به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، برخی انسانها در جامعه هستند که تبلیغ مثبت اندیشی افراطی میکنند. حتما در طول زندگی زمانی که دچار مشکلی شدید به چنین افرادی بر خوردهاید.
میگویند: فقط مثبت باش! اصلا در موردش فکر هم نکن، فقط به طرز احمقانهای مثبت باش! و شما بدون آن که درکی از شرایط به وجود آمده داشته باشید فقط در پی ایفای نقش غیر واقعی و فریب دادن خود هستید. ظاهر قضیه خوبه، اما کسی که به این توصیه عمل میکنه واقعا تو دردسر میافته.
مثبت اندیشی افراطی میتواند باعث مقاومت اشتباه در برابر حقیقت شود و شرم و احساس شکست را برای فرد به دنبال داشته باشد، چرا که نمیتوان در هر شرایطی مثبت بود، اما اگر بر پایه پذیرش حقیقت باشد، میتوان از استراتژیهای مثبت اندیشی استفاده کرد.
اصولا به مثبت اندیشی افراطی، مثبت اندیشی سمّی نیز میگویند. مثبت اندیش افراطی به فرد میگوید: تو باید تحت هر شرایطی نگاه مثبت داشته باشی و حقیقت آن چیزی نیست که اتفاق افتاده است، بلکه تو فقط باید فکر کنی که همه چیز خوب میشود.
این نوع نگاه و مواجه شدن با مسائل میتواند برای فرد آسیبهایی را به همراه داشته باشد و آن را در مسیری گمراه کننده قرار دهد و به دور از واقعیتها هدایت کند.
کسانی که درک درستی از فلسفه مثبت اندیشی دارند، میدانند که مثبت اندیشی سالم یعنی پذیرش اوضاع منفی، اما از مکانیزم تفکر مثبت استفاده کردن.
این طرز تفکر به شما کمک میکند تا با درک حقیقت و آنچه که رخ داده در تلاش بهبود اوضاع باشید و آسیبی به سلامت جسم و روان خود وارد نسازید.
بیشتر بخوانید
محمد احسان تقیزاده روانشناس در گفتوگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، درباره مثبت اندیشی سمّی و تأثیر منفی آن بر سلامت انسان اظهار کرد: ممکن است انسان در طیفی از حالتهای واقعگرا، مثبت یا منفی گرا باشد، اما اینکه در کدام حالت بیشتر قرار گرفته مهم است. روانشناسان عمدتا معتقد هستند که مثبت اندیشی پدیده مثبتی بوده و در واقع جهان را از منظر زیبایی دیدن برای زندگی انسانها لازم و ضروری است، به شرطی که برپایه عقلانیت و واقع بینی بنا شده باشد.
وی ادامه داد: مثبت اندیشی سمّی در واقع در نقطه مقابل منفی اندیشی سمّی قرار دارد، البته هر دو آنها سمی هستند، اما آنچه غیر سمی، مفید و کاملا برای سلامتی جسمی، روانی، اجتماعی و... انسان موثر است، بنای مثبت اندیشی بر پایه واقعیت است یعنی اگر صاحبخانه وسایلش را داخل کوچه گذاشته است و بچه زیر ماشین رفته، فرد در انکار آن برنیاید و نگوید برای من اتفاق خاصی نیفتاده است.
وی افزود: انسان سالم ارتباط خود را با واقعیت قطع نمیکند، چرا که برخی گمان میکنند به هر قیمتی باید مثبت اندیش بود، اما انسان در این مواقع حالت مرض گونه پیدا میکند و این گونه تفکر و احساس تبدیل به شکست در زندگی، بروز احساسات منفی و... در فرد شده و آن را با عوارض، اختلالات جسمی و روانی روبرو میکند.
این روانشناس انکار نکردن عواطف و احساسات را مهم دانست و تصریح کرد: گاهی با پذیرش تلخیها، بهتر میتوان به تقابل با آن رویداد و دشواری پرداخت. این امر مهم است که فرد بداند قبول حقیقت بهتر از انکار آن است، اما اینکه از کلمه زیبای مثبت اندیشی در حد معقول استفاده نکنیم و به شکل افراطی و اغراق آمیز استفاده کنیم میتواند فرد را دچار برخی آسیبها کند.
این روانشناس ادامه داد: اینکه برخی از سخنرانان در پشت تریبون میگویند «ای انسان فکر نکن که مشکل داری». اتفاقا باید گفت گاهی بهتر است فرد فکر کند که مشکل دارد و اینکه نیمه پر لیوان را دیدن به معنای این نیست که از نیمه خالی لیوان خبر نداریم، اما این امر مهم است که نیمه خالی را ببینیم، اما تمرکز روی نیمه پر لیوان باشد.
تقی زاده گفت: گاهی به رسمیت شناختن احساسات منفی بد نیست، بلکه خوب هم است یعنی اگر فردی عزیزش را از دست داده به فرد نگوییم فراموش کن، شاید آن احساس خاموش شود، اما فراموش نمیشود. این امر مهم است که پای صحبتهای فرد نشست و با او همدردی کرد، چرا که شخص لازم دارد احساساتش را بروز دهد و حتی این ابراز احساس باعث سلامت روان خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: اگر انسان میخواهد سلامت روان خود را حفظ کند باید اندیشه و رفتارهای مثبت داشته باشد و سعی کند، این زیبایی را به زبان آورد، به شرطی که حقیقت و واقعیت را همانگونه که هست بپذیرد و درصدد انکار آن برنیاید، چرا که مثبت اندیشی افراطی میتواند در فرد تبدیل به یکسری از مشکلات شود و سرکوب و انکار آن ممکن است اختلالات روانی و حتی بیماریهای جسمی را برای فرد به همراه داشته باشد.
انتهای پیام/