به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، جاده انارستان تا چشم کار میکند دشت است و کوه و مسیری که ۶۰ کیلومتر با کوهدشت فاصله دارد. سکوت سرد اولین روزهای زمستان به حوالی رودخانه سیمره میرسد و صخرههایی که تن به خروش رودخانه سیاب سپردهاند.
برای رسیدن به منطقه چمقره باید از کوهنانی به سمت ایلام رفت و پس از حدود هفت کیلومتر به سمت راهی فرعی پیچید. باغداران دیگر در این جاده نمیرانند. انارستان ریگزار شده و به جای نان خرمنی از خاک سیاه و شاخههای خشکیده از خشم سیل به بار آورده است.
حالا انگار نه انگار که بارانهای سال ۹۸ به هم تاختند و این رودخانه در بخش کوهنانی را افسار گسیخته کرد. رودخانه که عصیان کرد قلوهسنگهای ریز و درشت انارستان را در هم کوبید و درختهای ۵۰ ساله در طغیان سیل رم کردند.
خوشههای خشم سیل
رودخانه که خروشید قامت افراشته باغداران را خمیده کرد، وقتی که یک عمر تلاششان در یک چشم به هم زدن نیست میشد و از دست آنان کاری ساخته نبود. هر چه بود یک زمین برهوت بود از خروارهای گِل و ثمرهایی که از کمانِ کمرشان آه را بلند میکرد.
حالا ۲۱ ماه از سیل گذشته است. با خانواده آقای حیدری دوباره آمدهایم سر وقت انارستان چمقره. یک زمین خالی که پس از سیل دیگر سرپا نگرفت و همان دست ماند پایبست در زمین نزار.
جای خالی انار و نان
رودخانه سیاب به پیچ و تاب صخرههای فرو رفته در هم که تن میساید، قامت انارستان را میشکند. نفیر میشود بر جای خالی انارهایی که دیگر سبز نشدند. درختچههای ریز و درشت در هم غلتیدهاند. هنوز ریشه آنان آمیخته به ره آوردهای سیل است و ره آورد سیل چه چیزی است جز زانوان اندوه برای مردمان زاگرس؟
آقای حیدری چشم در چشم آب و درختهای پوسیده انار و صخرههای خورشیدکش است: «حدود ۱۰۰ هزار اصله درخت انار پیش از سیل توسط سد بند خورشیدکش آبیاری میشدند، اما سیل سالهای اخیر که آمد انارستان این منطقه را به طور کامل نابود کرد. حالا از آن انبوه درختان چیزی نمانده جز جور باغ. پس از سیل از طرف جهاد کشاورزی آمدند و روی سدبند کار کردند، اما کارشان به صورت کارشناسیشده نبوده است. هنوز دیوارههای سدبند شکسته است و آب به پای باغات نمیرسد.
سدبند نمایشی خورشیدکش
همراه با آقای حیدری راه افتادهایم به سمت کانالهای آب انارستان که هنوز هم انبوه از گل و لای است و راه آب را سد کرده است. درختان در بیآبی طاقت از کف دادهاند و سر به زمین بایر ساییدهاند. تازیانه سیل بخشی از قامت آنان را با خود برده است.
آقای حیدری پشت به کانال آب ایستاده و تأکید دارد که اگر آب نباشد، انارستان ۵۰ ساله هم دیگر جان ندارد: دریچههای احداث شده برای سدبند خورشیدکش توان نگهداری آب را ندارد. باید عرض آنها حداقل تا چهار متر میرسید. حالا که رمق از انارستان رفته، پسران باغداران راهی غربت شدهاند و آواره کارگری دور میدانهای تهران.
روزگار سیاه خاک زرخیز
او ویرانیهایی را آن روز به چشم دیده که میگوید هرگز از جلوی زندگیاش دور نخواهد شد. آب همه زندگی باغداران را با خود برد، به درختها که میکوبید بیصدا به یغما میرفتند. رودخانه آن روز اصلاً به انارستان مجال نداد. همه چیز را با خود میبرد و تمام نمیشد.
آقای حیدری دست به خاک انارستان میزند. شاخههای خشک را برمیدارد و میگذارد توی مشتو گفت: خاک چمقره زرخیز است و حالا روزگارش سیاه شده است. اگر سدبند را به شکل اصولی مرمت کنند ما قول میدهیم که از هر هکتار زمین این منطقه ۸۰ تن انار مرغوب تولید کنیم. خریداران انارهای چمقره حتی از شهرهای دور افتاده ایران هم میآیند وصد دانه یاقوتها را ارمغان سفر دور و درازشان میکنند.
سقفهای بیخانمان
سیل فروردین زیرتنگ سیاب و ۱۱ روستای رودبار را زیر آب برد. خانهها غرق در آب شدند و از سقف آنان بیخانمانی چکید. مردم از هراس سیل بنیانکن به بلندی تپههای اطراف گریختند. نظارهگر نابودی دار و ندارشان شدند.
در باغات انارستان علاوه بر دسترنج چند ساله کشاورزان پمپاژها و موتورهای آب هم بود که در سیل یا محو شدند و یا از لاشه آنان سنگ و شن و ماسه بر جای ماند.
آقای حقینژاد یکی از همین باغداران زیر تنگ سیاب است که جوانیاش را به پای انارستان پیر کرده و حالا دیگر طاقت رنجهای بر باد رفته را ندارد، اظهار کرد: ۵۰۰ اصله درخت انارم در سیل چمقره از بین رفت. حالا من ماندهام و دستهایی که جان از کف داده است. به خاطر رضای خدا به داد زندگی از دست رفته ما برسید.
بیکسی باغداران پس از سیل
اردیبهشت ۱۳۹۸ فرجعلی امیری مدیر سابق جهاد کشاورزی کوهدشت گفته بود که بر اثر سیل خسارات قابل توجهی به زیر بخشهای کشاورزی کوهدشت از جمله باغات، زراعت، دام و طیور، ابنیهها، جادههای بین مزارع و ایستگاههای پمپاژ کشاورزی وارد شده است.
مدیر سابق جهاد کشاورزی کوهدشت میزان خسارت سیل به بخشهای کشاورزی را بر اساس برآوردهای اولیه حدود ۱۲۰ میلیارد تومان عنوان و تأکید کرد که سیل به هزار و ۱۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی این شهرستان خسارت وارد کرده و به طور تقریبی میزان محصول تولیدی این اراضی هزار و ۴۰۰ تن است.
آقای حقینژاد غصههایش را توی هوا قاپید. دستهایش را بالا برد و به هم کوبید و گفت: بهخاطر رضای خدا برای ما کاری کنید. زندگی ما وقف باغات انار شده است. حالا آیا رضا است که برای بیکسی سیل استخوان زندگی را در گوشه خانه ساییده کنیم؟
کمی آنطرفتر دختران آقای حیدری با شرم و کنجکاوی دور پدر میچرخند. سر در گوش هم میگذارند. زیر لب میخندند. به میان حرفهای پدر سرک میکشند. دل آنان به ستون درختهای باقیمانده قرص است. هنوز قامت شش و هفت سالگیشان به جراحت قلب پدر و باقی باغداران نرسیده است.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/ح