به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، منطقه سیاخ دارنگون که در گویش محلی به سی‌یخ مشهور است یکی از مناطق بکر و خوش و آب و هوا در بخش مرکزی شهرستان شیراز واقع در استان فارس است که با ۵ روستا و نزدیک به ۱۴ هزار نفر جمعیت در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب غرب شیراز واقع شده است و از گذشته‌های دور به منطقه‌ای مستعد برای کشاورزی معروف است. این منطقه با توجه به جاذبه‌های منحصر بفرد تعطیلات آخر هفته پذیرای مسافران و گردشگران زیادی است.

قریب به ۳۰ هزار باغ شهری در این منطقه وجود دارد. این در حالی است که جاده سیاخ دارنگون به دلیل نداشتن علائم هشدار دهنده کافی، کم عرض بودن و پیچ‌های جاده، نداشتن روشنایی و حجم عبور و مرور زیاد در طول شبانه روز جان اهالی این منطقه و مسافران را با خطر مواجه کرده است و تصادفات رخ به رخ و حادثه‌آفرین تلخ زیادی را شاهد هستند.

رسیدگی به وضعیت این جاده و ساماندهی آن یکی از مطالبات جدی مردم منطقه سیاخ دارنگون است که اهالی سال‌هاست با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. همچنین مردم این منطقه از نبود و کیفیت پایین آب آشامیدنی نیز گلایه‌مند هستند.

جمعی از اهالی منطقه سیاخ دارنگون مشکلات و رنج خود را با اصحاب رسانه استان مطرح کردند و خواستار رسیدگی مسئولان نسبت به مشکلات این منطقه شدند. به گفته بیشتر اهالی، شورا و دهیاران، به دلیل نبود درمانگاه و تجهیزات درمانی، اهالی منطقه با مشکلات زیادی روبرو هستند و برای استفاده ازخدمات پزشکی مجبورند به شهر شیراز مراجعه کنند.

محرومیت بر منطقه سیاخ دارنگون سایه افکنده است

یکی از اهالی این منطقه، اظهار داشت: این منطقه با وجود داشتن روستا‌های زیاد بدون هیچگونه امکانات رفاهی، ورزشی، بهداشتی و درمانی است و در حالی که داشتن درمانگاه یکی از الزامات و حق مردم منطقه سیاخ دارنگون است.

او با انتقاد از اینکه محرومیت بر منطقه سیاخ دارنگون سایه افکنده است، افزود: بیش از  ۴۰ سال است که روستای نجم آباد منطقه سیاخ دارنگون از نعمت گاز طبیعی برخوردار نیست.

به گفته رضا صبوری یکی از اهالی این روستا، روزانه شاهد حوادث تلخ و خونین رانندگی در جاده سیاخ دارنگون هستیم که داغ‌های سنگینی بر دلهای ساکنان این منطقه و رهگذران این جاده گذاشته است.

او با تاکید بر اینکه اصلاح این جاده نیازمند یک عزم جدی و حرکت انقلابی از سوی مسئولان استانی است، افزود:  سال‌هاست پیگیر وضعیت جاده این روستا هستیم اما گوش شنوایی نیست، این بار دست به دامن رسانه‌ها شده‌ایم تا بتوانیم صدای خود را به گوش مسئولان برسانیم.

محمد امین نجمی رئیس شورای منطقه سیخ دارنگون گفت: مشکل جاده این منطقه از وضعیت سفید به نارنجی تبدیل شده است و هیچ تضمینی برای رفت و برگشت اهالی این منطقه وجود ندارد. اهالی این روستا که برای کوچکترین امور خود  از درمان گرفته تا خرید مایحتاج اولیه به شهر مراجعه می‌کنند، تا بخواهند به منزل برگردند تمامی اعضای خانواده دلواپس هستند که آیا سالم برمی‌گردند یا خیر.

او افزود: ما تا کنون صبر ایوب داشته‌ایم و این محور به یک معضل تبدیل شده است و از مسئولان استانی می‌خواهیم که بودجه‌ای برای ایمن سازی این محور اختصاص بدهند.

