به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، در چند سال گذشته هوآوی دو سری پرچمدار را به بازار عرضه کرده است. در بهار، سری "P" با تمرکز بر عکاسی منتشر شد و در پاییز، از طریق خط تولید Mate، پیشرفتهترین گوشیهای سال خود را از نظر فناوری عرضه کرد. چنین تلفنهای شاخصی باید از تراشههای پرچمدار تغذیه شوند، اما هوآوی به دلیل تحریمهای ایالات متحده آمریکا، در این زمینه نقطه ضعف بزرگی دارد.
ماه می میلادی گذشته، وزارت بازرگانی ایالات متحده، یکی از قوانین صادرات را تغییر داد که به طبع آن باید تمامی ریختهگریها در دنیا که از فناوری آمریکایی استفاده میکنند، قبل از اینکه بتوانند اجزای قانونی را به هواوی بفرستند، مجوز بگیرند.
تا قبل از این قانون، شرکت هوآوی پس از اپل دومین مشتری بزرگ TSMC بود و این شرکت موفق شد چند تراشه برتر Kirin ۹۰۰۰ را پیش از اجرای قوانین جدید، تحویل هوآوی دهد. طبیعی است که وقتی این موارد در سری Mate ۴۰ مورد استفاده قرار گرفتند بتوانند سری میت X۲ تاشو را نیز تجهیز کنند. چیزی که باعث میشود آنها توانایی بیشتری داشته باشند این است که تراشهها توسط TSMC و با استفاده از گره فرآیند ۵nm تولید شدهاند و ظاهراً هر تراشه بیش از ۱۵ میلیارد ترانزیستور دارد.
هوآوی همچنین Kirin ۹۰۰۰E را طراحی کرد. این Kirin ۹۰۰۰ دارای یک هسته بزرگ پردازش عصبی (NPU) و یک هسته کوچک در مقایسه با دو هسته بزرگ NPU و یک هسته کوچک است که در هسته دوم وجود دارد. مولفه NPU برای پردازش وظایفی که با هوش مصنوعی (AI) انجام میشوند، به کار میرود.
تنها تفاوت دیگر این است که در حالی که Kirin ۹۰۰۰ از پردازنده گرافیکی ۲۴ هستهای بهره میبرد، Kirin ۹۰۰۰E دارای GPU با ۲۲ هسته است. البته احتمال دارد نسخه دیگری از Kirin ۹۰۰۰ در راه باشد. طبق شایعات Kirin ۹۰۰۰L دارای سرعت کمتری در مقایسه با Kirin ۹۰۰۰ و ۹۰۰۰E است.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/