روح الله گلستانی جم مربی دو و میدانی کشورمان  در گفت وگو با خبرنگار پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره شرایط این روز‌های دو و میدانی کشورمان اظهار کرد: دو و میدانی ورزش برتر جهان و جزو پر مدال‌ترین رشته های المپیک است. به تازگی هم چند ماده نیز وارد این رشته ورزشی شده است. ما خیلی راحت می‌توانیم با سرمایه گذاری در دو‌های استقامت و نیمه استقامت نشاط خوبی را در جامعه ایجاد کنیم. در رده سنی نوجوانان و جوانان مسابقات آسیایی در برخی مواقع نفرات به زور به تعداد انگشت یک دست می‌رسند.

او ادامه داد: ما باید از این فرصت و کسب مدال‌های بیشتر در این گروه‌های سنی دو و میدانی استفاده کنیم؛ بنابراین باید یک برنامه حمایتی مدون در سراسر ایران داشته باشیم و به مربیان کاردان و صاحب نام و ورزشکاران انگیزه بیشتری بدهیم و حقوق خوب و اردو‌های متمرکز برای ورزشکاران در نظر بگیریم. مسئولان فدراسیون دو و میدانی می‌توانند  ورزشکاران مستعد و با استعداد را شناسایی کرده تا آن‌ها به تدریج کسب افتخار کنند.  

دو و میدانی کشورمان حال و روز خوبی در سطح آسیا و جهان ندارد 

مربی دو و میدانی گفت: ما باید با اجرای برنامه‌های حمایتی ۴ سال اول بتوانیم ورزشکاران مستعد را شناسایی و مهیای حضور در مسابقات برون مرزی کنیم تا آن‌ها در برنامه میان مدت ٨ ساله آینده بتوانند مدال‌های خوبی را در آسیا  به دست بیاورند. هر چند که این اتفاق تا به حال در کشورمان رخ نداده است. البته  سایر کشور‌ها دارای برنامه‌های کوتاه، میان و بلند مدت  هستند و این موضوع باعث شده که حتی کشور‌هایی مانند لیختن اشتاین، اتریش و سوئد هم صاحب مدال بین المللی و المپیک شوند، اما ما جایی در میان این کشور‌های کوچک مدال آور نداشته باشیم.

من  در زمان ابتلا به کرونا یک ریال هم کمک مالی دریافت نکردم 

او افزود: در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست تمام هزینه‌های یک ورزشکار را فدراسیون آن کشور بپردازد و از همه بدتر اینکه عمده بودجه را به یک ورزشکار اختصاص بدهند. به نظرم  باید به سمت کار گروهی در دو و میدانی برویم تا نخبگان این رشته ورزشی  انگیزه و تعهد لازم را داشته باشند تا  نسل خوبی  برای مسابقات بزرگ تربیت شوند. زمانی که به کرونا مبتلا شدم  فدراسیون دو و میدانی  یک ریال به من پرداخت نکرد. البته تعدادی از  ورزشکاران هر مشکل و مریضی داشته باشند خیلی راحت از فدراسیون  دو و میدانی درخواست کمک هزینه می‌کنند و حتی هزینه  برای معالجه در خارج از کشور می‌گیرند. فدراسیون دو و میدانی باید  کاری کند تا انگیزه در بین سایر مربیان و دوندگان از بین نرود. البته  نظم و انضباط در کار هاشم صیامی دیده می‌شود، اما باید حمایت‌ها از ورزشکاران و مربیان دو و میدانی بیشتر شود.  

با مربیان با دانش دو و میدانی باید پروژه ای قرارداد بست 

مربی دو و میدانی گفت: به نظرم باید با هرمربی با دانش به صورت پروژه‌ای برای ارتقا رکورد‌ها و کسب مدال‌های بیشتر قرارداد بست  تا  ورزشکاران  با استعداد زیر نظر مربیان با دانش تربیت شوند. باشگاه‌ها متولی پیشرفت در هر رشته ورزشی  هستند و مسئولان دو و میدانی باید  شرایط  خوب را برای تیم‌ها فراهم کنند تا باشگاه‌های ما وضعیتی  مشابه رشته‌های فوتبال و والیبال پیدا کنند و  دو و میدانی  باشگاه‌ها  بعد از چند سال محو نشوند.

ما نباید به مدال حدادی اکتفا کنیم 

گلستانی گفت: مسئولان باید شرایط حضور برند‌هایی مانند آدیداس را برای حدادی فراهم کنند تا این برندها هزینه‌های او را تحت شرایطی خاص پرداخت کنند. ما نباید به مدالی که حدادی در المپیک کسب کرده اکتفا کنیم. باید دارای برنامه‌های کوتاه مدت ۴ ساله،   میان مدت ٨ ساله و بلند مدت ۱٢ ساله باشیم و با حمایت بیشتر بتوانیم  مدال‌های خودمان را افزایش بدهیم. فدراسیون دو و میدانی  نباید به مربیان کم تجربه دلخوش باشد، زیرا آن‌ها به ۱۰ - ۲۰ سال تجربه نیاز دارند تا بتوانند سرشان را  در مسابقات بزرگ بلند کنند.  فدراسیون  دو و میدانی باید به تمام ورزشکاران با استعداد اهمیت بدهد. سطح مسابقات  دو و میدانی داخل سالن آسیا بالا نیست.

ورزشکاران ما با کسب مدال در آسیا خیلی خوشحال می شوند 

او افزود: اغلب کشور‌های برجسته آسیایی در  مسابقات داخل سالن آسیا حضور ندارند و ورزشکاران درجه چندم خود را به این مسابقات اعزام می کنند تا کسب تجربه کنند، اما ورزشکاران ما آن قدر از کسب مدال در این رقابت‌ها خوشحال می‌شوند که انگار در المپیک روی سکو قرار گرفته اند. تا زمانی که نگاه ما به دو و میدانی تغییر نکند نباید توقع داشت که پیشرفتی حاصل شود.

گلستانی در پایان گفت: مسئولان در کشور‌های صاحب سبک دو و میدانی  با منت و خواهش از تجارب مربیان خود استفاده می‌کنند، اما در ایران هر کسی که زبان دراز تری داشته باشد از دید فدراسیون عزیزتر است.

بیشتر بخوانید

• رکورد دوندگان استقامت، به ورزشکاران ناشنوا هم نمی‌رسد

انتهای پیام/