به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، سطح پایین حقوق مشکلی است که قشر های مختلفی در جامعه با معضلات آن دست به گریبانند و هیات علمی ها یک گروه از این عده کثیر هستند.
هر عضو هیات علمی برای رسیدن به این درجه باید از مراتب بالای علمی برخوردار باشد و رنج و مشقت زیادی را متحمل شود. گروهی که سال ها درس خوانده و به عبارتی عمر خود را صرف تحقیق و پژوهش کرده اند.
هیات علمی های خاموشی که مثل سایر گروه ها بلبشوی ندارم ندارم راه نمی اندازند و با تمام سختی ها در دانشگاه مشغول به تدریس میشوند و دم برنمی آورند اما در سال های گذشته تورم افسارگسیخته صدای آنها را نیز بلند کرده است. هیات علمی های وزارت علوم در این سال ها آنچنان افزایش درآمدی نداشته اند و در مقابل هیات علمی های وزارت بهداشت از حقوق بالا برخوردار نشده اند.
تفاوتی محسوس که طعم تلخ نابرابری را مهمان گام آنها کرده است. تفاوت حقوقی که سال هاست بر سر آن مناقشه است و با این وجود لاینحل مانده است.
شرم داریم حقوق اعضای هیات علمی را اعلام کنیم
منصور کبگانیان، قائم مقام ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور و دبیر ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن تایید پایین بودن حقوق اعضای هیئت علمی، گفت: حقوق اعضای هیئت علمی در سالهای گذشته با رشد مناسبی رو به رو نبوده است. هیئت علمیهای جوان به دلیل اعمال نشدن افزایش ۵۰ درصدی حقوق بیشتر از سایر اعضای هیئت علمی ضربه میبینند، زیرا در ابتدای تشکیل زندگی هستند و معمولا امکانات اولیه سکونت را هم در اختیار ندارند.
او با بیان اینکه شرم داریم میزان حقوق اعضای هیئت علمی جوان را اعلام کنیم، ادامه داد: بین حقوق اعضای هیئت علمی با عرف جامعه و حقوق کارکنان سایر دستگاهها فاصله معناداری وجود دارد و باید به این موضوع توجه جدی شود.
بیشتر بخوانید
مجلس با همسان سازی حقوق کارکنان وزارت علوم موافقت نکرد
وزیر علوم روز ۱۲ بهمن ۹۹ با ارسال نامهای به رئیس سازمان برنامه خواستار اعلام موافقت این سازمان با اجرای طرح همسانسازی حقوق شاغلان دو وزارت علوم و بهداشت در سال آینده به میزان ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان شد. در نامه منصور غلامی به نوبخت آمده است: احتراماً پیرو مذاکره حضوری اینجانب با جنابعالی در خصوص اعتبار مورد نیاز برای اجرای طرح همسانسازی حقوق شاغلین وزارتین متولّی آموزش عالی در سال آینده به میزان ۳۵۰۰ میلیارد تومان، به استحضار میرساند به رغم موافقت حضرتعالی، موضوع در جلسه کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی مطرح و مورد موافقت قرار نگرفت. خواهشمند است دستور فرمائید موافقت آن سازمان با اختصاص اعتبار یادشده در لایحۀ بودجه سال ۱۴۰۰، اعلام شود.
غلامی پیش از این نیز رسیدگی به موضوع را از معاون اول رییس جمهوری خواستار شده و اظهار کرده بود: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری حسب ماده یک قانون احکام دائمی طبق مقرراتی خاص و براساس آییننامههای مصوب هیاتهای امنا اداره میشوند و انتظار میرود حقوق و مزایای اعضای هیات علمی و غیرهیات علمی (بهجز کارکنان کادر درمانی که مشمول طرح تمام وقتی جغرافیایی هستند) یکسان باشد.
بیشتر بخوانید
وزیر علوم در این درخواست تصریح کرده بود: اعمال مصوبات متفاوت در هیاتهای امنای دو وزارت همواره موجب بروز نارضایتی در بین اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاهها و مؤسسات پژوهش و فناوری بوده است. براساس پیشنهاد وزیر علوم، به منظور رفع نارضایتیهای موجود، کارگروهی متشکل از نمایندگان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و سازمان برنامه و بودجه کشور تشکیل شود تا نسبت به یکپارچهسازی ضرایب حقوق و مزایای دو وزارتخانه، اقدام و پیشنهادات این کارگروه برای تصویب در دستور کار هیاتهای امنای ذیربط قرار گیرد.
