به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، زبان بدن همان اشارات غیر کلامی برای برقراری ارتباط است. همین اشارات غیر کلامی بخش عظیمی از ارتباطات روزانه را تشکیل می‌دهد. از حالات چهره گرفته تا حرکات بدن تمام این‌ها حجم اطلاعات زیادی همراه خود دارند. فهمیدن زبان بدن مهم است، اما باید به گفته‌ها و متون هم توجه کرد.

حالات چهره
یک شخص تا چه اندازه می‌تواند با حالات چهره منظورش را بیان کند؟ لبخند تایید یا خوشحالی را نشان می‌دهد. در برخی موارد حالات چهره احساس واقعی ما در رابطه با یک موقعیت خاص را نشان می‌دهد. وقتی حس خوبی دارید حالات چهره شما این احساس را به دیگران نشان می‌دهد.

احساساتی که از طریق حالات چهره نشان داده می‌شود:
خوشحالی
ناراحتی
عصبانیت
انزجار
ترس
تعجب
پریشانی
هیجان
خواهش
تحقیر

حالات چهره جهانی

حالات چهره عمومی‌ترین شکل زبان بدن است. حالات صورت برای بیان ترس، عصبانیت، ناراحتی و خوشحالی در تمام دنیا به یک شکل است. محققی به نام پل اکمن (Paul Ekman) در یکی از مطالعاتش جهانی بودن حالات چهره برای بیان احساسات خاصی، چون لذت، عصبانیت، ترس، ناراحتی و هیجان را نشان داده است.

چشم‌ها

چشم‌ها پنجره‌ای به روح ما انسان هاست و احساس و افکار ما را برملا می‌کند. وقتی با فردی مکاتبه می‌کنید دقت کردن به حرکات چشم‌های او نقش بسیار مهمی در فرآیند ارتباط دارد. یکی از نکاتی که معمولا همه ما به آن دقت می‌کنیم این است که آیا فرد مقابل به چشم‌های شما خیره می‌شود یا این که نگاهش را از چشم‌های شما بر می‌دارد، چقدر پلک می‌زند یا مردمک چشم‌ها تا چه حد منبسط و بزرگ می‌شود.

هنگام ارزیابی زبان بدن به این حرکات و اشارات چشم دقت کنید:

خیره نگاه کردن: وقتی فردی هنگام گفتگو مستقیم به چشم‌های شما نگاه می‌کند نشان می‌دهد که از گفتگو با شما لذت می‌برد و به حرف‌های شما توجه می‌کند. اما تماس چشمی طولانی مدت ممکن است ترس ایجاد کند. از طرف دیگر اگر فرد دائما نگاهش را از چشم‌های شما بردارد نشاندهنده پریشانی و نا آرامی اوست و سعی می‌کند احساس واقعی خودش را مخفی کند.

پلک زدن: پلک زدن در حالت عادی کاملا طبیعی است، اما باید به کم یا زیاد بودن پلک‌های او دقت داشته باشید. پلک زدن زیاد نشاندهنده نا آرامی و پریشانی است. پلک زدن کم هم نشاندهنده این است که فرد سعی دارد پلک‌ها را کنترل کند. به عنوان مثال یک بازیکن پوکر سعی می‌کند حرکت پلک هایش را کنترل کند تا بی تفاوتی خود نسبت به ورقی که در دست دارد نشان دهد.

اندازه مردمک: یکی دیگر از نشانه‌های چشم اندازه مردمک هاست. دو عامل برای تغییر اندازه مردمک وجود دارد یکی میزان نور فضا و دیگری احساسات. گاهی اوقات احساسات باعث تغییر در اندازه مردمک چشم می‌شود. به عنوان مثال وقتی شخصی مجذوب شخص دیگری می‌شود چشم‌ها نیمه باز و اندازه مردمک کوچک‌تر می‌شود.

