به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، «گِردخون» نام روستایی است که از مرکز شهر شیراز تنها ٢٠ کیلومتر فاصله دارد و بخش قابل توجه‌ای از این فاصله نیز درون این کلانشهر است با این حال این روستای الحاقی هنوز رنگ و بوی پیشرفت را به خود ندیده است.

برای رسیدن به گردخون نیاز نیست راه دشواری را سپری کنید تنها کافی است به نقاط جنوب شرقی شیراز رفته و با مشکلاتی مواجه شوید که تاکنون در هیچ جایی با آن مواجه نشده‌اید.

کوچه‌های خاکی و پر از آب، فاضلاب‌های رها شده در محیط، زباله‌های انباشته شده در سطح عمومی محله و جاری شدن آب‌های سطحی تنها بخشی از مشکلات مردمی است که در گِردخون، خون به لب شده است.

این روستا اکنون به واسطه نزدیکی به شیراز تنها یک خیابان آسفالته دارد و تمامی کوچه‌هایی که در این روستا وجود دارد همگی خاکی و بدون داشتن امکانات لازم برای زندگی اولیه است.

با توجه به نوع اشتغال اهالی این روستا نباید انتظار داشت که خانه‌های این افراد نیز خانه‌های بزرگ با نما‌های جذاب شهری باشد این در حالی است که طراحی غالب خانه‌هایی که در این منطقه وجود دارند آجری بوده و افراد در منازل کوچک مقیاس که کمتر از ١٠٠ متر مربع وسعت دارد گذران روزگار می‌کنند.

مردم گِردخون دیگر توان تحمل مشکلات را ندارند

 به گفته علی کاظمی یکی از اهالی روستای گردخون نزدیک به سه دهه است که در گِردخون در حال زندگی می کند، در خصوص مشکلات این روستا گفت: گِردخون تماماً دارای مشکل است و هیچ جای امیدواری برای بهبود شرایط تاکنون وجود نداشته است.

او افزود: بسیاری از افراد با خرید زمین در این روستا اقدام به ساخت مسکن کرده‌اند و دهیار سابق این روستا نیز ضمن تأیید ضمنی اجازه ساخت مسکن را داده، اما پس از تغییر دهیار گفته شده بسیاری از خانه‌های ساخته شده در این منطقه جز طرح هادی روستایی نیستند.

کاظمی یادآور شد: نبود مسکن‌های ساخته شده یا در حال ساخت در طرح هادی در کنار رها شدن فاضلاب در سطح جامعه دو مشکلی است که همه مردم با آن مواجه شده‌اند و هیچ فردی نیز پاسخگوی مردم نیست.

کاظمی اضافه کرد: نبود مراکز درمانی نیز در این روستا مشکل دیگری است که مردم محلی با آن مواجه بوده و برای دریافت خدمات اورژانسی باید نزدیک به چهار کیلومتر حرکت کرده تا به اولین مرکز درمانی در درب دوم پایگاه نیرو‌هایی شیراز برسند.

محمد جعفری نیز یکی دیگر از اهالی این روستا گفت: بالابردن سطح آب زیر زمینی این منطقه موجب شده تا کوچه‌های این روستا همواره به باطلاقی تبدیل شوند که زندگی را از بین برده و سیاهی و تباهی به ارمغان آورده است.

او افزود: در بسیاری از کوچه‌ها شاهد مغازه و خانه‌هایی هستیم که به علت بالا بودن میزان آب زیر زمینی، تبدیل به چشمه‌های جوشان شده و آب از زمین مغازه و پی ساختمان به بیرون فوران می‌کند.

جعفری ادامه داد: نبود خودرو‌های جمع کننده زباله و رها شدن فاضلاب شیراز در این منطقه باعث شده تا در فصول گرم سال شاهد وجود پشه سالک در این روستا باشیم و خانواده‌های بسیاری نیز به علت این مشکل نیازمند دریافت خدمات بهداشتی می‌شوند.

او ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی که در این منطقه وجود دارد جاده دسترسی به این منطقه بوده که تنها یک مسیر یک بانده برای رفت و آمد مورد استفاده قرار می‌گیرد و روزانه شاهد تصادفات رانندگی در این مسیر نیز هستیم.

در مشاهدات میدانی شاهد بودیم که چشمه‌های آب در برخی از خانه‌ها و مغازه‌های موجود در این روستا وجود داشته و مردم با وجود اینکه آب از منازل آنان در حال جوشش است به علت فقر و تنگدستی مجبور به گذران زندگی در این مناطق اند.

دهیار روستای گِردخون گفت: با هماهنگی‌های انجام شده با فرمانداری شیراز اقدامات در حال انجام است و به زودی عملیات اجرایی برخی از فعالیت‌ها آغاز خواهد شد.

زارع زاده بیان کرد: عملیات اجرایی آماده سازی زیرساخت بهسازی کوچه‌های روستای گِردخون در حال انجام است و به زودی نسبت به آسفالت کردن خیابان‌های این منطقه اقدام خواهد شد.

او که عمر مدیریت خود را در این منطقه کمتر از شش ماه عنوان کرد، در ادامه یادآور شد: مشکلات روستای گردخون بسیار زیاد است و در دوره‌های قبل نیز مشکلات به قدری زیاد بود که دهیار عزل شد البته مشکلاتی نیز در این موضوع وجود داشت که عاملی برای این امر شد.

زارع زاده اظهار کرد: یکی از درخواست‌های مردم محلی این است که روستای گردخون تحت مدیریت فرمانداری شیراز باشد تا بتوان نسبت به تحقق اعتبارات لازم برای فعالیت‌های عمرانی امیدوار بود، زیرا مردم ساکن در روستای گردخون که نزدیک به ۵۵ تا ٧٠ هزار نفر هستند با مشکلات متعددی درگیر هستند.

دهیار این منطقه یادآور شد: با همکاری با اداره کل راه و شهرسازی مقرر شده تا عملیات اجرایی ساخت مسیر مواصلاتی به این روستا نیز بهبود یابد تا شاهد کاهش تصادفات موجود در این منطقه باشیم.

روستای گِردخون با وجود اینکه به لحاظ نقشه‌های جغرافیایی گرد نیست، اما خون به دل مردمانی کرده است که با هزاران امید در پی کار و اشتغال اند تا شرایط حداقلی زندگی را داشته باشند.

اما هرچه که هست گِردخون، دیگر روستای سال‌های قبل نیست و بخشی از شهری شده که پنجمین کلانشهر بزرگ در کشور از نظر وسعت توصیف می‌شود با این حال این روستا تنها رشد قابل توجه‌ای که داشته در مشکلات و مسائل است.

این روز‌ها مردم گرد خون دل خونی از مشکلات حل نشده روستایشان دارند، روستایی که با مرکز شیراز فاصله‌ای ندارد، اما انگار از چشم مسئولان امر کیلومتر‌ها دور است.

منبع: مهر
انتهای پیام/