جاده سیاخ دارنگون تبدیل به جاده مرگ شده است

معصومه سیمی باغدار این روستا در ادامه اشاره‌ای به وجود پادگان‌های سپاه و ارتش در مسیر این روستا کرد و افزود: صبح‌ها ترافیکی سنگینی در این مسیر به دلیل تردد خودرو‌های کارمندان ارتش و سپاه ایجاد می‌شود در حالی که این جاده گنجایش زیاد خودروها را ندارد.

او افزود: جاده سیاخ دارنگون محور ترانزیتی محسوب و به شهرستان‌های کوار، فیروزآباد، عسلویه و کوهمره سرخی منتهی می‌شود و به دلیل ناایمن بودن و وضعیت نامناسب، این مسیر به جاده مرگ تبدیل شده است.

سیمی عنوان کرد: نداشتن علائم ایمنی، عرض کم، پیچ‌های خطرناک و فاقد در مسیر جاده سبب بروز بیشترین فاجعه انسانی می‌شود و گویا این جاده به حال خود رها شده و کسی نیست تا نظارتی بر این جاده داشته باشد و از نزدیک درد و غم مردم را ببیند.

او با انتقاد از اینکه سیاخ دارنگون چگونه تبدیل به بخش می‌شود در حالیکه هنوز در اندر خم یک کوچه مانده است؟، گفت: مسئولان صدای مردم منطقه محروم سیاخ دارنگون را بشنوند.

حبیب هاشمی مسئول شورای قلعه چوبی گفت: مسئله جاده سیاخ دارنگون همان موضوع یارانه ۴۵ هزارتومانی است که هنوز رشد نکرده است. با وجود قریب به ۳۰ هزار باغ شهری در این منطقه، رشدجمعیت، مسیر ارتباطی به شهرستان‌هاست و متاسفانه هیچگونه نظارت پلیس هم در این محور وجود ندارد.

او با ابراز گلایه، افزود: مسئولان راه و شهرسازی اعلام کردند که اعتباری برای کمک نداریم و خود اهالی منطقه به‌صورت خودیاری جاده را بسازید در صورتیکه هزینه بهسازی این مسیر بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان است.

بیژن نام‌ور یکی از اهالی روستا گفت:  منطقه سیاخ دارنگون فاقد آب و گاز است در صورتیکه فاصله زیادی به شهر شیراز ندارد و این منطقه به معنای واقعی مظلوم واقع شده است.

او افزود: یکی از مشکلات اساسی دیگر مردمان این منطقه نبود آب شرب و آشامیدنی سالم و بهداشتی است. چندین سال است این موضوع را پیگیری کردیم اما بی نتیجه بوده است.

حسن عابدی یکی از اهالی منطقه نیز با بیان اینکه جاده سیاخ دارنگون به محلی برای آموزش راهنمایی و رانندگی برخی از مردم شده است، این جاده را نیازمند اصلاح دانست و از اداره راه و شهرسازی و دیگر مسئولان خواست تا با مطالعه دقیق، طرحی مناسب را برای اقدامات بعدی مهیا کنند.

منطقه سیاخ دارنگون حیات خلوت مسئولان استانی شده است

حسام دانش‌ور دهیار سابق این روستا با اشاره به اینکه این منطقه از ظرفیت و پتانسیل‌های بی نظیری برخوردار است، بیان کرد: ۳۰ هزار قطعه باغ شهری در سیاخ دارنگون وجود دارد و روزانه ۱۲ هزار تردد در این جاده داریم و خواستار ارتقای این جاده هستیم.

او گفت: وضعیت نامناسب جاده، نبود اینترنت، نبود آب آشامیدنی سالم از مشکلات اصلی مردمان این منطقه است، منطقه‌ای که به فراموشی سپرده شده است.

دانش‌ور با بیان این مطلب که مردم این منطقه برای انقلاب و نظام شهید و آزاده تقدیم کرده‌اند، گفت: این منطقه قطب محصولات کشاورزی است و از شما رسانه‌ها توقع داریم صدای ما را به گوش مسئولان استانی برسانید تا به داد اهالی مردم این منطقه برسند.

او با بیان اینکه وضعیت آنتن دهی در این منطقه مناسب نیست، گفت: با توجه به شیوع بیماری کرونا و تحصیل فرزندانمان از طریق فضای مجازی ناچار هستیم هر روز به پلیس راه شیراز برویم تا بچه هایمان بتوانند در کلاس‌های مجازی شرکت کنند.