دهان

حالات و حرکات دهان نیز در خواندن زبان بدن نقش مهمی دارند. به عنوان مثال جویدن لب پایین نشان دهنده ترس و نگرانی است. گرفتن جلوی دهان نشان دهنده تلاش برای مودب بودن به خصوص هنگام خمیازه و سرفه می‌باشد. البته ممکن است برای مخفی کردن بی میلی خود نیز این کار را انجام دهد. یکی از مهم‌ترین و بارزترین اشارات زبان بدن لبخند است. لبخند به روش‌های مختلفی تفسیر می‌شود. یک لبخند می‌تواند یا واقعی باشد و یا برای ابراز خوشحالی ظاهری، طعنه و یا حتی بدبینی باشد.

لب‌های غنچه: لب‌های غنچه ممکن است نشان دهنده تنفر، بی میلی یا عدم اعتماد باشد.

گاز گرفتن لب ها: آدم‌ها معمولا لب‌ها را هنگام نگرانی و تشویش و اضطراب گاز می‌گیرند.

گرفتن جلوی دهان: وقتی بخواهیم احساس خود را مخفی کنیم جلوی دهانمان را می‌گیریم تا لبخند یا پوزخندمان را مخفی کنیم.

بالا و پایین دادن لب ها: وقتی لب‌ها کمی به سمت بالا باشد خوشحالی و یا خوش بینی فرد را نشان می‌دهد، اما وقتی کمی به سمت پایین آویزان شده باشد ناراحتی، بی میلی را نشان می‌دهد.

اشارات

اشارات واضح‌ترین سیگنال‌های زبان بدن هستند. دست تکان دادن، اشاره کردن و نشان دادن اعداد با انگشت‌ها رایج‌ترین اشارات قابل فهم هستند. بعضی از اشارات فرهنگی هستند به عنوان مثال اشاره با انگشت شست در هر فرهنگ و کشوری مفهوم متفاوتی دارد.

مشت گره: نشاندهنده عصبانیت و همبستگی است.

انگشت شست: نشاندهنده تایید یا عدم تایید است.

اشاره تایید: در این اشاره با چسباندن انگشت شست و انگشت اشاره شکل دایره ایجاد می‌کنیم و ۳ انگشت دیگر هم باز هستند. این اشاره در برخی مناطق اروپایی برای نشان دادن ناچیز بودن شما به کار برده می‌شود. در برخی مناطق آمریکایی نیز یک حرکت بسیار عوامانه محسوب می‌شود.

اشاره شکل حرف انگلیسی V: این اشاره که با بلند کردن انگشت اشاره به همراه انگشت میانی انجام می‌شود برای نشان دادن صلح و آرامش است.

پا‌ها و بازو‌ها

پا‌ها و بازو‌ها در برقراری ارتباط غیرکلامی نقش بسیار مهمی دارند. دست به سینه ایستادن حالت تدافعی دارد و انداختن پا‌ها روی هم دوست نداشتن یا ناراحتی را نشان می‌دهد. بیش از حد باز گذاشتن دست‌ها نشان دهنده این است که می‌خواهید خودتان را بزرگ نشان دهید یا با جمع کردن دست‌ها می‌خواهید خودتان را کوچک‌تر و دور از توجه دیگران باشید.

دست به سینه: این حالت نشاندهنده حالت دفاعی و حفاظتی است.

قرار دادن دست‌ها روی کمر: این حالت نشاندهنده آمادگی فرد است و یا می‌تواند نوعی حالت تهاجمی باشد.

گرفتن دست‌ها در پشت: نشاندهنده کسالت، نگرانی و یا عصبانیت فرد است.

ضربه زدن با انگشت ها: نشاندهنده بی تابی، بی حوصلگی و نا امیدی است.

انداختن پا‌ها روی هم: نشاندهنده نیاز فرد به حریم خصوصی و جدا بودن است.

ژست
ژست‌ها نیز در زبان بدن حرف زیادی برای گفتن دارند. صاف نشستن نشاندهنده دقت فرد به گذر مسائل است. خمیده نشستن نشاندهنده کسل بودن و بی تفاوتی فرد است.

ژست باز: ژست‌های باز دوستانه بودن فرد را نشان می‌دهد.

ژست بسته: ژست‌های بسته مثل قوز کرده، دست به سینه یا انداختن پا‌ها روی هم خصومت، عدم رضایت و نگرانی را نشان می‌دهد.

منبع: بدونیم 

انتهای پیام/