افزایش سرقت و سایر جرائم اجتماعی به عوامل متعدد بستگی دارد. تفکر و شیوه زندگی براساس احترام به حقوق و شخصیت دیگران و تعهد در قبال مسئولیتهای اجتماعی صرفنظر از اعتقادات دینی، مهمترین ویژگیهای مشترک افراد یک تمدن امن و روبه پیشرفت است. وقتی اخبار بداموز مانند دزدی و اختلاس در سطوح مختلف مسئولین در جامعه الگوی رفتاری افراد میشود، نباید انتظار قبح دزدی در جامعه داشت. دروغ و کلاهبرداری که شکلی از دزدی و بشدت درحال رواج است، دزدیهای تعریف شده را موجه و قابل اغماض جلوه میدهد. ضعف حضور و عملکرد پلیس در سطح شهرها و جولان سارقین در ساعات مختلف شب ، امنیت را به حداقل رسانده و بفرض دستگیری یک سارق که نباید خراشی به بدن دزد محترم وارد شود، دادگاه با دیده اغماض دوران بد اقتصادی، انها را به مجازات لازم نمیرساند و این امر باعث جسارت بیشتر سارقین میشود. ساعت 3 نیمه شب دزدگیر خودرویم در کنار خیابان بصدا درامد از طبقه بالا نگاه کردم ، دزدی مشغول باز کردن درب بود، داد زدم چه میکنی خیلی خونسرد گفت دزدی! و تا پایین امدم با پیچ گوشتی به درها خسارت زده بود و سوار موتور همراهش فرار کرد. در مورد دیگر، سارقی از منزل یکی از اقوام قریب 800 میلیون تومان وسیله سرقت کرده بود با اینکه از طریق دوربین و یک شاهد محکوم شد اما وی انکار میکرد و پلیس گفت حق اقرار گرفتن نداریم!