گلنار امير طهماسب روانشناس كودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نحوه رفتار دانش آموزان پسری که به معلم خود علاقه مند می‌شود، اظهار کرد: همانطور که می‌دانیم دوره ابتدایی یکی از مهم‌ترین دوره‌های رشد و تحول آدمی است و از آن‌جا که توجه به ویژگی‌های مختلف رشد کودکان برای معلمان و مربیان بسیار حائز اهمیت است، بهتر است از مهمترین وجوه آن آگاهی داشته باشیم.

این روانشناس کودک و نوجوان با اشاره به اینکه دوره ابتدایی به دو دوره اول و دوم قابل تفکیک است، تصریح کرد: در دوره اول ابتدایی کودکان ۶ تا ۹ ساله در کلاس‌های اول، دوم و سوم قرار می‌گیرند و دوره دوم شامل کودکان ۹ تا ۱۲ ساله است که در کلاس چهارم، پنجم، و ششم تحصیل می‌کنند.

وی با تاکید بر اینکه برای شناخت کودکان در این سن باید ویژگی‌های فیزیکی، عاطفی، شناختی و روانی آن‌ها را بدانیم، افزود: بطور مثال درمورد ویژگی‌های فیزیکی و شناختی در این دوره زمانی کودکان بیش از حد فعال هستند، اکثرا قدرت ندارند که تمرکز خود را به مدت طولانی حفظ کنند و البته در این سن علاقه زیادی به یادگیری دارند و کنجکاوی زیادی در همه امور انجام می‌دهند که اگر والدین و معلم‌ها به درستی این ویژگی‌ها را پرورش دهند، در آینده می‌توانند به خوبی از آن‌ها بهره برداری کنند.

امير طهماسب بیان کرد: درمورد خصوصیات عاطفی، کودکان در این سن به احساسات دیگران پی می‌برند و بسیار نسبت به تحسین شدن و تحقیر شدن حساس می‌شوند، در این دوره بسیار علاقمند هستند که توجه معلم را به خود جلب کنند و اگر از جانب معلم به آن‌ها مسئولیتی سپرده شود بسیار لذت خواهند برد.

این روانشناس کودک و نوجوان گفت: معلمان مهره‌های کلیدی در آموزش و پرورش هستند و بعد از خانواده این معلم است که شخصیت و وضع روحی کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به دلیل اینکه تقریبا یک سوم وقت کودکان در کلاس می‌گذرد، این شخص اثر زیادی در سازمان روحیه و شخصیت کودک دارد و نمی‌توان نقش معلم را در بهداشت روانی کودکان نادیده گرفت؛ بنابراین معلم نقش خود را باید به خوبی ایفا کند وگرنه اغفال او به کودکان آسیب می‌رساند.

وی ادامه داد: همه بر این قضیه آگاهیم که هر انسانی در زندگی احتیاج دارد که کسی را دوست داشته باشد و او را دوست داشته باشند در کودکان به خصوص زمانی که ساعاتی طولانی از جمع خانواده جدا می‌شوند این حالت قوی است به همین دلیل علاقه و دوستی معمولی شاگرد نسبت به معلم گاهی به مراحل خیلی بالا و شدید می‌رسد. در نتیجه همین حس است که بچه‌های دبستان برای معلم هدیه می‌آورند و همه جا به دنبالش می‌روند و با علاقه به او نگاه می‌کنند. حال ممکن است این سئوال در ذهن والدین و یا معلم پیش بیاید که آیا کودک عاشق معلم خود شده است؟ آیا وجود این احساس طبیعی است؟ و در مقابل پیدایش این احساس معلم و بعضا والدین چه وظیفه‌ای دارند؟ 

