به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، عقربه‌های ساعت به یک بعد از ظهر نزدیک شده بود و ما در این سد که مهمان بودیم دنبال مردانی می‌گشتیم که روز و شب در اینجا مشغول به کار هستند و عظمت و وهم آب را کنار می‌زنند تا بتوانند اندک درآمدی را بر سر سفره خانواده هایشان ببرند.

در حال گشت در کنار سد بودیم که از آن طرف در کنار اتاقک کوچکی که ۳ قایق موتوری ایستاده بود صدایی به گوش رسید، ما را صدا می‌زدند و کمی نگذشت که با قایق موتوری به دنبال ما آمدند و ما را در آن محفل گرم پذیرا شدند.

با خوشرویی و مهربانی تحویلمان گرفتند و خودشان را معرفی کردند و از سابقه خود بر روی آب برای ما گفتند، از سختی و درد‌هایی که تنها راز آن را این سد می‌دانست و هیچگاه در جایی شنیده نشده بود.

در سال ۷۶ توسط اداره جهاد کشاورزی به صورت رسمی تعاونی ۶۹۵ صیادان سد وحدت سنندج راه‌اندازی شد تا اهالی این منطقه که مشرف بر این سد هستند بتوانند اشتغال زایی و از این پتانسیل خدادادی استفاده کنند.

از آن سال تا به حال شاید صیادان زیادی آمده اند و رفته اند، ولی در حال حاضر ۳۸ نفر صیاد به صورت ثابت چندین سال است که خون و رگ هایشان با آب عجین شده است و هیچگاه باد و برف و گرمای سوزناک آن‌ها را از تلاش و استقامت برای شغلی که از پدرانشان به ارث برده‌اند باز نگه نداشته است.

کم کم سفیدی روز داشت جای خود را به شب می‌داد و ما همراه ۹ تن از این صیادان که آن شب شیفت بودند برای پهن کردن تور‌ها و دیده بانی برای ماهی‌ها به سمت جزیره حرکت کردیم، هوا سرد بود و از لرزش دست هایم نمی‌توانستم دوربین را به دست بگیرم، ولی فقط داشتم نگاه می‌کردم که به ببینم پایان کار چه موقع است.

سه قایق تند رو در دل این آب‌ها تاخت و تاز می‌کردند تا موقعیت یابی خوبی برای پهن کردن تور‌های بزرگشان که هر کدام ۵۰۰ الی ۷۰۰ متر بود؛ داشته باشند، تور‌ها بعد از ۴ ساعت فعالیت و سختی کار پهن شد و در تاریکی شب به خانه بازگشتیم تا پای صحبت‌های این صیادان بنشینیم.

«شاخوان پرتاب» جوانی ۳۵ ساله که مدیر این اتحادیه بود از سختی‌های این شغل می‌گفت از روز‌های که در امواج آب گرفتار می‌شدند و در شب‌های زمستان تور‌های یخ زده را به دل آب می‌انداختند سخن می‌گفت.

او می‌گفت: این تعاونی از سال ۷۶ به صورت رسمی کار خودش را آغاز کرده است و از سال ۸۰ به صورت مستمر بیمه صیادان را پرداخت می‌کند.

اما پرداخت این بیمه برای این صیادان که از جیب آن‌ها نیز کم می‌شود بسیار گران است و بزرگترین مشکلی بود که همه آن‌ها را دچار چالش کرده و به گونه‌ای نفس‌های زندگی این ۳۸ صیاد را تنگ کرده بود.

پرتاب در ادامه صحبت‌هایش گفت: سختی‌های این شغل به گونه‌ای است که کمتر کسی می‌تواند در آن ۲۰ سال به صورت مدام فعالیت بکند و بیشتر قدیمی‌های این صنف دچار بیماری‌های قلب و عروقی، دیسک کمر، و آرتروز هستند و بر همین اساس بار‌ها درخواست داده ایم که این شغل را جزء مشاغل سخت قرار بدهند که این مهم هیچگاه انجام نشد.

البته باید گفت اتحادیه ۶۹۵ این درخواست را به ستاد تصمیم گیری استانی چندین بار ارائه داده اند و تمام ادارات مربوطه این مهم را تایید کردند، ولی تنها گویا از سوی اداره کل تامین اجتماعی این مهم تایید نگردید و این صیادان همچنان از آن‌ها گلایه‌مند هستند.

