مونا خوش اقبال مدیر گالری بین المللی کاما، درباره تأثیر همه گیری ویروس کرونا بر فعالیتهای این مجموعه هنری، به خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نزدیک ۲ ماه است که گالری کاما را تعطیل کرده ایم؛ حتی اگر دستورالعملهای بهداشتی را هم رعایت کنیم، یک ترس کلی در وجود ماست که نکند یک نفر مبتلا به کرونا باشد و زمینه بیماری دیگران را فراهم کند.
وی با بیان اینکه حداقل ۵۰ میلیون تومان هزینههای جاری گالری کاما در طول یک سال است، افزود: با اتفاقات پاییز سال گذشته، مشکلات ما هم آغاز و در نهایت به کرونا ختم شد. در یکسال گذشته فقط ۲ یا ۳ ماه توانستیم کار کنیم. از آنجا که اعتقادی به نمایشگاه و فروش آنلاین ندارم، هرگونه فعالیت نمایشگاهی گالری کاما هم تعطیل است.
این مدیر هنری در پاسخ به اینکه چه دلیلی شما را از فعالیت در فضای مجازی منع میکند، اظهار کرد: شرایط و محیط در ارائه یک اثر تجسمی بسیار موثر است. این هنر کاملاً بصری است و ارتباط زنده تصویری با بیننده را میطلبد. از طرفی ما حدود سه سال با بزرگترین سایتهای فروش آنلاین دنیا کار کردیم. به طوری که هر سال ۲۵ میلیون حق عضویت پرداخت می کردیم، اما در این ۳ سال حتی یک کار نفروختیم. این صحبت من درباره سایتهای فروش آنلاین معتبر دنیاست. حال شما ببینید که وضعیت فروش آنلاین در کشور ایران چگونه است؟!
وی افزود: هنرمند برای گردآوری یک مجموعه حداقل ۲ یا ۳ سال کار می کند؛ روا نیست که زحمات او را طی یک اقدام در فضای مجازی بسوزانیم. استقبال از فروش آنلاین فرهنگسازی و ایجاد زیرساخت نیاز دارد. این زیرساختها در شرایطی که وضعیت جامعه و زندگی مردم رو به راه باشد، ایجاد خواهد شد؛ نه در شرایطی که ۷۰، ۸۰ درصد مردم در تأمین نیازهای اولیه خود مشکل دارند.
بیشتر بخوانید:
خوش اقبال گفت: کشورهای پیشرفته دنیا زیرساختهای اولیه را دارند و همچنین با نظام سرمایه داری خود از هنرمندان حمایت میکنند؛ بنابراین هنرمندان آن کشورها از نظر معیشتی مشکل ندارند؛ اما در ایران اصول حرفهای در هیچ یک از هنرها اعمال نمیشود. در حال حاضر تنها راه درآمد هنر ایران دلالی آثار مستر است که بسیاری از مدیران هنری این کار را انجام می دهند.
وی ادامه داد: یک حراج مانند حراج تهران نقش موثری در اقتصاد هنر دارد و اگر به هر دلیل تعطیل شود، ضربه شدیدی به مبادله سرمایههای هنری وارد خواهد شد. البته باید گفت که تفاوت حراج داخلی با حراجهای بزرگ مانند کریستیز و ساتبیز این است که در آن، هنرمندی که دو یا سه نمایشگاه داشته را وارد حراج نمیکنند؛ یا از هنرمندان بزرگ و فوت شده کار ارائه میدهند یا هنرمندی مانند بنکسی که سرمایههای عظیم پشت اوست و آثارش خیلی خوب خریداری میشود. در صورتی که در حراجهای ایران وقتی اثر یک هنرمند فروخته میشود، تازه او را میشناسیم.
مدیر گالری کاما درباره وجود مافیا در هنر بیان کرد: شاید در ایران بیشتر باشد، اما در کل هنر و مافیا دو مقوله مرتبط به هم هستند. زیرا هنر به سرمایه احتیاج دارد؛ وقتی یک تیم از یک یا چند هنرمند حمایت و او را معرفی میکنند عملاً مافیا تشکیل شده است. باید به این نکته هم توجه داشت که اقتصاد هنر کاملا مجزا از کیفیت و اصالت آن است. لزوماً آثاری که فروخته میشوند آثار درجه یک نیستند اما در کل هنر برای ادامه حیات، به حمایت (چه دولتی و چه خصوصی) احتیاج دارد.
انتهای پیام/