به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، دکتر امیر رضاییاردانی عضو هیات علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: مشاهده شده است دانشآموزان و دانشجویان در ایام امتحانات پایان ترم بهصورت خودسرانه از
داروهای محرک استفاده میکنند که این موضوع بسیارخطرناک و نگرانکننده است.
او افزود: دانشگاه محیط جدید و پررقابتی است، بهخصوص در سال اول تحصیل برای دانشآموزانی که از محیط دبیرستان وارد دانشگاه میشوند، لذا ممکن است به خاطر رسیدن به خواستههای تحصیلیشان هر موضوعی که باعث پیشرفت بشود را قبول کنند.
عضو هیات علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: درک غلط از تأثیر داروهای محرک مانند
ریتالین ، منجر به سوءمصرف گسترده دانشجویان و دانشآموزان از این داروها شده است.
رضاییاردانی بیان کرد: این موضوع فشار زیادی به دانشجویان برای یادگیری درسها وارد می کند و در صورتی که فرد مصرف کننده دچار ADHD نباشد، در عمل به طور معکوس باعث حواس پرتی او در درازمدت می شود.
بیشتر بخوانید
او با بیان اینکه اشتباه رایج این است که فکر می شود استفاده از داروهای محرک برای بهبود عملکرد تحصیلی در همه دانشآموزان و دانشجویان مؤثر است، تصریح کرد: مطالعات صورت گرفته در این خصوص نشان داده است که بهطور قابل توجهی جست و جوهای اینترنتی برای این داروها در زمان امتحانات زیاد میشود و متقابلاً کاهش قابل توجهی در این نوع جست و جوها در تعطیلات تابستان رخ میدهد. این اطلاعات و دادهها نشانگر آن است که بسیاری از دانش آموزان و دانشجویان معتقدند این داروها برای کسب نتیجه تحصیلی مناسب هستند.
عضو هیات علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه مطالعات در اکثر کشورهای جهان نشان داده است که استفاده غیرپزشکی از این داروها مانند ریتالین در دانشگاهها بهخصوص دانشگاههای رقابتیتر که نمرات آزمون بالاتری دارند، به مراتب بیشتر است، تاکید کرد: بررسیهای دقیق این نظریه را که مصرف محرکها مثل ریتالین، میتواند نتایج عملکرد تحصیلی دانشآموزان و دانشجویان را بهبود دهد، رد میکند.
رضاییاردانی اظهار کرد: براساس تعداد زیادی از مطالعات و نظرسنجیها، دانشجویانی که سوءمصرف داروهای محرک دارند، دارای معدل پایین تری هستند. این دانشجویان معمولا در مطالعه درسها تعلل دارند و سپس از داروهای محرک برای بیدارماندن استفاده میکنند، هر چند بیداری برای یک شب نمیتواند عدم تلاش چند ماهه و چندهفته را جبران کند، به علاوه افرادی که بدون نیاز فیزیولوژیک اقدام به مصرف خودسرانه داروهای محرک میکنند، بیشتر مستعد افسردگی و حتی وابستگی به سایر مواد هستند.
او افزود: در حقیقت دانشآموزان و دانشجویان دچار ADHD که داروهای محرک را طبق دستور پزشک و با دوز درمانی مصرف میکنند، نسبت به افرادی که بهصورت دورهای و بدون مجوز این داروها را استفاده میکنند، وابستگی کمتری پیدا میکنند.
این متخصص روانپزشکی با اشاره به اینکه علیرغم اعتقاد رایج بین دانشآموزان و دانشجویان، هیچ مدرک و شواهدی این ایده را تأیید نمیکند که داروهای محرک باعث بهبود هوش و حافظه در افراد بدون علائم ADHD شود، ادامه داد: تصور غلطی که بیداری معادل بهرهوری هست منجر به بخش بزرگی از سوءمصرف داروهای محرک بین دانشآموزان و دانشجویان میشود.
رضاییاردانی با تاکید بر اینکه عوارض سوء مصرف داروهای محرک به ویژه در دوزهای بالا میتواند منجر به اختلالات شدید رفتاری شود، بیان کرد: بیشترین عوارض گزارش شده شامل اضطراب، افسردگی، بدگمانی، تحریک پذیری، تغییرات خلق و خو، رعشه و لرزه، افزایش ضربان قلب، حمله قلبی و خودکشی بوده است.
او ضمن توصیه بر پیشگیری از مصرف خودسرانه داروهای محرک تصریح کرد: براساس نظرسنجی ها، در آمریکا مصرف خودسرانه داروهای محرک به وسیله دانشجویان در گروه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال، ۵.۵ برابر دانشآموزان گروه سنی ۱۲ تا ۱۷ سال بوده است، به علاوه اینکه دانشآموزان و دانشجویان تماموقت دو برابر بیشتر از افراد هم سن و سال خودشان که محصل نیستند از داروهای محرک استفاده میکنند.
عضو هیأت علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تاکید کرد: به جز باور غلط رایج در خصوص اثربخشی این داروها در بهبود هوش و سرعت یادگیری در همه افرادی که حتی مبتلا به ADHD نیستند، باور نادرست دیگری هم بیان شده است مبنی بر اینکه از آن جا که ریتالین دارویی است که به وسیله پزشکان تجویز میشود، مصرف خودسرانه آن ایمن است و خطری ندارد. این باور هم کاملاً غلط است، زیرا مصرف خودسرانه بسیاری داروها ایمن نیست، بهخصوص داروهای اعتیادآوری مانند ریتالین که استفاده غلط از این نوع داروها میتواند منجر به وابستگی و اعتیاد فرد مصرفکننده بشود.
رضاییاردانی اظهار کرد: آموزش مؤثرترین راه پیشگیری از سوء مصرف داروها، بهخصوص در میان دانشآموزان مدارس و دانشجویان دانشگاهها است که به اطلاعات بیشتری دسترسی دارند. متخصصان بهداشت روان معتقدند که برای هر دو گروه یاد شده آموزش موثر خواهد بود و مسلح کردن آنها به سلاح دانش، حمایت و درمان بهترین فرصت برای پیشگیری از شیوع سوء مصرف این نوع داروها است.
انتهای پیام//ف.ش