به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، از اولین اقدامات امام حسن (ع) بعد از به حکومت رسیدن، تهیه سپاهی برای مقابله با لشکرکشی و خطر معاویه بود، اما با توجه به شرایط و اوضاع جامعه و بررسی همه جانبه مسائل جهان اسلام و با در نظر گرفتن توان و قدرت نظامی حکومتش در مقابل معاویه، و این‌که ادامه جنگ با این شرایط به صلاح نبود، تن به صلح داد و از ادامه درگیری پرهیز کرد.

تاریخ گواهی می‌دهد که اوّلاً: امام حسن (ع) به دلیل نداشتن یاران و فرماندهان مخلص، توان پیروزی نظامی بر معاویه و اطرافیانش را نداشت. ثانیاً: در چنین شرایطی نتیجه نبرد و جنگ با معاویه به نفع دنیای اسلام نبود. ثالثاً: درگیری امام حسن (ع) با معاویه و کشته شدن آن‌ حضرت به دست معاویه شکست مرکز خلافت مسلمانان بود.

اما زمان امام حسین (ع) و شرایط آن کاملاً فرق می‌کرد؛ چرا که مردم در این مدت از ظلم و ستم امویان به ستوه آمده بودند، و خواستار بیعت با آن‌ حضرت بودند و شهر کوفه آماده برای تشکیل حکومت بود. هم‌چنین طرف مقابل امام حسین (ع) یزید بود که به هیچ‌یک از احکام و آداب اسلامی پایبند نبود و بیعت امام با او؛ یعنی به رسمیت شناختن، ظلم، ستم، فساد و از بین رفتن اسلام.

حجت الاسلام و المسلمین ابوالحسن موسوی سخنران و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شخصیت امام حسن (ع) را شخصیتی شجاع و حماسه آفرین خواند و افزود: در میدان جنگ ایشان را به توانمندی و دلاوری می‌شناختند، اما از روی مصلحت تسلیم امر خداوند متعال شدند و با معاویه صلح کردند؛ در نامه‌ای معاویه به امام گفته بود با کدام سپاه می‌خواهی بجنگی؟ همه‌ فرماندهانت به بیعت با من رضایت داده اند، این گونه بود که حضرت با صلح، چهره واقعی منافق را به مردم نشان دادند.

وی با اشاره به این که امام حسن (ع) با وجود ضعف حامی صلح نامه‌ای قدرت‌مند به جا گذاشت، اضافه کرد: از شروط نامه می‌توان به عدم تعیین جانشین توسط معاویه و حق اظهار نظر نداشتن او، لغو واجب بودن لعن و نفرین به ساحت مقدس علی ابن ابی طالب روی منبر‌ها، ایجاد رفاه برای شیعیان و برداشتن فشار از روی دوششان، اشاره کرد. معاویه‌ ملعون نه تنها تعهدات خود را عملی نکرد بلکه چه انسان‌هایی را که نخرید و چه سیاست گذاری‌هایی که اجرا نکرد تا یزید را جانشین خود کند. یزید که به قدرت رسید شروع به بیعت گرفتن از دشمنان حکومت اموی کرد که یکی از آن‌ها امام حسین (ع) بودند؛ حضرت به حج ناتمام رفتند و به زیباترین نحو از بیعت با او دوری و با دریافت نامه‌های کوفیان به سمت آن جا حرکت کردند؛ اگر حضرت به نامه‌های کوفیان جواب نمی‌دادند ممکن بود شبهه ایجاد شود که ایشان ترسیدند. وقتی به امام حسین (ع) گفتند کوفیان به نفاق معروفند و بهتر است همسر و فرزندان را با خود نبرید، ایشان فرمودند من ماموریت خدایی دارم تا این پیام اسلام را به گوش جهانیان برسانم.

حجت الاسلام موسوی با بیان جمله‌ای از امام حسین (ع) که فرمودند اگر یزید حکومت اسلامی را در دست بگیرد باید فاتحه اسلام را خواند، گفت: در  واقع صلح امام حسن (ع) نطفه قیام امام حسین (ع) را منعقد کرد و مقدمات لازم را برای برپایی یک حماسه جاودان در تاریخ بشریت فراهم کرد؛ اگر قیام عاشورا نبود چیزی از اسلام باقی نمی‌ماند، وقتی پیامبر می‌فرمایند حسین از من است و من هم از حسین، یعنی باعث و بانی نفوذ مفاهیم اسلام به ذهن‌ها امام حسین است که قیامش از صلح امام حسن نشات می‌گیرد.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: حسین ابن علی (ع) شش ماه قدرت را در دست داشت و در این مدت تمام تلاش خود را کرد تا مفاهیم به طور درستی منتقل شود، اما مردم به دوران جاهلیت عقب گرد داشتند. بعد از رحلت پیامبر (ص) نقل، نگارش و تدوین احادیث آن حضرت ممنوع شد و جعل احادیث رواج یافت؛ در این مدت مردم برای بیعت می‌آمدند، اما معاویه چنان جنگ روانی ایجاد کرده بود که یا نمی‌توانستند حق را از باطل تشخیص دهند یا دنیا طلبی مانع از حق طلبی شده بود. این گونه قیام امام حسین (ع) شکل گرفت، قیامی که جاودان است و در راستای این حرکت مهدی موعود ظهور خواهد کرد و نهضت جهانی بر اساس عشق و عدالت و محبت  ایجاد خواهد شد.

صلح امام حسن(ع) به جا و مصلحتی بود

حجت الاسلام و المسلمین سید جواد بهشتی سخنران و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در پاسخ به این که چرا امام حسن (ع) همانند برادرشان سیدالشهدا (ع) نجنگیدند و صلح را ترجیح دادند، گفت: علامه مجلسی که رحمت خدا بر او باد حدود چهل صفحه از کتاب گران بهای بحارالانوار را مختص پاسخ به این سوال نوشته است. معاویه شیادی بود که با حیله، خودش را دلسوز و محبوب جلوه می‌داد، او میگفت من دایی مسلمانان هستم، مو و ناخن پیامبر را به عنوان تبرک نگهداری و تنها ظاهر اسلام را حفظ می‌کرد.

وی با اشاره به این که معاویه با خباثت تمام پیشنهاد صلح می‌داد، افزود:او توانست با زبردستی یکی از سرداران سپاه امام حسن (ع) را بخرد و دو نفر از یاران خود را با تردستی به خیمه امام حسن (ع) وارد کند؛ آن‌ها پس از خروجشان زمزمه می‌کردند که چه خوب شد صلح انجام شد، برخی از یاران ایشان شنیدند و با خشم به امام مظلوم شیعیان حمله کردند.