بزرگ زاده گفت: اساسنامه‌ای برای پیگیری موضوع حق آبه رودخانه مرزی هیرمند در هفت بند در زابل تدوین شد.

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان ، عیسی بزرگ‌زاده مدیرکل دفتر رودخانه‌های مرزی و منابع آب مشترک وزارت نیرو در نشست بررسی حق‌آبه رودخانه مرزی هیرمند با بیان اینکه این اساسنامه در نشست‌های فشرده‌ای به مدت ۲ روز با حضور ۲ تیم متشکل از مسوولان وزارت نیرو، وزارت امور خارجه، فرمانداران شمال سیستان و بلوچستان و مسوولان حوزه مرزبانی این استان با همتایانشان در کشور افغانستان بررسی شده اظهارداشت: در این نشست‌ها اساسنامه‌ای تنظیم شده تا هر۲طرف متعهد به اجرای موارد مذکور شوند.

او افزود: در این اساسنامه که در هفت بند تنظیم شده بر مواردی از جمله نقشه‌کشی جدید و به‌روز در حوزه آبریز هیرمند، حفظ امنیت مهندسان نقشه‌برداری و همین‌طور تامین آب رودخانه مرزی ۲ کشور تاکید شده است.

مدیرکل دفتر رودخانه‌های مرزی و منابع آب مشترک وزارت نیرو خاطرنشان کرد: از فردا سه‌شنبه مهندسان نقشه‌کشی ۲ کشور در دو سوی مرز مستقر و عملیات نقشه‌برداری را آغاز خواهند کرد.

نعیم الله سالارزی معاون کمیسار آب هلمند در کشور افغانستان نیز در این نشست گفت: ما برای انجام تعهدات بین ۲ کشور در موضوع رودخانه هیرمند توافق و پیشنهاد ایران مبنی بر تامین امنیت نقشه‌برداران و همین‌طور کمک به حل مشکل موجود را قبول کرده‌ایم.

عباسعلی ارجمندی فرماندار زابل نیز در این نشست گفت: پیگیری مصوبات نشست و کمک به رفع دغدغه اصلی و همیشگی مردم شمال سیستان و بلوچستان یعنی تامین حق آبه تالاب بین‌المللی هامون از مواردی است که در دستور کار قرار دارد.

 رود هیرمند که از افغانستان سرچشمه می گیرد در ورودی خود به مرز ایران به دو قسمت تقسیم می شود که بخش کمتر آن وارد منطقه سیستان شده و پس از پخش آب از خروجی های مختلفی به تالاب بین المللی هامون می ریزد و بخش بیشتر آن نیز از طریق رودخانه مرزی مجددا وارد خاک افغانستان شده و در نهایت به بخشی از این تالاب که در خاک افغانستان قرار گرفته می ریزد که به گفته برخی کارشناسان این بخش از دریاچه عمیقتر بوده و آب را بیشتر در خود نگه می دارد.

رودخانه هیرمند تنها شریان آبرسان به این منطقه از کوه های بابا یغما در مناطق مرکزی افغانستان و در فاصله حدود هزار کیلومتری از مرز ایران سرچشمه می گیرد و آب حیات بخش را پس از آبرسانی به چند صد روستا و پارچه آبادی به مرز ایران و افغانستان می رساند.

متاسفانه از حدود ۲۰ سال قبل با تغییرات ایجاد شده در وضعیت جوی، ایجاد سدها و بندهای مختلف در مسیر این رودخانه، توسعه اراضی زیر کشت خشخاش در افغانستان و بستن دریچه های سد کجکی در حدود ۸۰۰ کیلومتری مرز ایران در ولایت هلمند، مسیر طبیعی آب مسدود و پدیده خشکسالی بر مناطق پایین دست این رودخانه در کشور افغانستان و ایران غالب شده است.

انتهای پیام/ع

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.