به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، آزمایشات در رباتیک اساسا به سمت طراحی رباتها با میزان اطلاعات فراوان و توانایی در سازگاری بالا رفته است. با این حال، تقریباً هیچ آزمایشی بر طراحی بازوی مکانیکی ربات به عنوان یک مکانیسم اجرایی انجام نگرفته است. آزمایشات تحقیقی انعطاف پذیری ربات نتایج نامطلوبی را نشان میدهد که منجر به محدودیت کاربرد وسیعتر آنها در آینده میشوند. به همین دلیل است که از برنامه ریزی زندگی خاموش رباتها به طور گسترده استفاده نشده است، که بدون آن تصور یکپارچگی مهمتر رباتها در محیط کاملا اتوماتیک سخت میشود.
علل کمبود ظرافت رباتها بر انتخاب نامربوط سیستم هماهنگ سازی، الگوریتم و خطاهای محاسباتی و طراحی عناصر کنترل و انتقال تاکید میکند. مقایسه نتایج مربوطهای که از آزمایشات CNC ابزارهای ماشینی به دست آمد نمیتواند به خاطر اینکه رباتها ماشینهایی هستند که در آنها ظرافت نیاز است، شانه خالی کند. آنچه امروزه کمرنگ شده دانش رباتیک است، اما آنچه بدون شک مورد نیاز است، اساس یک روش پژوهش استاندارد برای آزمایش درستی ربات و دیگر عملکردها است.
تحقیقات جدید نشان میدهد که ساختارهای اوریگامی منحنی شاخههای قابل توجهی در توسعه رباتیک پیشرو دارند و با دادن سازگاری تنظیم پذیر، قابلیت تغییر سختی بر حسب کارکرد دستیابی به آن قابلیت اثبات و تایید با استفاده از یک طرح ساده، دشوار شده است.
تحقیقی که در دانشگاه دولتی آریزونا انجام شد نشان میدهد که چگونه ساختارهای اوریگامی منحنی میتوانند باعث ایجاد انعطاف پذیری قابل تغییر در رباتها شوند. انعطاف پذیری قابل تغییر به ربات اجازه میدهد تا میزان سختی خود را بسته به کاری که باید انجام دهد عوض کند، که اجرای این امر در گذشته با طراحیهای ساده کار دشواری بوده است.
فناوری رباتیک به طبقه بندی درجههای سختی نیاز دارد: انحنا ناپذیری بالا برای بلند کردن بار مهم است، انعطاف پذیری بالا لازمه حفاظت در برابر ضربه و استحکام منفی، یا قابلیت دریافت سریع انرژی ذخیره شده مانند فنر برای اجرا ضروری است.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/