من یک خلبان هستم/ تیزپروازی که نابغه نظامی بود
او را نابغه نظامی می‌دانستند؛ خلبانی شجاع و نترس، که از هیچ مأموریتی، هراس به دل راه نمی‌داد. آسمان ایران هیچ گاه پروازهای این عقاب تیزپرواز را فراموش نخواهد کرد.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، امروز بیست و ششمین سالروز شهادت خلبان سید علیرضا یاسینی است؛ کسی که نام و یادش شاید بیش از دیگر مردم ایران در ذهن بوشهری‌ها نقش بسته باشد. خلبانی شجاع که حالا نامش بر پایگاه هوایی بوشهر می‌درخشد و این پایگاه را به نام او می‌شناسند.
سید علیرضا یاسینی در سال ۱۳۳۰ در آبادان دیده به جهان گشود. او در سال ۱۳۴۸ وارد دانشگاه خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز با هواپیمای اف-۳۳ برای تکمیل دوره تکمیلی به کشور آمریکا رفت.
او پس از بازگشت به ایران با درجه ستوان دومی در پایگاه ششم شکاری بوشهر مشغول خدمت شد.
یاسینی با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از جمله خلبانانی بود که در عملیات ۱۴۰ فروندی در حمله به خاک عراق نقش مهمی ایفا کرد.این خلبان دلاور، به علت شایستگی‌هایش در ۱۰ اسفند ۱۳۷۲ به سمت رئیس ستاد و معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی ارتش ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت این سمت را بر عهده داشت.
شهید یاسینی از مهارت خاصی در هدایت هواپیمای اف ۴ برخوردار بود و پس از امیر سرتیپ محققی بیشترین ساعت پرواز ( دو هزار و ۷۵۹ ساعت) را با فانتوم داشت.
نبوغ نظامی خلبان یاسینی
همکارانش او را در کارش نابغه می‌دانستند و نمونه‌ها از نبوغ او در خاطره دارند. یکی از آن‌ها در اول مهر ۱۳۵۹ یعنی دومین روز از آغاز جنگ تحمیلی به ثبت رسید.
در آن روز با تدبیر شهید یاسینی به عنوان فرمانده عملیات، چهار فروند هواپیما برای حمله به تلمبه خانه مارد عراق آماده می‌شوند؛ اما هنگام آغاز عملیات، هوا ابری و سپس بارش باران آغاز می‌شود. همرزمان شهید یاسینی برای شروع عملیات نگران و دو دل می‌شوند. اما او این فرصت را بهترین زمان برای استفاده از اصل غافلگیری در حمله به دشمن می‌داند و عملیات را شروع می‌کند و با کمک همرزمانش موفق می‌شوند اهداف مورد نظر را بمباران کنند و به پایگاه خود بازگردند.
سرهنگ خلبان مسعود اقدام که از همرزمان شهید یاسینی در این عملیات بوده است، می‌گوید: هدف را در چهار نوبت مورد اصابت قرار دادیم و از هواپیما که پیاده شدیم من به گرمی او را در آغوش فشردم و در دل به صلابت واقتدارش که هر مشکلی را از پیش رو بر می‌داشت آفرین گفتم.
شهید یاسینی به علت اجکت از هواپیما از ناحیه کمر و دست مجروح و جانباز ۵۵ درصد بود، ولی هیچ گاه درد کمر و مسئولیت‌های فراوانی که داشت، مانع از پروازهای جنگی او نمی‌شد.
پروازهای متعدد جنگی او در نیمه دوم سال ۱۳۵۹ و نیمه اول سال ۱۳۶۰، دو سال ارشدیت برایش به ثبت رسانید و درجه نظامی اش از سروانی به سرگردی ارتقاء یافت.
همچنین شهید یاسینی ۷ مورد تشویق در دستور، ۵ مورد ارشدیت جمعی به مدت ۶۰ ماه و اعطاء ۲ مورد نشان درجه ۲ فتح (از دست رهبر انقلاب) در دوران حضور درخشانش در صحنه‌های سرنوشت ساز جنگ تحمیلی دریافت کرد.
مسئولیت‌های شهید یاسینی
این شهید بزرگوار در طول دوران حیات خود به جز این که همواره به عنوان افسر خلبان کابین جلو اف ۴ خدمت می‌کرد، مسئولیت‌های فراوانی هم داشت که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
فرمانده عملیات پایگاه سوم شکاری همدان
فرمانده پایگاه‌های شکاری همدان و چابهار از سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵
افسر هماهنگ کننده آموزش خلبانان ایرانی در پاکستان در سال ۱۳۶۴
فرمانده پایگاه ششم شکاری بوشهر در سال ۱۳۶۷
مدیریت جنگ الکترونیک و معاون عملیاتی نهاجا (اواخر سال ۱۳۶۹)
فرمانده منطقه هوایی شیراز در سال ۱۳۷۱
معاون هماهنگ کننده و رئیس ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی از ۱۰/۱۰/۱۳۷۲ تا زمان شهادت.
