به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فصل نقل‌وانتقالات درحالی پیگیری می‌شود که رقم بازیکنان همانند قیمت مسکن و ماشین و دلار در نوسان است و گاهی اوقات ارقامی شنیده می‌شود که هواداران را انگشت به دهان می‌گذارد. هوادارانی که اکثرشان از شرایط اقتصادی کشور آگاهند و خودشان به بازیکنان حق می‌دهند که با توجه به همین وضعیت ارقام قابل توجهی درخواست کنند.

در همین راستا خبر رسیده که مهدی کیانی برای یک فصل‌ونیم از استقلال ۱۰، ۵ میلیارد تومان درخواست کرده است که با مخالفت باشگاه استقلال مواجه شده. این بازیکن رقمی مشابه به تراکتور اعلام کرده که مدیران تیم تبریزی را مردد کرده است. همچنین از آبادن شنیده شده که باشگاه صنعت نفت برای صدور رضایت‌نامه محمد اهل‌شاخه درخواست رقم ۶ میلیارد تومان کرده است. گفته می‌شود گل‌گهر سیرجان خریدار این مدافع است.

این قیمت‌ها وقتی عجیب‌تر می‌شوند که بدانیم مهدی کیانی یک بازیکن ۳۵ ساله است که دستاورد آماری هم نداشته و محمد اهل شاخه نیز با همه احترامی که برای او قائلیم یک بازیکن متوسط در پست خودش به حساب می‌آید که در حال نزدیک شدن به دهه چهارم زندگی‌اش است. مساله به هیچ عنوان سر کیانی و اهل شاخه نیست. مساله مربوط می‌شود به رنج قیمت بازار نقل‌وانتقالات.

مشخص است که قیمت بازیکنان در بازار ایران از هیچ قاعده‌ای پیروی نمی‌کند وگرنه بازیکنی ۳۵ ساله که یک نیم‌فصل کامل از ترکیب تیمش بیرون مانده، نمی‌تواند چنین درخواستی مطرح کند. مساله مهم‌تر اینکه اگرکیانی ۱۰، ۵ میلیارد طلب می‌کند و صدور رضایتنامه اهل‌شاخه فقط ۶،۵ میلیارد آب می‌خورد، بازیکنان سطح بالاتر، جوان‌تر و موفق‌تر لیگ پای چه ارقامی را وسط می‌کشند؟ تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا بخشی از درآمدهاشان را از دست دادند.

بیشتر بخوانید

تیم‌هایی که به دلیل نداشتن برنامه مشخص اسپانسرینگ و بازاریابی از درآمد‌های این بخش هم محروم هستند یا در بهترین حالت سود کمی نصیب‌شان می‌شود. همچنین رفتار غیرقانونی صداوسیما و پرداخت نکردن حق پخش تلویزیونی به باشگاه‌ها شرایط را برای فوتبال باشگاهی ایران بسیار سخت کرده است. ضمن اینکه تیم‌ها سهم مشخصی از تبلیغات محیطی یا قرارگرفتن در رتبه‌های مختلف لیگ هم ندارند. در چنین شرایطی است که باشگاه‌ها جز چند تیم که به صنایع خاص وابسته هستند همیشه کاسه چه کنم چه کنم دست‌شان می‌گیرند.

با تمام این تفاسیر و حتی اگر وضعیت مالی باشگاه‌ها هم خوب باشد نبود یک ساز وکار مشخص برای قیمت‌گذاری بازیکنان به شدت احساس می‌شود. امروزه و در فوتبال ما تنها یک عامل در تعیین قیمت بازیکن دخیل است و آن هم قدرت ایجنت یا به زبان خودمانی دلال آن بازیکن است. در حالی که در فوتبال روز دنیا علاه بر قدرت چانه‌زنی ایجنت بازیکن، فاکتور‌هایی نظیر سن و سال، چشم‌انداز فوتبال، افتخارات تیمی و فردی همچنین عملکرد سال گذشته آن بازیکن در قیمتش تاثیرگذار می‌شود. مساله درآمدزایی آن بازیکن برای باشگاه از نظر تبلیغات هم موضوع مهمی است که مد نظر قرار می‌گیرد.

این مشکلی است که در همه جا نمونه‌اش دیده می‌شود. همان‌طورکه ابتدا گفته شد در بخش مسکن، ارز، طلا، مسکن، اتومبیل هیچ شفافیتی از نحوه قیمت‌گذاری وجود ندارد و رسما هرکس هر چه قدر دلش می‌خواهد اعلام می‌کند. حال در فوتبال هم همین پروسه در جریان است.

حتی دیده شده بازیکنان و مدیربرنامه‌هاشان از همان ترفند‌های روانی سایر بازار‌های مالی برای ایجاد جو روانی استفاده می‌کنند. استفاده از صفحات مجازی پرمخاطب در جهت برجسته کردن نام یک بازیکن و سوءاستفاده از احساسات هواداران و هماهنگی با برخی رسانه‌ها جهت تولید اخبار کذب از این دست ترفندهاست. درست همان کار‌هایی که دلالان ماشین و سکه و ارز انجام می‌دهند.

منبع:میزان

انتهای پیام/