نیره سادات عبداللهی مقدم متخصص کارآفرینی و اشتغال زایی کودکان کم توان ذهنی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد وضعیت بازار کار کودکان کم  توان ذهنی در بزرگسالی، گفت: در حال حاضر بازار، کار پذیرای کودکان کم توان ذهنی مثل سندروم داون، اتیسم ، سی پی و ... نیست، زیرا مردم به دنبال پیشرفت و ترقی هستند و دغدغه هایی برای کار دارند که فرصت تربیت و آموزش این کودکان را ندارد.

عبداللهی مقدم افزود: در جامعه توهمی تحت عنوان نبوغ کودکان کم توان ذهنی وجود دارد که این تصور درست نیست. این کودکان ممکن است توانمندی هایی در بعضی مسائل داشته باشند که وجه تمایز آن‌ها نسبت به سایرین به شمار بیاید، اما نسبت دادن نبوغ و هوش فراوان، به آن‌ها اصلا درست نیست و نهایتا شاید از بین آن‌ها یک در میلیون یا یک در هزار، توانایی خارق العاده یا نبوغ وجود داشته باشد.

او ادامه داد: اشتغال زایی این کودکان در صورتی امکان پذیر است که استعداد آن‌ها شناخته شده و از آن  در جهت و مسیر کار استفاده شود و از همه مهمتر اینکه خانواده ها آماده شوند و آموزش ببینند تا فرزندشان را به سمت آن فعالیت هدایت کنند.

این روانشناس بالینی بیان کرد: کودکان کم توان ذهنی اگر ۵ روز هم در مراکز آموزشی حضور داشته باشند و آموزش ببینند باز هم سایر روزها به ویژه روزهای تعطیل در خانه هستند و چون آموزششان بر پایه استمرار و تمرین است با کوچکترین وقفه و فاصله آموزش ها را از یاد می برند و اینجاست که نقش پررنگ خانواده ها مشخص می شود.

کودکان کم توان ذهنی استعدادیابی می شوند 

عبداللهی مقدم افزود: در مرکز ما که موسسه اشتغال زایی و کارآفرینی ویژه این کودکان است، تمام افرادی که وارد مجموعه می شوند ابتدا استعداد یابی می شوند و اینگونه نیست که کارهای ساده و آسان را بین آن‌ها تقسیم کنیم.

او گفت: شعار من و موسسه ما «هر فرد کم توان ذهنی یک استعداد، یک کارآفرین» است. در موسسه ما استعداد این کودکان در عین ناتوانی شان شناسایی می شود و به بهره برداری و کارآفرینی می رسد. در کنار این به خانواده آموزش توانبخشی می دهیم تا بتوانند همسو با ما در خانه بعد از پذیرش و باور کردن فرزندشان، آموزش ها را ادامه دهند. به طور مثال اگر کودکی کلیشه و سر و صدا دارد، یعنی به سرگرمی نیاز دارد، خانواده نباید یک گوشی یا تبلت در اختیارش قرار دهد و رهایش کند، بلکه با شناسایی توانایی‌هایش در راستای رفع نیاز سرگرمی او همراه با ادامه آموزش هایی که در طول روز و هفته دیده، تلاش کند.

این روانشناس بالینی بیان کرد: باید ذهن و رفتار این کودکان با هم همکاری کند. ذهن و دهان، ذهن و دست، ذهن و پای آن‌ها باید با هم همکاری کند و این وظیفه به عهده خانواده است که به افزایش و کیفیت این همکاری کمک کنند.

عبداللهی مقدم گفت: خانواده اگر بپذیرد که کودک کم توان ذهنی، دنیایی کاملا متفاوت از دنیای ما دارد و نباید او را وارد دنیای خود کنیم و برعکس باید خودمان به دنیای او برویم، آن کودک می تواند کارآفرین موفقی باشد. 

توانایی های شگرف کودکان کم توان ذهنی در کارهای هنری

او افزود: کودکان کم توان ذهنی نمی توانند در ریاضی، فن، منطق و ... موفق باشند، اما در مقابل در انواع هنرهای تجسمی، صنایع دستی و کاربردی مهارت بسیار شگرفی دارند. کودکان زیادی هستند که پشتکار بسیار زیادی در ساختن ظریف ترین آثار هنری مثل زیورآلات یا بافتنی دارند و حتی گاهی در هنرهایی موفق هستند که افراد توانمند، مهارت و توانایی آن را ندارند.

عبداللهی مقدم مطرح کرد: در حال حاضر هنرمندان کم توان ذهنی را داریم که قالی بافی می کنند و زیورآلات تولید می کنند و در بافتنی و خلق آثار هنری با چوب و نجاری، بسیار موفق هستند، بعضی از آن‌ها گل کاری می کنند و همچنین نقاشی های بسیار زیادی دارند.

این متخصص کارآفرینی و اشتغال زایی کودکان کم توان ذهنی گفت: کودکان به دلیل اینکه باور شده اند و جدی گرفته می شوند، تمام کارهایشان را صفر تا صد، خودشان انجام می دهند و این به این معنی است که کودکان کم توان ذهنی بدون نیاز به والد هم می توانند در بحث استفاده از توانایی خود و بهره مندی از مهارت هایشان موفق باشند.

او افزود: این کودکان توانایی های بسیار زیاد و متنوعی دارند که باید توسط خانواده ها کشف و باور شود، توانایی هایی که بروز آن‌ها باعث جلوگیری از افسردگی، گوشه نشینی و اجتماع گریزی این کودکان می شود.

عبداللهی مقدم گفت: وقتی می گوییم توانایی های این کودکان کم توان ذهنی وسیع است به این معنی است که مثلا وقتی باغبانی و گل کاری می کنند با ظرافت مراقب نوع کاشت و خاک مورد نیاز و متناسب با گیاه هستند، یا اینکه در زمان قالی بافی هربار از بخشی از یک نقشه و الگو کمک می گیرند یا حتی در خلق تابلوهای نقاشی بسیار با مهارت و ظریف عمل می کنند.

او بیان کرد: مجموعه ما از نظر مالی مجموعه فقیری است چون نه خیرین ما را حمایت می کنند و نه بعضی از خانواده ها مجموعه و فرزندان خودشان را باور دارند، اما سرمایه اصلی ما همین کودکان توانمند هستند که بدون هیچ پشتوانه مالی و صرفا بخاطر توانایی هایشان، حتی در برنامه های تلوزیونی  دیده شده اند.

بیشتر بخوانید

• بارقه‌های امید برای بهبود کودکان اوتیسم، در ایران وجهان
• ترفندهایی آسان برای آموزش شمارش پول به کودکان

انتهای پیام /