صیادی شغلی بسیار سخت است؛ چهره سرخ شده و دستان پینه بسته به دلیل سرما و خطر غرق شدن در دل آب شاهد این شغل پر خطر و سخت است و اینکه چگونه این شغل به عنوان مشاغل سخت در نظر گرفته نمی‌شود جای تامل دارد.

شاخوان که در جمع دوستانه خود آرمان صدایش می‌زدند از ناملایمتی‌های دیگر سخن گشود و معتقد بود با این روال کاری این شغل در کورسو قرار می‌گیرد و افراد بیشتری بیکار می‌شوند.

او گفت: خوشبختانه شیلات همکاری خوبی با ما دارد و سالانه بهایی ناچیز از ما دریافت می‌کنند، ولی مشکل اصلی ما امروزه با آب منطقه‌ای است که ۳ سال است اجازه نداده اند رها سازی بچه ماهی‌ها که نقش فیلترینگ را دارند در اینجا انجام گیرد.

مدیر تعاونی صیادان سد وحدت سنندج افزود: مسئولین امور آب معتقد هستند که رها سازی باعث آلودگی آب می‌شود و این مهم در صورتی است که نه تنها این کار آب را آلوده نمی‌کند بلکه رها سازی ماهی‌های کوچک خاصیت فیلترینگ دارند و به تصفیه آب کمک می‌کند.

شاید این سخنان از زبان کاک شاخوان سخت باشد، ولی ما نیز می‌گوییم آیا آلودگی آب سد وحدت تنها به دلیل این رهاسازی است یا ریخته شدن فاضلاب روستا‌ها به دل آب یا جمع شدن لجن در کف سد؟

اگر رهاسازی ماهی‌های کوچک در سد انجام نشود به مرور زمان این شغل که تامین کننده نان چندین خانواده است از بین می‌رود و دوباره باید شاهد بیکاری خانواده‌های دیگر باشیم.

صیادان سد وحدت سنندج تنها صیاد نیستند بلکه همیشه همراه و همگام بوده اند و در هر زمانی که کسی از آن‌ها کمک خواسته اند بی منت رفته اند و کمک رسان بودند.

«کمال» یکی دیگر از صیادان این تعاونی بود که سابقه کار بیشتری نسبت به آن‌ها داشت و خاطرات تلخی از این آب داشت و از روز‌هایی می‌گفت که آب با بی رحمی تمام، افراد زیادی را در دل خود به کام مرگ می‌فرستاد و ما به یاری آن‌ها می‌رفتیم یا اگر ارگانی قایقی می‌خواست ما بدون هیچ چشم‌داشتی آن را در اختیار آن‌ها قرار می‌دادیم، ولی با این اوصاف ما هیچگاه به چشم نیامدیم.

جمع ۹ نفره صیادان سنندج در یک شیفت کاری در ۷ ماه از شهریور تا اسفند که در کنار هم هستند بسیار صمیمی و گرم بود و جالب‌تر اینکه هر کدام در آن خانه مشرف بر آب مسئولیتی داشتند تا کار‌ها را سریعتر جلو ببرند.

داستان صیادان سنندج آنقدر طولانی است که نمی‌توان در یک گزارش گنجاند، ولی اینکه هر ۲۴ ساعت یک شیفت به دل آب بزند کاری بسیار سخت است، ولی این سختی را مردانی همچون شاخوان، سیروان، صدیق، کمال، زانیار، انور، کیوان، منصور و طیب به دوش می‌کشند تا این قوت الهی بر سر سفره خانواده هایشان باشد.

لازم به ذکر است در استان کردستان ۶ تعاونی صیادان فعالیت می‌کنند که نقش اساسی در تامین ماهی بر سر سفره مردم این دیار دارند و این مواد غذایی ارگانیک هر روز در زمان و مکان مشخص در سنندج با قیمت مناسب توزیع می‌شود.

در پایان سالانه ۵۰ تن ماهی گرم آبی و سردآبی از جمله فیت و فاک و بیگ هد از این سد صید می‌شود و روزانه تازه وارد بازار می‌شود.

سد مخزنی وحدت (قشلاق) بر روی رودخانه قشلاق در فاصله ۲۰کیلومتری شمال سنندج در مسیر جاده سقز، روی کوه‌های منطقه «ساتله و تیرگران» احداث شده‌ است. دریاچه پشت این سد ۱۱ کیلومتر درازا دارد و وسعتی معادل ۹۳۴ هکتار را در بر می‌گیرد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/ح