پرواز ابدی شهید یاسینی
در تاریخ ۱۵دی ۷۳ ساعت ۶ و نیم صبح هواپیمای جت استار حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، (شهید منصور ستاری، شهید یاسینی و شهید مصطفی اردستانی) از تهران به سمت کیش پرواز کرد تا فرماندهان در جلسه شورای هماهنگی نیروی هوایی در کیش شرکت کنند.
بعداز ظهر قرار می‌شود که هواپیما قبل از عزیمت به تهران، در پایگاه هوایی اصفهان توقفی کوتاه کند. بعد از بازدیدی کوتاه از این پایگاه، هواپیما در ساعت ۸ و نیم شب آماده پرواز به سمت تهران می‌شود و پس از دقایقی هواپیما به پرواز درمی‌آید.
ناگهان در ساعت ۴۲: ۸ شب خلبان اعلام می‌کند به علت بازشدن پنجره کابین خلبان، هواپیما مجبور به فرود اضطراری است.
لحظاتی بعد هواپیما در حال گردش برای نشستن بر روی باند در ۶۴ کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان، سقوط می‌کند و سید علیرضا یاسینی به درجه رفیع شهادت نائل می‌آید.
در این حادثه، سرلشگر ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش، سرلشکر خلبان مصطفی اردستانی، سرلشکر خلبان احمد شجاعی، سرتیپ امیر حسین جمشیدی، سرتیپ بهرام شریفی، سرتیپ حسن رزاقی، سرهنگ رضا جم منش، ستوان یوسف پور زاری، ستوان محمدرضا محسنی و ستوان عباس محتشمی نیز همراه با سرلشکر خلبان علیرضا یاسینی، به خیل همرزمان شهید خود پیوستند.
شهید یاسینی در زمان شهادت ۴۳ سال داشت و از او سه فرزند پسر و یک دختر به یادگار مانده است.
خانواده یاسینی یک شهید و یک جانباز دیگر را نیز تقدیم انقلاب اسلامی کرده است. شهید رضا یاسینی که در سن ۱۷ سالگی در تنگه چزابه به شهادت رسید و عباس یاسینی که جانباز قطع عضو می‌باشند.
وصیت نامه شهید یاسینی
شهید یاسینی در بخشی از وصیت نامه خود این طور نوشته است: من یک خلبان هستم. سال‌ها از بیت المال برایم هزینه کرده‌اند تا به اینجا رسیده‌ام. حال وظیفه دارم که دینم را ادا کنم. مگر نه اینکه همواره آرزو کرده‌ایم که‌ای کاش در واقعه عاشورا می‌بودیم و فرزند زهرا (س) را یاری می‌کردیم؟
اکنون زمان آن فرا رسیده و همگان مکلفیم که برای لحظه‌ای روح خدا را تنها نگذاریم؛ بنابراین از من انتظار نداشته باشید که بیش از این در کنارتان باشم.
به یقین اجر شما نیز که به تربیت فرزندان و امور خانه همت می‌گمارید و زمینه را برای حضور بیشتر ما در صحنه فراهم می‌کنید نزد خدا محفوظ خواهد بود.
خلبان باید جسور باشد
امیر سرلشکر خلبان شهید علیرضا یاسینی در آخرین مصاحبه خود در پاسخ به این سوال که یک خلبان خوب باید دارای چه خصوصیاتی باشد، گفت: به نظر من یک خلبان خوب باید دارای تعهد و تخصص باشد، به شغلش علاقمند باشد. لازمه شغل خلبانی به غیر از این مواردی که گفتم، جسارت و شهامت است، که این خصوصیات را به نظر من یک خلبان باید داشته باشد.
کلام فرمانده کل قوا درباره شهید یاسینی
رهبر انقلاب پس از شهادت شهید یاسینی در مراسم بزرگداشت این شهید بزرگوار بیان کردند: فقدان بزرگی بود؛ نه فقط برای شما برای من هم این طور بود. ولی خب چاره‌ای نیست باید تحمل کرد. شهید یاسینی مردی مومن، پرتلاش، صادق و صمیمی بود و خود همین‌ها موجب شده بود که به ایشان امیدوار باشم. در این حوادث سخت است که جوهر ما آشکار می‌شود و نیرو‌ها و توانایی‌های درونی ما آشکار می‌شود.
انتهای پیام/ک
