۱۲۰ بذر بلوط را در نزدیکی خانه خود کاشتم و در مرحله بعد تعداد بذرهای بلوط را به هزار عدد افزایش دادم و به کوهستان‌ها و ارتفاعات دالاهو رفتم و کاشت بلوط را ادامه دادم.

او محل کاشت بلوط را در ارتفاعات بسیار بالای دالاهو در نزدیکی زیارتگاه "بهلول دانا" انتخاب کرده و حالا برخی از بلوط‌هایش که در سال ۱۳۹۶ کاشته شده اند سه ساله هستند، اما به گفته خودش وقوع زلزله شدید آبان ۱۳۹۶ و آسیب به کوهستان‌های دالاهو باعث شد تعدادی از این درختان از بین برود.

عزیزی گفت: امسال هزار بذر بلوط کاشتم و به زودی که باران‌های پاییزی شروع شود، هزار بذر دیگر را نیز خواهم کاشت.

به گفته این جوان دوستدار محیط زیست، هیچگاه از سوی مردم هیچ آسیبی به درختان بلوطی که او کاشته وارد نشده، زیرا به عقیده او مردم دالاهو بسیار محیط زیست را دوست دارند و هرگز به درختان و حیات وحش آسیبی وارد نمی‌کنند.

عزیزی درباره اینکه آیا کسی هم در این کار او را همراهی می‌کند یا نه، عنوان کرد: هزینه آبیاری و تامین بذر‌ها را خودم می‌پردازم، اما گاهی برخی از اعضای خانواده یا دوستانم نیز مرا در مسیر کاشت و آبیاری همراهی می‌کنند.

او اضافه کرد: بیشتر مواقع بذر‌های بلوط را جمع می‌کنم، اما حالا تصمیم گرفتم در کنار بلوط، بنه هم بکارم و برای کاشت بنه باید بذر آن را خریداری کنم.

روند نگهداری از بلوط ساده نیست و تا یک سال نیازمند آبیاری است که او با دبه و یا تانکر کوچکی که دارد این کار را انجام می‌دهد و حالا خواسته‌اش هم تامین یک تانکر بزرگ دو هزار لیتری برای آبیاری بلوط‌ها است، زیرا تانکر کوچکی که دارد، دیگر جوابگوی این تعداد بلوط نیست.

او از کار‌های دیگری که در راستای کمک به محیط زیست انجام می‌دهد نیز یاد کرد و ادامه داد: برخی از بلوط‌ها درگیر بیماری "لورانتوس" شده اند و گاهی با تبر و تیشه درختان بیمار را قطع می‌کنم تا به بقیه درختان آسیب وارد نشود، اما این کار با تبر و تیشه دشوار است و برای این کار نیاز به  اره برقی دارم.

عزیزی فرهنگ کاشت درخت را بین بچه‌های روستا هم جا انداخته است، به گونه‌ای که به گفته خودش بسیاری از بچه‌های روستا وقتی که یک دانه بلوط یا بذری دیگر پیدا می‌کنند آن را برای کاشت نگه می‌دارند.

او در کنار کاشت بذر بلوط، درختان و گیاهان دیگری را نیز در باغ نزدیکی خانه‌ای که در روستا دارند کاشته است. برنامه آینده‌اش هم این است که کاشت بلوط را هر سال افزایش دهد، زیرا به گفته خودش از هر هزار بلوطی که کاشته می‌شود فقط حدود ۳۰۰ بذر آن به درخت تبدیل می‌شود.

شاید روزی به همت این جوان، ارتفاعات دالاهو پوشیده از جنگل‌های بلوط شد، اما گودرز عزیزی تنها است و به گفته خودش از هرکسی که بخواهد در این مسیر او را همراهی کند استقبال خواهد کرد.

او که در مزرعه کشاورزی کار می‌کند و درآمد کمی دارد برای اینکه دالاهو را جنگل کاری کند به حمایت مادی و  معنوی نیاز دارد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/ح