تمام جنجال ها برای اجرا نشدن ۱۰ ساله یک قانون!
حدود ۳ سال است که بحث همسانسازی حقوق اساتید هیئت علمی مراکز وابسته به وزارت بهداشت با وزارت علوم بالا گرفته و تورم و گرانی های افسارگسیخته، هیات علمی ها را وادار کرد سکوت خود را پایان بدهند.
پس از مدتها کش و قوس بر سر همسان سازی، هیئت عالی جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی اعلام کرد که مجلس باید آن را مصوب کند در غیر این صورت امکان اجرای آن وجود ندارد. اساتید هیئت علمی وزارت علوم، در دیدارهای خود با نمایندگان مجلس، بارها این خواسته را تکرار کردهاند، اما به دلیل تعریف نشدن منابع مالی آن، به اجرا درنیامده است. از آن رو که آخرین فرصت برای پیگیری با توجه به اینکه لایحه بودجه ۱۴۰۰ در مجلس در دست بررسی است، اساتید هیئت علمی دانشگاههای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری کمپینهایی نیز در فضای مجازی راه اندازی کردند تا شاید به هدف خود برسند.
بر اساس قانون افزایش حقوق، فوقالعاده ویژه باید هر دو سال یکبار افزایش پیدا کند؛ اما ۱۰ سالی میشود که این اتفاق در مجموعههای دانشگاهی وزارت علوم اجرایی نشده است. اینکه شانس موفقیت آن چقدر است، تنها بسته به اراده وزارت علوم برای خلع سلاح مجلس دارد ارادهای که در چند سال اخیر خبری از آن نبوده است.
بعد از ۱۰ سال باز هم منتفی است
منصور غلامی وزیر علوم در گفت وگو به خبرنگار دانشگاهی، در این باره گفت: افزایش حقوق اعضای هیئت علمی در سال آینده با رد لایحه ۱۴۰۰ فعلا منتفی است.
البته در این پیشنهاد وزارت علوم به دنبال اجرای نصفه و نیمه بود و اعتبار ۳۵۰۰ میلیارد تومان درخواستی فقط به همسانسازی اعضای هیأت علمی با حذف همسانسازی کارمندان اداری و اجرایی اختصاص یافته است. این اقدام ناباورانه، تبعیضآمیز، شخصیسازی و سلیقهای از طرف دولتمردانی که خود عضو هیأت علمیاند موجب عدم رعایت عدالت در پرداخت شد و شکاف معناداری را در محاسبه دستمزد و پرداخت حقوق کارکنان درون سازمان با اعضای هیأت علمی همچنین در برون سازمان با کارمندان وزارت بهداشت ایجاد خواهد کرد.
اما آخرین تیر ترکش وزیر علوم نیز به هدف نخورد و داستان انفعال و نظاره گری وزارت علومی ها پایان نیافت؛ همان بودجه اجرای نصفه و نیمه و ناقص و ناعادلانه هم منتفی شد. البته داستان به این جا هم ختم نمی شود و با نگاهی به سابقه نه چندان موفق آقای وزیر همانند عدم اجرایی سازی افزایش ۵۰ درصدی حقوق اعضای هیات علمی با گذشت یک سال از ابلاغ آن، خیلی هم نباید از عدم موفقیت متعجب و امیدوار و دل خوش به دیپلماسی وزیر علوم بود.
انتهای پیام/
از طرز تفکر چندش آورتون مشخصه از خودتون یه امتحان ساده در دروس عمومی هم بگیرن فقط نام و نام خانوادگیتون رو درست مینویسید. خودم کارمند وزارت علوم هستم و از اوضاع خنده دار علمی بسیاری از همکاران و خصوصا همفکرانتون کاملا مطلعم که اصولا اگه اینطور نبود وضع علمی مملکت به مراتب بالاتر از این میشد. دلایل دانگرید نشدن امثال شما رو هم خودتون بهتر میدونید و اینجا هم جاش نیس مطلب رو باز کنم که یجور تف سربالا محسوب میشه برا کلیت وزارت خانه.
برای اطلاع دوستان میگم ببینید این طرز تفکر غالب در بین هیات علمی های ماست! و همینها هستند که با این منش و شخصیت و هوش مدیریتی تصمیماتی میگیرن که زندگی و معیشت اینهمه کارمند غیر هیات علمی رو تحت تاثیر قرار میده.
از ادمین گرامی خواهش میکنم جوابم رو منتشر کنه تا صدای ما هم شنیده بشه.
