یک کارشناس مذهبی گفت: حضرت عباس (ع) تابع محض امام خویش بود و مقام و جایگاهش به دلیل معرفت و شناختی بود که نسبت به امام زمان خود داشت.

حجت الاسلام محمد ابراهیمی پور کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، ضمن تبریک اعیاد شعبانیه گفت: حضرت ابالفضل (ع) در روز چهارم شعبان سال ۲۶ هجری دیده به جهان گشود، وقتی مژده ولادت حضرت ابوالفضل (ع) به امیرالمومنین (ع) داده شد ایشان با شور و شعف بسیاری به خانه شتافتند و قنداقه نوزاد نورانی را به دست گرفته و به سینه چسباندند و اذان را در گوش راست و اقامه را در گوش چپش خواندند.

او افزود: در همین حال امیرالمومنین (ع) از همسرش  پرسیدند که نام او را چه گذاشتی؟ حضرت ام البنین (س)  پاسخ  دادکه من بر هیچ امری بر شما سبقت نمی‌گیرم سپس  حضرت فرمودند: من نام این کودک را به نام عمویم عباس نامیدم، حضرت امیرالمومنین (ع) بر دستان ابالفضل (ع) بوسه زدند و از دیدگان مبارکشان اشک جاری می‌شد. حاضرین در مجلس علت این کار  را پرسیدند امام علی (ع) با علم امامت خود، قضیه کربلا و جان نثاری حضرت عباس (ع) را ذکر کردند و به حضرت ام البنین (س) فرمودند: که دستان کودکت در راه یاری اسلام، برادر مظلوم و امام زمانش حسین (ع) از بدن جدا خواهد شد.

حجت الاسلام ابراهیمی پور در ادامه اظهار داشت: حضرت ام البنین (س) و سایر حاضرین بسیار گریه کردند تا اینکه امام علی (ع)  مژده‌ای به آنان دادند و همه آرام شدند، سپس  فرمودند: ‌ای ام البنین (س) نگران نباش که خدا به جای دو دست فرزندت دو بال به او مرحمت می‌کند که با آن‌ها در بهشت برین پرواز می‌کند و نزد خداوند فرزند تو جایگاه عظیمی دارد.

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: در بعضی از روایات نیز وارد شده که هنگام بر پایی قیامت پیامبر (ص) به امیرالمومنین (ع) می‌فرماید: به فاطمه (س) بگو برای شفاعت امت من چه داری؟ ایشان در پاسخ می‌فرمایند: دو دست بریده پسرم عباس برای ما در مورد شفاعت کافی است و در روایات دیگری آمده است که زمانی که شهدا می‌خواهند وارد بهشت شوند، سر‌ها را بالا می‌آورند و به جایگاه حضرت ابوالفضل (ع) غبطه می‌خورند. مردم به حال شهدا و شهدا به حال حضرت عباس (ع) غبطه می خورند.

او با طرح این سوال که حضرت ابالفضل (ع) این مقام و عظمت را چگونه به دست آورد؟، گفت: حضرت عباس (ع) تابع محض امام خویش بود وهمه چیز خود را فدای امامش کرد و در روز عاشوراء وجود ابالفضل (ع) و امام حسین (ع) یکی بود و جدایی در بین نبود و مقام و جایگاهش به دلیل معرفت و شناختی بود که نسبت به امام خویش داشت.

 حجت الاسلام ابراهیمی پور با اشاره به اینکه ارزش انسان‌ها را باید به میزان معرفت و محبتشان نسبت به امام زمانشان سنجید هر چه درجه معرفت و محبت بیشترباشد، قیمت و ارزش او نیز بیشتراست، افزود: زمان ما هم همین گونه است هرکس نسبت به امام زمانش دغدغه داشته و به فکر امامش باشد و در جهت دین و کسب معرفت قدم بردارد، آن شخص قیمت و ارزش دارد و ان شاء الله حضرت ابالفضل (ع)  با نظر لطف و عنایت ویژه خود، محبت و معرفت امام زمانمان را در دل ما قرار دهد.

انتهای پیام/ی

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.