به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حتما با خواندن تیتر این مطلب جا خوردید؟ با دیدن عکسهای بیشتری از این کلیسا بیشتر تعجب خواهید کرد و شاید هم کمی بترسید!
نمای بیرونی کلیسای Sedlec Ossuary؛ با معماری سبک گوتیک؛ در حومه شهر کوتنا هرا جمهوری چک؛ بسیار عادی و طبیعی است. اما وقتی به زیرزمین آن پا میگذارید؛ ممکن است بدنتان عرق سرد کند و چند لحظهای بیحرکت بایستید. هزاران جمجمه و استخوان؛ در نمای ورودی درب کلیسا کار شده است.
داستان این کلیسا و اسکلتها چیست؟
در قرن سیزدهم میلادی، گورستان سدلک مکانی محبوب و مقدس برای خاکسپاری مردگان در اروپای مرکزی بوده است. هزاران نفر در اواسط قرن چهاردهم بر اثر بیماری طاعون و همینطور جنگهای صلیبی یا درگیریهای محلی کشته شده و در این گورستان به خاک سپرده میشوند.
در سال ۱۴۰۰ میلادی؛ تصمیم گرفته میشود در این گورستان یک کلیسا بنا شود. هنگامی که خاک گورستان کنده و گودبرداری میشود؛ هزاران استخوان و اسکلت بدن انسان یافت میشود. ظاهرا این اسکلتها و استخوانها در سرداب و شیروانی کلیسا جمعآوری و نگهداری میشوند تا در سال ۱۵۱۱ یا پس از آن، یک راهب «نیمه کور» به سرش میزند که این استخوانها را برای تزیین کلیسا استفاده کند.
بیشتر بخوانید
در ادامه، در حوالی سالهای ۱۸۷۰ میلادی، منبتکاری به نام «فرانتیشک رینت» کار راهب قرن شانزدهم را کامل کرده و سراسر کلیسا را با استخوانهای باقیمانده تزیین میکند. عکسهایی از این کلیسا را میتوانید در زیر مشاهده کنید:
این نیایشگاه کوچک مسیحیان کاتولیک در طبقه زیرین یک گورستان واقع شده است:
تخمین زده میشود در بنای این کلیسا از ۴ تا ۷ هزار استخوان انسان استفاده شده باشد:
این استخوانها از کجا آمدهاند؟ از گورستان کنار این کلیسا و انسانهایی که بر اثر طاعون یا جنگهای صلیبی در آنجا به خاک سپرده شدهاند:
جالب است استخوانها سفید و سالم هستند و هیچگونه فرسودگی مشاهده نمیشود:
سالیانه حدود ۲۰۰ هزار توریست از این مکان بازدید میکنند و یکی از مراکز مهم گردشگری کشور چک است:
گفته میشود در طاعون سراسری و فراگیر قرن چهاردهم میلادی اروپا نزدیک به ۳۰ هزار نفر فوت میکنند و در جنگهای صلیبی نیز ۱۰ هزار نفر دیگر کشته میشوند و اکنون اسکلتها و استخوانهایشان اینجا هستند:
البته، در طول چندین قرن ساخت و تزیین این کلیسا با استخوانهای انسان؛ از اسکت مردگان دیگر دفن شده در گورستان سدلک نیز استفاده شده است:
«فرانتیشک رینت» منبتکاری که در سال ۱۸۷۰ استخدام میشود تا کلیسا را با استخوانها تزیین کند؛ ابتدا این استخوانها را تمیز و سفیدکاری میکند:
در ورودیها بیشتر از جمجمهها استفاده شده است و هرچه بیشتر به داخل کلیسا میروید؛ استخوانهای دست و پا یا مفصلها دیده میشوند:
لوستر استخوانی آویزان شده از سقف این کلیسا نیز دیدنی و شگفتانگیز است:
در سراسر اروپا مکانهای مقدس و کلیساهای زیادی یافت میشود که از اسکلت و استخوان انسانها ساخته و تزیین شدهاند، ولی این کلیسا از همه دیدنیتر است:
منبع:۱ پزشک
انتهای پیام/