به گزارش خبرنگار  حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، هفته هنر انقلاب اسلامی که به برکت شهادت شهید اهل قلم، سید مرتضی آوینی در تقویم ایران ثبت شده است، فرصت خوبی را به وجود آورده که درباره مفهوم، عملکرد و مشکلات هنر انقلاب با کارشناسان به گفت‌وگو بپردازیم.

داود یاراحمدی منتقد هنری درباره مفهوم هنر انقلاب اسلامی به خبرنگار ما گفت: وقتی صحبت از هنر انقلاب اسلامی می‌شود، مهم است که بخش‌های مختلف آن تفکیک و بررسی شود؛ یعنی هنر، انقلاب، هنر انقلابی، هنر اسلامی و هنر انقلاب اسلامی، عناوینی هستند که باید تعریف درست و جامع از آن‌ها ارائه کرد.

وی افزود: خیلی از هنرمندان، هنر را فقط برای هنر می‌دانند و فقط به مفهوم تکنیک یا فن، اعتقاد دارند. در واقع، این دسته از هنرمندان آثار هنری به دور از سیاست، مذهب، حزب، گروه، ایدوئولدژی فکری و غیره خلق می‌کنند. این هنر، خلاقیت صرف، به دور از هر نوع رویکرد و اعتقاد است.

بیشتر بخوانید

• هنر انقلاب وابسته به جغرافیا و زمان خاصی نیست

این کارتونیست تشریح کرد:  انقلاب یعنی زیر و رو شدن و شکل گیری دوباره؛ قطعا این دگرگونی، هنر آن جامعه را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. این هنر صرفا مذهبی نیست بلکه یک متودولوژی فکری دارد که هنرمندان در راستای آن گام برمی‌دارند.

وی ادامه داد: هنر اسلامی هم بیشتر در جوامعی شکل می‌گیرد که ساختار و ویژگی‌های منطقه‌ای آن‌ها اسلامی است. در ادامه، وقتی می‌گوییم هنر انقلابی یا هنر انقلاب اسلامی، یعنی هنری که متشکل از این فرم و شکل هاست. هنری است که بر پایه تفکر دینی شکل گرفته و نگاه الهی در آن پنهان است و باعث رشد، سلامت و ماندگاری اندیشه‌ها خواهد بود. به همین خاطر با پیدایش هنر انقلاب اسلامی بعد از پیروزی انقلاب، تعریف درست تری از شکل گیری هنر در جامعه جهانی ارائه شد.

یاراحمدی با بیان اینکه در روزگار امروز بیشتر هنرهایمان دچار غرب زدگی شده اند، اظهار کرد: در هنری که فقط برای هنر است، یک بخش از کارکرد آن، طراحی روی بدن انسان‌هاست که عملا کار منسوخ و دور از شان آدمی است، اما هنر انقلاب اسلامی، تفکرات هنرمندان برپایه فضای دینی و مباحث مذهبی را عملیاتی می‌کند.

وی افزود: اگر این هنر بتواند با یک تفکر مدون و ساختارمند، مباحث دینی را با تفکرات جدید عجین کند، علاوه بر خلق ساختار و اندیشه نو، مانند یک فانوس عمل و مسیر پیش رو را روشن می‌کند.

این عکاس توضیح داد: متاسفانه طی این چهل و دو سال، به علت‌های مختلفی نتوانستیم با یک چشم انداز مشخص و به صورت هدفمند عمل کنیم. در نتیجه تعداد هنرمندان انقلابی که در این ۴ دهه پرورش دادیم، بسیار محدود و انگشت شمار است. باید ریشه یابی کنیم که چرا بعد از این مدت فقط باید ۱۰ یا نهایتا ۲۰ هنرمند انقلابی داشته باشیم؟

وی در توضیح علت ها، بیان کرد: یکی از علت‌های ناکامی در این زمینه مدیرانی هستند که در راس تصمیم گیری‌ها قرار دارند، اما خودشان هنرمند نیستند. اگر مذهب و تخصص در کنار هم قرار بگیرند، می‌توانند موفقیت درست همراه آورند. علت دیگر، خاص کردن تعدادی از هنرمندان است. یعنی یک دایره مشخص از هنرمندان، در تمامی رویداد‌ها و فعالیت‌ها حضور دارند و اجازه رشد و خودنمایی به هنرمندان شهرستانی و همچنین دیگر افراد قدرتمندی که می‌توانند در این موضوع نقش داشته باشند، ندادیم.

یاراحمدی افزود: در هفته هنر انقلاب، تجلیل از چهره انقلاب، واگذاری پروژه و سفارش کار، فقط تعداد خاصی از هنرمندان را در نظر داشتیم که این نوع رفتار باعث دلزدگی دیگر هنرمندان می‌شود. در نتیجه حتی آن تعداد محدود را هم از دست می‌دهیم.

وی در ادامه، راهکار‌هایی را پیشنهاد و بیان کرد: ما به مدیران شاخص، متخصص و به دور از نگاه‌های حزبی و گروهی نیاز داریم. به فرموده مقام معظم رهبری باید دنبال جذب حداکثری باشیم. اگر بتوانیم دیگر هنرمندان شاخص را هم در بستر خودمان مشغول کنیم، موفقیت است. چرا فقط یک شهید آوینی داریم؟ حداقل سالی یک آوینی، می‌توان در این فضا، انقلاب و بستری که ایجاد شده پرورش داد. باید تفکرات شهید آوینی و امثال او، در روح و جان تمام هنرمندان ریشه بدواند، هنرمندان جدید خلق کند و منشاء تفکرات جدید باشد.

انتهای پیام/