امير طهماسب  با اشاره به اینکه شاید جالب است که بدانیم کودکان به واسطه احساسات پاک و بکری که در این سن دارند ممکن است وابسته به افراد شوند، اضافه کرد: ولی در سنین دبستان این احساس جنبه عشق به معنایی که در نوجوانی یا بزرگسالی تجربه می‌شود نیست. می‌توانیم آن را به دو حالت در نظر بگیریم؛ درحالت اول اگر کودک دارای والدینی باشد که همواره سعی می‌کنند محیط کودک خود را، خوب، دوستانه و عاشقانه نگه دارند، در نتیجه پدر و مادر برای کودکان، موجودات دوست داشتنی هستند و برای آن‌ها این احساس وجود دارد که احتمالا همه انسان‌ها خوب و قابل اعتمادند؛ و در رابطه با معلم این احساس فقط یک احساس مطلوب و خوب است که در اکثر مواقع باعث می‌شود که در یادگیری کودک تاثیر داشته باشد و کودک با علاقه بیشتری به مطالعه دروس بپردازد و تاثیر چشمگیری در پیشرفت تحصیلی او داشته باشد که خود یادآور این ضرب المثل معروف است که درس معلم گر بود زمزمه محبتی جمعه به مکتب آورد طفل گریز پا را! اما اگر این رابطه برعکس باشد؛ یعنی رابطه پدر و مادر با کودکان، رابطه خوبی نباشد، یا پدر و مادر احساس‌های منفی مانند ترس و استرس و یا از این قبیل احساسات را در کودک به وجود آورند، احتمال دارد که کودک حس کند در یک محیط کاملا خصمانه زندگی می‌کند که درگیری و مشکلات در آن بسیار زیاد است.

این روانشناس کودک و نوجوان افزود: این مسئله باعث می‌شود تاثیرات بد و منفی در رفتار و ذهن کودک ایجاد شود. در رابطه با معلم این احساس دوست داشتن ممکن است به علت فقدان ارتباط خوب و موثر با والدین پدید آید و کودک با این ابراز علاقه بخواهد این کاستی‌ها را جبران کند. این کودکان معمولا از اضطراب، افسردگی و در برخی از موارد از وسواس که ریشه اضطراب دارد رنج می‌برند. در اینجاست که نقش معلم بسیار مهم است و باید با یک راهکار مناسب با کودک برخورد کند و اگر احساس می‌کند در چگونگی رفتار با اینگونه کودکان آگاهی لازم را ندارد حتما باید از مشاوره مدرسه همراه با حضور والدین کمک بگیرد تا این احساس کودک در مسیر درستی قرار بگیرد و مشکلات زمینه‌ای آن حل شود.

وی اضافه کرد: در این رابطه می‌توان از بازی استفاده کرد که از طریق آن می‌توانیم زندگی عاطفی و روانی کودک را درک کنیم و با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم و نیز می‌توانیم با صحبت کردن نیاز‌های عاطفی و روانی آن‌ها را مشخص کنیم. با توجه به موارد گفته شده مشخص می‌شود که یکی از ویژگی‌های یک معلم خوب و موفق این است که اطلاعات جامعی در مورد دوره سنی و روانشناسی رشد دانش آموزانش داشته باشد تا بتواند خواسته‌ها و نیازهایشان را به خوبی پاسخ دهد.

امير طهماسب بیان کرد: همچنین به تاثیر انکارناپذیر والدین تاکید می‌شود که اگر روش‌های صحیح فرزند پروری و نحوه رفتار با کودکان را آموخته باشند و آن را به عمل تبدیل کرده باشند چه تاثیر شگرفی در پرورش انسان‌هایی مفید برای جامعه خواهند داشت.

این روانشناس کودک و نوجوان خاطر نشان کرد: نکته مهم دیگری که لازم است به آن اشاره شود این است که این علاقه در این سن به هیچ وجه جنبه جنسی ندارد چون کودک از نظر هورمونی هنوز به مرحله بلوغ نرسیده است؛ بنابراین کودکان نباید مورد سرزنش و شماتت قرار بگیرند، بلکه باید از لحاظ روانی و عاطفی مورد حمایت قرار بگیرند تا در آینده احساس‌های خوب ودرست در آن‌ها شکل بگیرد.

بیشتر بخوانید

• تغییرات کلامی از دهه ده تا هشتاد/ چه کسی زبان عجیب و غریب دهه هشتادی‌ها را می‌فهمد؟
  
• معلم‌ها بدانید؛ تبعیض بین دانش آموزان ممنوع!

انتهای پیام/