به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، شیراز یکی از شهر‌های بزرگ، مرکز استان فارس و پنجمین شهر بزرگ و پرجمعیت ایران است این شهر تاریخی و تماشایی علاوه بر جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی و ادبی، دارای طبیعت بسیار زیبایی است. شیراز در کتاب‌ها و اسناد تاریخی، با نام‌های مختلفی نظیر: «تیرازیس»، «شیرازیس» و «شیراز» به ثبت رسیده است.

اوج شکوفایی طبیعت شیراز در ماه اردیبهشت است، شیراز در اردیبهشت سرسبز و تماشایی است و عطر بهار نارنج در باغ‌ها و خیابان‌های این شهر باعث شده بسیاری از افراد بگویند اردیبهشت در شیراز معنی می‌شود و اردیبهشت را ماه شیراز بدانند.  هر سال روز میانی بهار، یعنی ۱۵ اردیبهشت به نام روز شیراز نامیده می‌شود.

بیشتر بخوانید:

• شیراز از دیروز تا به امروز

شیراز فرهنگ‌شهر و هنرشهر ایران در دوران‌های مختلف تاریخی بوده است و چه پیش از اسلام و چه پس از آن، محلی برای پرورش شاعران، ادیبان، هنرمندان، معماران و آفرینندگان به شمار می‌رفته است. به واسطه همین علم‌ و هنردوستی، "شیراز" در شعر شاعران ایرانی و غیر ایرانی  نمود و بروز داشته باشد: 

شاعر تبریزی:

همام را سخن دلنشین و شیرین است / ولی چه سود که بیچاره نیست شیرازی

سعدی شیرازی:

چه شام و چه مصر و چه بر و چه بحر / همه روستایند و شیراز شهر

خواجه حافظ شیرازی:

خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش / خداوندا نگه دار از زوالش

به شیراز آی و فیض روح قدسی /  بجوی از مردم صاحب کمالش

شيراز و آب رکنی و اين باد خوش نسيم / عيبش مکن که خال رخ هفت کشور است

شهریار: 

خوشا سپیده‌دمی باشد آنکه بینم باز / رسیده بر سر الله اکبر شیراز

تو‌ای شیراز جا دارد ببالی / ولی دانم که گاه از دل بنالی

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را / به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

ایرج میرزا: 

از اهل ذوق شیراز خواهم که گاه‌گاهی / با خوبرو نگاری، چون کام دل برآنند

سلمان ساوجی:

خیال آب رکن‌آباد می‌پخت / هوای خطه شیراز می‌کرد

شاه نعمت‌الله، ولی: 

خاطرم می‌کشد سوی شیراز / مرغ جان می‌کند در آن پرواز

ابراهیم صهبا: 

شیراز بود معدن خوبان سخن‌دان / مهد گهر و لعل لب و شعر‌تر اینجاست

صهبا: 

صهبا ببر از خواجه شیراز نصیبی / وان روی که مقصود ز سیر و سفر اینجاست
شیراز مرکز هنر و علم و دانش است / کافاق را ز حاصل آن بهره‌ور کند
شیراز شهر شعر و گل و عشق و باده است / کی اهل دل تواند از آن‌ها حذر کند

کیوان اصفهانی: 

شیراز‌ای بهشت روان‌پرور‌ای / شهر شور و شوق و دل و دلبر‌ / ای هموطن که زائر شیرازی / شیراز را به دیده دل بنگر

فریدون مشیری:

هر که بیند همچو من شیراز را فصل بهار‌ / می‌زند بی‌شک از اینجا پشت‌پا بر هر دیار

آن بهشت جاودان شیراز می‌باشد که باد / مشک‌تر می‌آورد با خود ز هرسو باربار
خوبی شیراز از این بس که سعدی بعد مرگ / سال‌ها بر مردم ایران بود آموزگار

تا که نام سعدی و حافظ بود بر لوح دهر / شهر شیراز از خدا خواهم که ماند پایدار

هاتف اصفهانی:

در آن ملک شیراز شهری است شهره / که از سنبره دارد بساطی ممهد

همام تبریزی: 

همام را سخن دلفریب و شیرین است / ولی چه سود که بیچاره نیست شیرازی

 فردوسی: 

جهان‌دیده از شهر شیراز بود / سپهبد دل و گردن‌افراز بود

دو هفته در این شهر بخشید مرد / سوم هفته آهنگ شیراز کرد

ورا بود شیراز تا اصفهان / که داننده‌ای خواند مرز جهان

صائب تبریزی: 

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را / به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

قیصری: 

ز شیراز حافظ سخن گفته است / تو گویی در معرفت سفته است
اگر چشم نرگس به یک سو برد / همی شهر شیراز را بنگرد
اگر مشتری را بود روی زرد / ز دوری شیرازش این‌گونه کرد
که شیراز را خوش بود روزگار / به اردیبهشت و ز عطر و بهار

نسیم شمال:

ز اصفهان رفتم سوی شیراز با سوزوگداز / در میان راه ملحق شد به من یک حقه‌باز

معینی کرمانشاهی: 

بلبل به چمن با ناز آمد، گل به گلستان بازآمد / در بزم جهان بوی نرگس از چمن شیراز آمد

خواجوی کرمانی: 

هر نسیمی که ز شیراز نخیزد باد است/ خنک آن باد که از جانب شیراز آید

عبید زاکانی: 

رفتم از خطه شیراز و به جان در خطرم / وه کزین رفتن ناچار چه خونین جگرم
بی‌خود و بی‌دل و بی‌یار برون از شیراز / می‌روم وز سر حسرت به قفا می‌نگرم

سنایی غزنوی: 

خوشا سپیده‌دمی باشد آن که بینم باز / رسیده بر سر الله‌اکبر شیراز

به حق کعبه و آن کس که کرد کعبه بنا / که دارد مردم شیراز در تجمل و ناز

جمشید بختیار:

آنکه نشنیده‌ست هرگز بوی عشق / گو به شیراز آی و خاک ما ببوی

یوسفی خراسانی:

بود آیا که دگرباره به شیراز رسم / بار دیگر به مراد دل خود بازرسم؟
بود آیا که زری، رام صفاهان گیرم / از صفاهان به طرف خانه شیراز رسم؟
هست راز ازلی در دل شیراز نهان / خرم آن روز که من بر سر آن راز رسم

شیوع کرونا در برگزاری مراسم روز شیراز بی‌تاثیر نبوده است؛ به‌طوری که سال گذشته (۱۳۹۹) برنامه‌های روز شیراز برای مدت یک هفته در فضای مجازی برگزار شد. با توجه به ممنوعیت تردد و تعطیلی مراکز گردشگری و هنری و تاریخی، فضای مجازی این امکان را به شیرازی‌ها و علاقه‌مندان داد تا در جشن روز شیراز شرکت کنند.

انتهای پیام/