هم معلمان و هم اعضای هیئت علمی دانشگاه باید دارای بالاتربن سطح حقوقی باشند زیرا آینده کشور را میسازند و نباید دغدغه معیشت داشته باشند.
اما به هر حال تفاوتهایی وجود دارد.هیئت علمی ها چون ۱۰ سال بیشتر نسبت به معلمان عزیز تحصیلاتشان طول میکشد لذا ۱۰ سال دیر تر حقوق بگیر میشوند و همیشه ۱۰ سال از زندگی عقب هستند. در صورتی که اختلاف حقوق چندانی ندارند. به عنوان مثال یک معلم با لیسانس تربیت بدنی ماهانه حدود ۶ میلیون دریافت میکند و یک هیئت علمی با دکتری ماهانه ۷ ونیم میلیون دریافت میکند. در واقع اختلاف حقوقی ندارند چون ۱۰ سال دیر تر حقوق بگیر میشوند.
موضوع دیگر اینکه هیئت علمی ها شب و روز ندارند و مرتب باید مقاله بنویسند و سطح علمی کشور را بالا نگه دارند و این باعث میشود فرصت فکر کردن به شغل دوم نداشته باشند. علاوه بر این سطح توقع جامعه از آنها زیاد است.
اما در مجموع این دو قشر جامعه جزء مظلوم ترین افراد هستند که هیچ موقع به حق و حقوق خود نرسیده اند در حالی که از خودگذشتگی زیادی از خود نشان میدهند.
هیات علمی ها به صورت عادی 2 برابر یه غیر هیات علمی حقوق میگیرند.
من دریافتیم با مدرک فوق لیسانس و 17 سال سابقه کار در وزارت علوم کمتر از شش میلیون تومنه. یه هیات علمی با سابقه به مراتب کمتر از این بالای 10 تون حقوق میگیره.
پسته بی مغز چون لب واکند رسوا شود
تدریس تا 20 ساعت در هفته
تربیت و هدایت دانشجوی کارشناسی ارشد
تربیت و هدایت دانشجوی دکتری
تسلط به زبان انگلیسی
نوشتار مقالات متعدد انگلیسی و فارسی
نوشتار کتاب
اختصاص شب و روز به کار پژوهش جهت حفظ کیفیت مد نظر دانشگاه
نداشتن تعطیلات واقعی که در همون ایام تعطیل استرس مقاله و پژوهش حرومش میکنه
برای بالاترین سطح علم کشور و دریافت 7 تومن برای اعضای زیر 10 سال استخدام که فقط 3 تومنش برای اجاره خانه است.
اینا کجاش حسادت داره. عزیزان معلم و کارگر و ... برای احقاق حقوق خود به سایر گروهها چنگ نزنید. راهکار پیگیری خودتان است نه حمله به دیگران
خود آقای وزیر علوم ، اگه حقوق های بسیار اندک معلمان آموزش و پرورش را منصفانه بررسی کند و یکطرفه قضاوت نکند ، آن وقت ، باید نسبت به حقوق هیات علمی دانشگاه شاکر باشد.
'دولت محترم هم با اطلاع داشتن از وضعیت معیشت بسیار سخت معلمان، بدور از عدالت است که حتی یک درصد هم به حقوق هیات علمی دانشگاه اضافه کند.
دفوق لیسانس ، دبیر آموزش و پرورش
آقای وزیر علوم در بیاناتشون گفتند که یک عضو هیات علمی جوان ، در ابتدای کار در دجنشگاه ، هیچ امکاناتی در اختیار ندارد و در وضع معیشتی سختی قرار دارد.
بنده از طرف همه معلمان آموزش و پرورش باید بگویم که یک معلم، در آستانه ی بازنشسگی و با داشتن چند سر عائله و داماد و عروش و چندین نوه ، هنوز مستاجر است و توان خرید یک خانه ارزان را ندارد . بگذریم از اینکه نمی تواند ارزان ترین ماشین را بعد از چندین سال خدمت داشته باشد
سقف حقوق هم برای اساتید قدیمی و افرادی که در دانشگاه علاوه بر تدریس پست مدیریتی ( که البته غالبا به دلیل قدرت و نفوذ سیاسی خود این پست را دارند) دارند معنا پیدا می کند نه برای افراد آکادمیکی که هیچ پستی ندارند. و این دلیل دوگانگی است که شما در اظهار نظرهای متفاوت می بینید.
طلب خیر برای همه
قسم حضرت عباس رو باور کنیم یا دم خروسو