به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِکَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

هرگز مردمی را که ایمان به خدا و روز قیامت آورده‌اند چنین نخواهی یافت که دوستی با دشمنان خدا و رسول او کنند هر چند آن دشمنان پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشان آن‌ها باشند. این مردم پایدارند که خدا بر دلهاشان (نور) ایمان نگاشته و به روح (قدسی) خود آن‌ها را مؤید و منصور گردانیده و آن‌ها را به بهشتی داخل کند که نهر‌ها زیر درختانش جاری است و جاودان در آنجا متنعّمند، خدا از آن‌ها خشنود و آن‌ها هم از خدا خشنودند، اینان به حقیقت حزب خدا هستند، الا (ای اهل ایمان) بدانید که حزب خدا رستگاران عالمند.

فایل صوتی تلاوت آیه ۲۲ سوره مجادله

تفسیر آیه ۲۲ سوره مجادله

مقام رضا، بالاتر از مقام تسلیم است، یعنی بنده نه فقط تسلیم مقدّرات الهی و امر و نهی اوست، بلکه در دل نیز به آن راضی است و از سر رضایت آن را می‌پذیرد. ایمان با کفر سازگار نیست. به نوح درباره فرزندش گفته می‌شود: «إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ»؛ هنگامی که برای ابراهیم ثابت شد عموی او منحرف است از او برائت جست. «فَلَمّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ» . حتّی پیامبر اسلام (ص) از استغفار برای مشرکان منع می‌شود. «ما کانَ لِلنَّبِیِّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکِینَ وَ لَوْ کانُوا أُولِی قُرْبی مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحابُ الْجَحِیمِ»

تولّی و تبرّی

در سوره مجادله بار‌ها سخن از تولّی و تبرّی مطرح شده است که بیانگر اهمیّت دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خداست: «تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِمْ»، لا تَجِدُ ... یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّهَ» . امام رضا (ع) فرمودند: «کمال الدین ولایتنا و البرائه من عدونا» کمال دین، در پذیرش ولایت ما و دوری از دشمنان ماست. همچنین در روایت دیگر نقل است که به امام صادق (ع) گفتند:فلانی به شما محبت می‌ورزد، ولی نسبت به برائت از دشمنان شما ضعیف عمل می‌کند. حضرت فرمودند:دروغ می‌گوید کسی که ادّعای محبت ما را دارد و از دشمن ما دوری نجسته است.

بیشتر بخوانید

• هدف پروردگار از «قصاص» چیست؟ +صوت

امام صادق (ع) فرمودند: خداوند متعال به پیامبری از پیامبرانش وحی فرمود که به مؤمنان بگو:مانند دشمنان من لباس نپوشند و مانند دشمنان من غذا نخورند و در چگونگی زندگی و رفتار، مانند دشمنان من نباشند، چرا که در این صورت دشمنان من محسوب می‌شوند. هم چنانکه آنان دشمنان من هستند.

پیام‌های آیه ۲۲ سوره مجادله

۱- یک دل، دو دوستی بر نمی‌دارد. دوستی خداوند با دوستی دشمنان دین خدا قابل جمع نیست. «لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ ... یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّهَ»

۲- عیب‌ها را از ریشه برطرف کنید. مودت دشمنان خدا انسان را به گرایش‌های فکری، عملی و اخلاقی به سوی آنان وادار می‌کند، لذا باید ریشه آن را خشکاند. «لا تَجِدُ ... یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّهَ»

۳- در اسلام، روابط و علاقه‌ها باید در شعاع رضای خداوند باشد. «لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ»

۴- روابط خانوادگی و خویشاوندی نیز خط قرمز و مرز دارند. «وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ»

۵-خداوند به خاطر قطع رابطه با چهار گروه از خویشان اگر معاند باشند، (پدر، پسر، برادر و فامیل)، چهار نمونه از لطف خود را بیان کرده است:ایمان، امداد، بهشت و رضوان. «الْإِیمانَ، أَیَّدَهُمْ، جَنّاتٍ، رَضِیَ اللّهُ»

۶- ارزش ایمان به ثبات آن است وگرنه ایمان‌های مقطعی، موسمی و عاریه‌ای بسیار است. «کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمانَ»

۷- اول ایمان پایدار، بعد امداد و دریافت. «کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمانَ ... أَیَّدَهُمْ»

۸-دین تنها یک رابطه قلبی و فردی میان انسان و خدا نیست، بلکه تعیین کننده روابط اجتماعی است. «لَوْ کانُوا آباءَهُمْ»

۹- پاداش‌ها منحصر به آخرت نیست، بلکه تثبیت ایمان و امداد الهی، از پاداش‌های الهی در همین دنیاست. «کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ ... أَیَّدَهُمْ»

۱۰- حزب اللّه، با دشمن خدا دوست نمی‌شود. «لا تَجِدُ قَوْماً ... یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّهَ ... أُولئِکَ حِزْبُ اللّهِ»

۱۱- حزب اللّه، نژاد و زبان و منطقه خاص ندارد، بلکه هر مؤمن مقاوم و استوار، جزو حزب اللّه است. «لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ ... یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّهَ ... أُولئِکَ حِزْبُ اللّهِ»

۱۲- پیروزی و غلبه‌ای ارزش دارد که همراه با رستگاری و رسیدن به هدف باشد.

۱۳- تداوم نعمت، خود یکی از نعمت‌های بهشتی است. «خالِدِینَ فِیها»

۱۴- این که ما از خدا راضی باشیم یک طرف قضیه است، مهم رضایت خدا از ماست. «رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ»

۱۵- در قیامت نعمت‌ها دو گونه است:مادّی جَنّاتٍ ... و معنوی. «رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ»

انتهای پیام/