حجت الاسلام سعدی بیان کرد: از امام حسن (ع) نقل شده است که «در این قرآن، چراغ‌های نور و شفای سینه هاست. پس باید سالک، در نور آن سلوک کند و با این ویژگی، دل خود را لگام زند؛ زیرا این اندیشیدن و از نور قرآن بهره بردن حیات دل بیناست؛ همان سان که آدمی در تاریکی ها، با (تابش) نور، روشنایی می‌گیرد. »

او با اشاره به حدیثی از امام حسن (ع)، تصریح کرد: این قرآن در روز قیامت می‌آید، در حالی که راهبر است و پیش برنده مردمی را که حلال خدا را حلال، و حرام خدا را حرام گرفته اند و به متشابهات قرآن، ایمان آورده اند، به بهشت رهنمون می‌شوند و مردمی را که حدود و احکام الهی را تباه کرده اند و حرام‌های خدا را حلال گرفته اند، به آتش می‌راند.