در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
ارتباط یبوست با شب ادراری کودکان
یک روان‌شناس کودک و نوجوان گفت: شب ادراری در کودکان دلیل بسیار متعددی دارد که یبوست یک از دلایل بروز این اختلال است.
مهشید فکری، روان‌شناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: شب ادراری یکی از شایع‌ترین اختلالات دوران کودکی است و معمولا در کودکان زیر ۶ سال به دلیل اینکه هنوز کنترل ادرار خود را کامل به دست نیاورده اند بیشتر دیده می‌شود، بنابراین به کودکان زیر ۶ سال نمی‌توان ابتلا به اختلال شب ادراری را نسبت داد.
این روان شناس کودک افزود: شب ادراری به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود که در نوع اول آن کودک بصورت مستمر و هرشب جای خود را خیس می‌کند اما در نوع ثانویه بعد از ۶ ماه زمانی که والدین گمان می‌کنند که شب ادراری کودکشان برطرف شده است کودک مجددا در نیمه‌های شب جای خود را خیس می‌کند.
او در خصوص علل بروز شب ادراری در کودکان افزود: علل متعددی برای بروز اختلال شب ادراری می‌توان نام برد که عفونت دستگاه ادراری، دیابت، بیماری‌های استرسی، سابقه خانوادگی، انگل، یبوست و پرکاری تیروئید از جمله دلایل ابتلا به این اختلال خواهد بود.
فکری بیان کرد: کودکانی که دچار شب ادراری هستند معمولا خواب عمیقی دارند و در خواب متوجه پر بودن مثانه خود نمی‌شوند بنابراین لازم است تا والدین ساعت خاصی از نیمه شب را که معمولا کودک در آن ساعت دچار شب ادراری می‌شود کودک را از خواب بیدار کرده و به سرویس بهداشتی ببرند.
او ادامه داد: شب ادراری در اکثر کودکان ۵ ساله دیده می‌شود. این مشکل به مرور زمان رفع می‌شود تنها در یک درصد آنها همچنان در بزرگسالی هم این اختلال را تجربه می‌کنند.
این روان شناس کودک و نوجوان گفت: زمانی که کودک در ۳ ماه متوالی دو شب در هفته شب ادراری داشته باشد حتما والدین باید برای درمان این موضوع به روان شناس مراجعه کنند. زیرا برای درمان این مشکل در ابتدا لازم است تا از رفتار درمانی و روش‌های تربیتی استفاده کرد اما در صورتی این اختلال شب ادراری به کمک این روش‌ها درمان نشد از دارو درمانی استفاده می‌شود.
او افزود: خجالت، گوشه گیری، انزوا و کاهش عزت نفس از عوارض روانی شب ادراری برای کودک خواهد بود بنابراین واکنش والدین در برابر شب ادراری کودکان بسیار حائز اهمیت است، زیرا زمانی که کودک به دلیل بروز رفتاری که ناخواسته انجام می‌شود مورد شماتت و سرزنش والدین قرار می‌گیرد، انگیزه‌ای برای ترک این عادت ناخواسته نخواهد داشت؛ بنابراین این موضوع باید بین والدین و فرزند مانند یک راز باقی بماند و به کمک رفتار درمانی سعی در حل این اختلال داشته باشند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
