به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، گلسنگ‌ها یکی از آسیب‌های جدی به مجموعه تاریخی تخت جمشید است که بارها مورد اشاره قرار گرفته و به گفته کارشناسان تهدیدی جدی در بقای این اثر باستانی به شمار می‌رود.

 علی اسدی، سرپرست گروه کاوش آبراهه‌های تخت جمشید و عضو هیئت علمی بخش باستان‌شناسی دانشگاه هنر شیراز، گفت: بر اساس آخرین مطالعاتی که در این مجموعه جهانی در رابطه با گلسنگ‌ها انجام شد حدود ۱۰۰ نمونه گلسنگ در تخت جمشید شناسایی شد که هرکدام در محو کردن نقوش و کتیبه‌های این بنای عظیم جهانی نقش تأثیرگذاری دارند.

در پیوند با این پدیده که برخی کارشناسان بر این باورند که اگر این گلسنگ‌ها کنترل نشوند می‌توانند ظرف ۶۰ سال نقوش و کتیبه‌ها را محو کنند.

حمید فدایی مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، بیان کرد: رطوبت یکی از مهمترین مولدهای ایجاد آسیب از جمله گلسنگ‌ها در تخت جمشید است.

او، تصریح کرد: در دسته‌ای از آسیب‌ها، رطوبت موجب می‌شود سیستم‌های نمکی فعال شوند که نتیجه شوره زدن و نهال شکفتگی نمک درون سنگ‌ها موجب تخریب سازه‌های این بنای تاریخی می‌شود.

 فدایی، ادامه داد: رطوبت کمک می‌کند عوامل بیولوژیک فعال شوند و در پی آن حملات بیولوژیک و فرسودگی‌های زیستی ناشی از رطوبت شکل بگیرد.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، افزود:گلسنگ‌ها دسته‌ای از عوامل زیستی است که در کنار رطوبت می‌تواند فرایند تخریبی داشته باشد بنابر این با تمهیداتی که در زمینه کنترل می‌تواند تاثیر مثبتی داشته باشد می‌شود از روند روبه رشد آن پیش گیری کرد.

او، اضافه کرد: باید تلاش شود بخشی از سایت‌های بنای تخت جمشید را با استفاده از مکانیزم پوششی و مسقف ساختن از گزند رطوبت و گلسنگ‌ها حفظ شود.

فدایی، اظهار کرد: گلسنگ‌ها یکی از عوامل فرسایش محسوب می شوند که بر اساس نظریه کارشناسان در فرسایش بناهای سنگی تاثیر اساسی دارند و از این رو همواره به عنوان یک دلیل تهدید کننده برای این بناها به شمار می‌رود.

منبع: مهر

انتهای پیام/ت