فرزاد لباسی نویسنده و کارگردان تئاتر به خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: تئاتر خیابانی از عنوانش پیداست که درخیابانها و برای مردمی که به سالن تئاتر نمیروند، اجرا شود. برعکس تئاتر صحنه ای که قواعد و ضوابط خودش را دارد.
وی درباره تفاوت تئاتر صحنهای و خیابانی افزود: تئاتر صحنهای همراه با بلیت فروشی است، اما تئاتر خیابانی به صورت رایگان برای مردم اجرا میشود. کما اینکه زمان کوتاهی را جهت اجرا صرف میکنند.
این کارگردان تئاتر درباره حمایت از گروههای تئاتری مطرح کرد: تئاتر خیابانی در هر محله، میادین و خیابان امکان اجرا دارد. این تئاتر بعد از گرفتن مجوز ایده و طرح به تمرین و اجرا میپردازند. حمایت توسط مسئولان ادارات صورت میگیرد. اما نباید این حمایت به صورت مقطعی باشد و باید به صورت مستمر در طول سال انجام شود؛ بنابراین هم مخاطب بیشتری تئاترهای خیابانی را ببینند و هم گروه درطول مدت دچار مشکل اقتصادی نباشد.
وی ادامه داد: متاسفانه حمایتهای ارگان هایی، چون ارشاد و شهرداری در قالب جشنواره صورت میگیرد. در نتیجه تعداد کمی از هنرمندان و مردم نمایشها را میبینند.
بیشتر بخوانید؛
لباسی با اشاره به بیکار شدن پیشکسوتان تئاتر عنوان کرد: شناخت نادرست از تئاتر خیابانی منجر شده تعدادی هنرمند تازه کار و هنرور به این گونه از نمایشها رو بیاورند. چرا که به نظر خودشان سهل و راحتتر است؛ بنابراین پیشکسوتان نمایش خیابانی خانه نشین شده اند. چون حمایت نمیشوند.
وی درباره ریشه تئاتر خیابانی اظهار کرد: تئاتر خیابانی را جدی نمیگیرند. همچنین این تئاتر جنبه جشنواره ایی به خود گرفته است. کما اینکه تئاترخیابانی درایران ریشه در تعزیه و نمایشهای آئینی دارد.
لباسی در پایان سخنانش تصریح کرد: اجرای خیابانی گونه ایی از هنرهای نمایشی است که متشکل از اجتماع و مردم است. با توجه به انگیزههای ظهور آن همواره کارکردهای مختلفی از جمله اصلاح رفتارهای اجتماعی دارد. همچنین نمایش خیابانی نیازی به طراحی، نور، چهره آرایی، طراحی صحنه و... ندارد. کارگردانی، بازیگری ومتن به موازات هم درشرایط مکان خاص اتفاق میافتد.
انتهای پیام/