جواد عینی پور روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره جلوگیری از بروز احساس تبعیض در فرزند اول نسبت به فرزند دوم از سوی خانواده، گفت: والدین باید با ایجاد احساس تملک در فرزند بزرگتر «که حالا تو یک خواهر یا برادر داری»، آن را در تعاملات مراقبتی، عاطفی، سرگرمی و... با فرزند کوچکتر قرار دهند.

وی با بیان اینکه معمولا به به دنیا آمدن فرزند اول، حداقل تا دو سال فرد دیگری در زندگی پدر و مادر حضور ندارد و بیشترین سهم از توجه و محبت و... را او دریافت می‌کند، افزود: با ورود فرزند دوم به زندگی پدر و مادر موقعیت فرق کرده و این کودک در ابتدا نصف توجه والدین را به خود اختصاص می‌دهد.

این روانشناس با بیان اینکه این وضعیت کاملا طبیعی است، عنوان کرد: در چنین موقعیتی فرزند اول نسبت به فرزند دوم احساس خوبی ندارد و آن را عامل کاهش توجهات خانواده نسبت به خود می‌داند و نشانه‌هایی را از خود بروز می‌دهد مثل (شما خواهر یا برادر کوچکترم رو بیشتر از من دوست دارید و...).

عینی پور تصریح کرد: در خانواده‌های چند فرزندی این احساس در بین دو فرزند اول با آمدن فرزند سوم نیز شکل می‌گیرد و فضای توجه خانواده تقریبا بین سه فرزند تقسیم می‌شود، در این مواقع والدین علاوه بر اینکه احساس تملک بر این فرزند دارند باید با نهی نکردن فرزند یا فرزندان بزرگتر در تعاملات رفتاری مثل (مراقبت کردن، محبت، بازی کردن و...) احساس مسئولیت را در آنان ایجاد کنند.

وی با بیان اینکه خانواده نباید فرزند اول را به نفع فرزند دوم مصادره کند مثل (هر چی تو داری به اون بده، اگر اون اشتباه کرد، تو کاری نه داشته باش و...)، گفت: با رعایت حق و حقوق هر فرزند، والدین باید احساس مثبت در دل فرزند اول نسبت به فرزند دوم ایجاد کنند و اشتباهات فرزندان کوچکتر را مورد تأیید قرار ندهند و با بررسی آن از اشتباهات بعدی جلوگیری کنند.

عینی پور گفت: مهم تلقی کردن نقش آموزشی فرزندان بزرگتر برای فرزندان کوچکتر موجب می‌شود به عنوان یک راهنما نقش مهمی در رشد برادر یا خواهر کوچکتر خود داشته باشند.

بیشتر بخوانید

• چگونه بعد از طلاق با فرزندانمان رفتار کنیم؟

• رفتار مسالمت آمیز بهترین راه برای تربیت فرزندان است

انتهای پیام/