در طی این آزمایش، فیزیکدانان نجوم برای فشرده سازی مخلوطی از هیدروژن و هلیوم، فشار چهار گیگاپاسکال را در سلول‌های دارای سندان الماس تولید کردند. با استفاده از پرتوهای لیزر، نمونه برای فشرده سازی بیشتر حتی تحت فشار نهایی 60-180 گیگاپاسکال و دمای بیش از ده هزار کلوین در معرض امواج شوک قرار گرفت. شرایط مشابهی در جو پایین این سیاره‌های گازی غول پیکر یافت می شود.

محققان به یک تغییر شدید در بازتابندگی نمونه در فشار 150 گیگاپاسکال و دمای 10200 کلوین پی بردند که این نشانه جداسازی مخلوط هیدروژن و هلیوم است. در شرایط مشابه که در فضای داخلی مشتری وجود دارد (در عمق مربوط به 15 درصد شعاع سیاره)، هیدروژن به یک مایع فلزی تبدیل می شود و این روند جداسازی مخلوط و رسوب هلیوم را آغاز می کند.

همانطور که توسط کاوشگر گالیله ثبت شده است، باران های هلیوم می تواند درخشندگی اضافی زحل و کاهش هلیوم و نئون در جو مشتری را توضیح دهد.

 بیشتر بخوانید

• اولین مریخ نورد چین روی سیاره سرخ قدم زد

انتهای پیام/