به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، شهرداری تهران در مورد حذف سیاهی از چهره حاجی فیروز مواضع متعدد داشته و البته گاه سکوت را پیشه کرده است و دلایلی مطرح کرده که با جبهههای مخالف و موافق همراه شود.
تحلیلهای تاریخی و سیاسی و دست آخر هم بیانیهای به شرح زیر صادر کرد:
وقتی میدانیم گروهی در ایران از آن ناراحت میشوند چه دلیلی دارد بر ادامه آن اصرار داشته باشیم. با یک تغییر ساده میتوان مانع از سوءبرداشتها شد و به همبستگی ملی هم کمک کرد.
جوادی یگانه افزود سیاست کلی ما در نوروز احترام به سنن و آیینهای ملی و درعینحال احترام به تکثر و تنوع فرهنگی و شادی برای همه بوده است. بر همین مبنا سنت توپ درکردن در سال نو را احیا کردیم، موسیقی نواحی مختلف ایران را به خیابانهای تهران آوردیم و تلاش کردیم حتی به مناطق محروم حاشیه تهران هم توجه داشته باشیم و با تریلی امید برای کودکان این مناطق هم برنامه اجرا کردیم. در همین راستا معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران نمیخواست اجرای برنامههایش گروهی از هموطنان را آزرده کند و لذا اعتراض آنها را به رسمیت شناخت. توجه کنید در بخشنامه عبارت «سوءبرداشت» بکار رفته که نشان میدهد ما ارتباط حاجیفیروز با نژادپرستی را مفروض نگرفته بودیم و صرفاً از جهت استنباط و برداشت ذهنی از آن وارد عمل شدیم.
به گفته معاون شهردار نکته اشتباهی که در بخشی از اعتراضات برجسته شده، تلاش شهرداری برای حذف حاجیفیروز است، درحالیکه هم در بخشنامه تصریح شده و من هم در پاسخ به اعتراضات توضیح دادم اولاً بخشنامه شهرداری هیچ ربطی به حاجیفیروزهای کوچه و خیابان نداشته و کسی در شهرداری متعرض آنها نشده است. ثانیاً اینکه حاجیفیروزها از کارناوالهای نوروزی حذف نشدهاند، بلکه تنها سیاهی صورت حاجیفیروز است که مورد نقد بوده و در کارناوالهای نوروزی شهرداری، حاجیفیروزهای با صورتی که سیاه نشده بوده، استفاده شده و مورد استقبال مردم هم واقع شد.
معاون امور اجتماعی و فرهنگی در پایان افزود بخشی از مخالفتها با بخشنامه حاجیفیروز اگرچه با نیت خیر و برای دفاع از سنن و رسوم ایران صورت گرفت، اما معتقدم اعتلای ایران در گرو توجه به همه گروهها خصوصاً بخشهای فرودست و حاشیهای و تقویت انسجام ملی از طریق احترام به آنهاست. وی افزود همانطور که در بخشنامه هم از اهالی علم و فرهنگ تقاضا کرده بودم درباره موضوع گفتگو و تحقیق انجام دهند بار دیگر از هم افراد دغدغهمند میخواهم به منابع علمی و مطالعات موجود مراجعه کنند و بهجای قضاوت بر اساس باورهای پیشین، شواهد و اسناد تاریخی را ملاک تصمیمگیری در این مناقشه قرار دهند. مواجهه انتقادی با تاریخ به دور از تعصب و جزماندیشی راه هدایت جامعه به مسیری است که در آن همبستگی بر اساس اصل احترام به دیگری و به رسمیت شناختن تفاوت بنا میشود.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/