به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی شبکه مستند، آیین پاسداشت فرهنگ جولایی، تهیه‌کننده باسابقه رادیو روز گذشته (سه شنبه ۲۸ اردیبهشت) با حضور محسن یزدی مدیر، ابوالقاسم ناصری مدیر تولید شبکه مستند، یاسر فریادرس مدیر مرکز مستند سازمان سینمایی حوزه هنری، فرهنگ جولایی و ابوالفضل توکلی، تهیه کننده و کارگردان مستند «صدای فرهنگ» در شبکه مستند سیما برگزار شد.

در این مراسم فرهنگ جولایی درباره مستند «صدای فرهنگ» که درباره زندگی و در شبکه مستند تولید شده گفت: مستندسازان مختلفی قصد داشتند چنین کاری را برای ما انجام بدهند. هر بار اتفاقاتی رخ می‌داد، اما در نهایت قسمت بود که این مستند را آقای توکلی در شبکه مستند بسازد. زندگی من همیشه رادیو بوده و اگر بیکار می‌شدم به خانه می‌رفتم! قبل از انقلاب در راه شب بودم و پس از انقلاب هم در ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ من جزو اولین‌هایی که وارد رادیو شدند بودم. آن موقع گوینده جمشید علیپور و تهیه کننده برنامه من بودم.

وی با اشاره به اینکه رادیو بخش مهمی از زندگی من است، گفت: بسیاری از برنامه‌های رادیو پس از پیروزی انقلاب را من آغاز کردم. این موضوع در حالی بود که طنز ممنوع بود، دست زدن ممنوع بود و ... البته از سال ۱۳۶۳ بود که دست زدن (تشویق) در برنامه‌ها به نوعی آزاد شد. خیلی از موسیقی‌ها در رادیو را من پخش کردم که به نوعی آن زمان خط‌شکنی بود. وقتی برای اولین بار موسیقی از محمد نوری پخش کردم، گمان می‌کردم مرا از پخش بیرون می‌اندازند! با مدیر رادیو جر و بحث می‌کردیم، اما همان مدیر اکنون که من را می‌بیند عذرخواهی می‌کند.

جولایی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره محمد نوری خواننده باسابقه کشور صحبت کرد و گفت: محمد نوری شخصیت بی‌نظیری داشت و همیشه با خود می‌گفتم که چرا صدای کسی مثل او نباید پخش شود، چون صدای نوری تا سال ۱۳۷۶ مجوز پخش نداشت.

وی ادامه داد: او زندگی ساده‌ای داشت. در خیابان سرباز زندگی می‌کرد. قبل از انقلاب دبیر بود، می‌خواند، اما در حاشیه بود. اصلا حاشیه نداشت. وقتی از او دفاع می‌کردم هنوز او را ندیده و با ابعاد شخصیتی‌اش آشنا نبودم. فقط دیده بودم که آدم خوبی است، کارنامه قوی دارد و آثارش بسیار خوب و دقیق است. واقعا برای دریافت مجوز پخش آثار او سختی کشیدم، اما در نهایت موفق شدم که این مجوز را بگیرم.

این پیشکسوت درباره پخش موسیقی از رادیو در آن زمان گفت: یکی از مدیران رادیو با من جر و بحث می‌کرد، اما در مواقع مهم پای من می‌ایستاد. او به من دلداری می‌داد و می‌گفت تهیه‌کننده باید جسور باشد. در آن زمان خیلی تکلیف موسیقی و شادی در رسانه مشخص نبود.

وی افزود: شرط کار کردن من در رادیو این نبود که چه قدر می‌دهید؟ شرط من این بود که کاری به کارم نداشته باشید و اجازه بدهید کار کنم.

تاکید کرد: من کارم را دوست داشتم و برایم مهم نبود که چه کسی در صندلی مدیریت نشسته است. بنده معتقدم که باید دید آیا برنامه‌تان به درد مردم می‌خورد یا خیر. اگر به درد مردم خورد، حتی اگر مدیرتان با شما مخالفت کند، وقتی که بازخورد‌های خوب مردمی را ببیند، بعدا با شما رفیق می‌شود. نگاه ما این بود و به نظرم موفق هم شدیم؛ تمام مدیرانی که بالای سر ما بودند، بعدا این شرایط را داشتند.

جولایی در ادامه خاطراتی از کار کردن در رادیو بیان کرد و گفت: من در برنامه‌ها بسیار سخت‌گیر بودم. خاطرم هست که یکی از بزرگان صدا در یکی از برنامه‌ها دیر به استدیو آمد. به او گفتم که اگر هفته بعد دیرتر بیایی، شرمنده‌ات می‌شوم. هفته بعد دیر آمد و می‌خواست داخل برود، ولی اجازه ندادم. این اتفاق مثل توپ در رادیو پیچید. البته شب بهش زنگ زدم و عذرخواهی کردم چرا که بزرگتر از من است.

در ادامه این نشست ابوالفضل توکلی تهیه کننده و کارگردان مجموعه مستند‌های دوبله و صدا و ساخت مستند «صدای فرهنگ» گفت: خاطرم هست روزی که برای ضبط وارد رادیو شدیم، همه به استقبال استاد می‌آمدند و از ایشان احوال‌پرسی می‌کردند. خیلی از آنان از خاطرات خوب گذشته سخن می‌گفتند و خیلی دیگر حتی برنامه‌هایشان را قطع کردند تا به استقبال ایشان بروند. این موضوعات نشان می‌دهد که ایشان محبوبیت بسیار خاصی در بین همکاران دارند و قطعا این موضوع به دلیل فعالیت‌های فاخر و ارزشمند ایشان است.

توکلی گفت: خوشبختانه ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ ساعت ۲۱ خیلی از فرهیختگان اهل ادب و هنر و اهالی رسانه مستند پرتره فرهنگ جولایی را از شبکه مستند تماشا کرده اند و ما بازخورد‌های بسیار خوبی گرفتیم.

در پایان این مراسم با اهدای هدایایی به رسم یادبود از فرهنگ جولایی تقدیر شد.

انتهای پيام/