به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد،آرامگاه خواجه اباصلت هروی در کنار جاده مشهد ـ تهران به فاصله ۱۲ کیلومتری شهر، به چشم می‌خورد. این جا از قرن‌ها پیش مزار و مورد توجه شیعیان بوده است و چنانچه امروزه نیز معمول است، گروهی برای تقرب به خواجه، وصّیت می‌کرده‌اند که در کنار وی برای همیشه آرام گیرند و این از سنگ قبر‌های کهن که در پیرامون آرامگاه خواجه هست کاملا مشهود است و نشان می‌دهد که حتّی بسیاری از عرفای بزرگ نیز در اینجا مدفونند، چنانچه یکی از سنگ قبر‌ها متعلق به درویش علی متوفی به سال ۷۲۶ ه‍. ق است.

خواجه اباصلت فرزندصالح (یا سلیمان) هروی است. سرگذشت زندگیش تاریک است. تاریخ اسلام او را گاهی غلام، گاهی برده و گاهی محدث، متکلم و راوی بسیار مشهور و دانشمند می‌نامد و نیز در برخی از متون او را از ثروتمندانی که به علما کمک کرده است معرفی کرده‌اند، ولی بیشتر تنها او را خادم و محرم امام رضا می‌دانند که در دم مرگ حاضر بوده و امام هنگامیکه آثار زهرانگوری را که در مجلس مأمون خورده بود، حس می‌کند به خواجه ابا صلت دستور می‌دهد، فرش‌های اتاق را جمع کند و در‌ها را ببندد تا، نه همچون ولیعهد، بلکه همچون غریبی بی کس در اتاق برهنه بر خاک بمیرد.

بیشتر بخوانید

• چرا شهر مدفن برادر امام رضا در خراسان رضوی کمتر شناخته شده است؟

از مجموع گفته‌های مورخان درباره خواجه ابا صلت چنین بر می‌آید که وی با آنکه دانشمند و غنی بوده است آنقدر به امام نزدیک بوده که گاهی سمت خدمتکاری او را تعهد می‌کرده است و اینگونه روابط را میان شاگرد و استاد و مرید و مراد در تاریخ اسلام فراوان می‌یابیم، همین خصوصیت موجب محبوبیت خاص وی در نظر شیعیان شده است.

زائران نیز پیش از آنکه به شهر در آیند و به خدمت امام برسند، بر سر مزار او ساعتی توقف می‌کنند و به این «بنده صالح و پرهیزکار خدا» درود می‌فرستند. مقبره و گنبد و صحن آرامگاه خواجه اباصلت به همّت مردی به نام کربلائی محمد علی درویش، تجدید بنا شده است.

وفات خواجه اباصلت را به سال ۲۳۶ قمری  نوشته‌اند.

انتهای پیام//م. م