مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، از کشف درخشان‌ترین دنباله دار سال نو میلادی خبر داد و گفت:  اولین دنباله دار کشف شده در سال نو میلادی، یکشنبه، ۱۴ دی با نام C / ۲۰۲۱ A ۱ و یا Leonard در رصدخانه Mount Lemmon آریزونا توسط اخترشناس Greg Leonard شناسایی شده است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران بیان کرد: بر اساس پیش بینی اخترشناسان این  ستاره دنباله دار ممکن است به درخشان‌ترین دنباله دار ۲۰۲۱ تبدیل شود.

او ادامه داد: دنباله دار لئونارد در حال حاضر بین مدار سیارات برجیس و بهرام (مشتری و مریخ) قرار دارد و به سمت داخل منظومه خورشیدی حرکت می‌کند. این دنباله دار دوشنبه، ۱۳ دی ۱۴۰۰ به نزدیکترین فاصله با خورشید خواهد رسید.

به گفته این مقام مسئول طبق تخمین ناسا، دنباله دار لئونارد، حدود ساعت ۱۷:۴۳ روز یکشنبه، ۲۱ آذر سال ۱۴۰۰ خورشیدی به کمترین فاصله با زمین می‌رسد؛ این فاصله ۳۴،۹۰۷،۴۶۴ کیلومتری زمین خواهد بود.

عتیقی افزود: ممکن است قدر روشنایی این دنباله دار به ۵ و یا حتی ۴ برسد و با چشم غیرمسلح نیز بدور از نور مزاحم و آلودگی هوای شهر‌ها دیده شود.

دنباله دار‌ها چه اجرامی هستند؟

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران تصریح کرد: دنباله دار‌ها بزرگترین اجرامی هستند که به هیچ چیز نزدیک نیستند، یعنی حجم بسیار زیاد و جرم کم دارند. اجرامی از یخ و گرد و غبار که به دور خورشید ما می‌چرخند و گاهی اوقات در آسمان زمین قابل مشاهده می‌شوند.

او افزود: دم یک دنباله دار میلیون‌ها کیلومتر در فضا کشیده شده است اما هسته دنباله دار‌ها نسبتاً کوچک و با قطر چند کیلومتر، بصورت گلوله‌های یخ و گرد و غبار هستند؛ جالب است بدانید که هسته دنباله دار‌ها سیب زمینی شکل است. وقتی دنباله دار‌ها به خورشید نزدیک و نزدیکتر می‌شوند، گیسوی دنباله دار گرم و دم پشت سر آن، کشیده و کشیده‌تر خواهد شد و گرد و غبار و گاز‌ها از گیسو به بیرون رانده می‌شوند و دم را شکل می‌دهند.

عتیقی ادامه داد: این دم دارای دو بخش است که یکی دم یونی گازی و در اثر باد‌های خورشیدی، در راستای محل قرار گیری خورشید شکل می‌گیرد و دیگری دم غبار است که در مسیر حرکت دنباله دار، در خلاف سمتی که مهر تابان قرار دارد، ایجاد می‌شود و هنگام دور شدن دنباله دار، دم از هسته و گیسو جلوتر قرار دارد. گاهی اوقات چنان دم کشیده می‌شود که ممکن است بزرگتر از فواصل بین سیارات سیستم خورشیدی باشد و درخشان و غول پیکر است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران بیان کرد: به احتمال زیاد میلیارد‌ها دنباله دار در کمربند کوئیپر و حتی دورتر، گرد خورشید ما می‌چرخند و به دنباله دار‌هایی که توسط فضاپیما‌ها و یا از زمین مورد مطالعه قرار گرفته اند، داستان آن‌ها پیوند می‌خورد تا بتوانیم آن‌ها را بهتر درک کنیم. دنباله دار‌ها و آب بطور طبیعی به هم گره خورده اند، زیرا تصور می‌شود که بخشی از آب را اولیه را این اجرام به زمین انتقال داده اند. شاید به نوعی شکل گیری و استمرار حیات بشری را باید مدیون وجود این اجرام بدانیم که به هیچ چیز نزدیک نیستند.

∇ دم های پشت دنباله دار و تناسب اندازه هر بخش از دنباله دار

∇ تصویری از دنباله دار C / ۲۰۲۱ A۱ توسط ستاره شناس Filipp Romanov

∇مسیر حرکت این دنباله دار که ابتدا از نیمکره شمالی زمین و سپس از نیمکره جنوبی دیده می‌شود

∇موقعیت دنباله دار لئونارد در بامداد پنجشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۰، حدود ۹۰ دقیقه قبل از طلوع خورشید 

بیشتر بخوانید

• بارش شهابی "جباری" را تا فردا رصد کنید
• آسمان، بامداد فردا شهاب ‌باران می‌شود
• آخرین بارش‌های شهابی قرن در آسمان ایران اوج می‌گیرد
• آخرین رخداد نجومی سال ۲۰۲۰ میلادی

انتهای پیام/