چادرشب تولید هنرمندان روستای روئین اسفراین است که حالا رنگ و شکل جدیدی به خود گرفته و اقتصادی روئین را برای این روستا رقم زده است.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بجنورد ،  روستای روئین ۴ هزار نفر جمعیت دارد و در یکی از دره‌های دامنه جنوبی دهکده‌ای با اقتصاد روئینآلاداغ در شهرستان اسفراین قرار دارد.

وقتی پا به روستای روئین می‌گذاری همه چیز ادوار گذشته، در زمان حال نمایش داده می‌شود. از مرکبی که داخل روستا باری از نرخ‌های رنگارنگ دارد و در تمام محلات می‌چرخد تا چرخ‌های چوبی که روی بالکن خانه‌ها صدا می‌دهد.


بیشتر بخوانید 


چادر شب

دهکده‌ای با اقتصاد روئین

روز و شب کار و بار مردم روئین چادر بافی است، بافت چادرشب در بین بقیه تولیدات این روستا، بیشتر به چشم می‌خورد. چادر شب پارچه‌های رنگارنگ است که معمولا با طرح چهار خانه و از جنس پنبه و یا ابریشم است. اینکه چرا به این پارچه چادر شب می‌گویند، بخاطر این است که اکثرا از آن در شب برای رواندازی استفاده می‌شد.

کارایی چادر شب

دهکده‌ای با اقتصاد روئینحاجیه زهرا درباره استفاده از چادر شب می‌گوید معمولا بانوان آن را دور کمر می‌بستند و عملا نوعی کمربند طبیعی است که مانع از سرایت رطوبت به بدن می‌شود و مانع از انواع کمردرد‌ها می‌شود.

او می‌گوید یک سر چادر شب با عروسی‌ها گره می‌خورد، معمولا از چادر شب برای رو جهازی استفاده می‌شود یعنی هم جهاز است و هم برای بسته بندی جهاز استفاده می‌شود. تولید انواع دستمال و حوله و پارچه از دیگر تولیدات مردم روئین است.

این چادرشب‌ها که روزگاری برای بستن رختخواب‌ها استفاده می‌شود، حالا جای خود را در محصولات جدید هم باز کرده.

دهکده‌ای با اقتصاد روئین

تولید کیف، مانتو، کت و شلوار، پیراهن، لباس بچه، رومیزی و سرویس آشپزخانه دیگر محصولات این روستاست که از چادر شب تولید می‌شود.

جالب اینجاست تعداد زیادی از گردشگران، بویژه جوانان از همین محصولات بیشتر استقبال کرده اند.

هر خانه یک کارگاه فنی حرفه‌ای

هنر در روئین زنده است یعنی از مادر به دختر، از همسایه به همسایه دیگر منتقل می‌شود. حتی از شهر‌های دور و نزدیک برای دهکده‌ای با اقتصاد روئینآموزش به روستای روئین می‌آیند.

دهکده‌ای با اقتصاد روئین

دیدن دختر جوانی که از شهر سنخواست، فاصله ۱۰۰ کیلومتری را طی کرده و پای چرخ نخ ریسی نشسته برایم جالب بود.

راضیه می‌گوید با اینکه یک سالی است پا به روئین گذاشته، اما با این هنر نان در می‌آورد و دیگر بیکار نیست. در روئین بین هنر و کار فاصله‌ای نیست.

غرفه در روستا، مشتری از شهر

در روستای روئین اگرچه در هر خانه را بزنی می‌توانی محصولی خرید کنی، اما ۵ فروشگاه به طور متمرکز در کار فروش چادر شب، انواع دستمال و حوله هستند فروش هم به صورت حضوریست و هم غیر حضوری. این روز‌ها بخاطر کرونا بیشتر سفارش‌ها غیر حضوری یا تلفنی و یا ا ینترنتی است.

 
دهکده‌ای با اقتصاد روئین

دهکده‌ای با اقتصاد روئینخانم کاوه بانویست که برای ۱۰ نفر شغل ایجاد کرده و هم کارگاه دارد و هم فروشگاه. خانم کاوه می‌گوید چندین سال کنار مادر هنر تنه بافی را آموخته و حالا می‌خواهد این هنر را در کشور عرضه کند. مریم کاوه می‌گوید مشتریان نساجی روستای روئین از مشهد، تهران، اصفحان هستندکه. همواره سفارش می‌دهند. کار ۱۲۰ بافنده در روستا‌ی روئین، پاسخ دهی به این سفارش‌ها ست. سالانه ۱۰۸ هزار مترمربع در روئین پارچه تولید می‌شود که گردش مالی آن بیش از ۵۰ میلیارد ریال است.


روئین، روستایی که نشان ملی گرفت


معاون میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی می‌گوید دهکده‌ای با اقتصاد روئینهنر دست اهالی روئین نشان ملی گرفته و اقدامات برای ثبت جهانی آن در حال انجام است.

قهرمانیان می‌گوید در روئین بخاطر حفظ هنر دیرین کسی بیکار نیست. ۴۴ در صد مردم خراسان شمالی در ۷۴۸ روستا زندگی می‌کنند، اما فقط ۳ روستا مثل روئین با حفظ میراث هنر گذشته خود گردشگر جذب می‌کنند، تولید می‌کنند و با هنر گذشته، اقتصادی روئین تن دارند

محصولات از آب گذشته

دهکده‌ای با اقتصاد روئینخانم کاوه که هم تنوع و هم کیفیت کارش بالاست، برای معرفی محصولاتش اخیرا از فضای مجازی هم استفاده می‌کند. در چند روز گذشته از همین طریق یکی از تاجران ترکمنستان با تولیدات او آشنا شد و بعد از مشاهده نمونه کار‌های این تولید کننده به واسطه یک تاجر بجنوردی سفارش کار داده است.

این بانوی هنرمند می‌گوید: این تاجر ترکمنستانی به او سفارش کار‌هایی از جنس نخ ابریشم و ویسکوز پنبه داده، سفارشی جدید که می‌تواند دست خانم کاوه را پیش بیاندازد. 

محصولی بی رقیب

دست بافت بودن تولیدات این روستا، آن را از دیگر محصولات مشابه متمایز کرده.

در یزد و اصفهان پارچه‌ها را با ماشین می‌بافند، اما در این روستای پلکانی رج به رج تاروپود پارچه‌ها با حرکت دستان هنرمندانش بافته می‌شود.

این هنر آنقدر جایگاه و اهمیت دارد که چرخ‌های بافت پارچه بعد از مصطحلک شدن به موزه مردم شناسی منتقل می‌شود تا آیندگان با آن آشنا شوند.

تصویری که تماشای آن هم در ذهن، صدای جاری زندگی مردم این دیار را زنده می‌کند.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما 

انتهای پیام/ه

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.