تهمت‌هایی که کاندیداها به یکدیگر می‌زنند پیگرد قانونی دارد؟
استفاده برخی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در مناظره از سلاح اهانت و تهدید موجب شد تا به بررسی این مقوله از نظر قضایی بپردازیم.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، استفاده نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در اولین برنامه مناظره‌ای از سلاح اهانت و تهدید برای خارج کردن حریف از میدان منجر به شکل‌گیری این پرسش می‌شود که آیا شرایط خاصی نظیر انتخابات منجر به این می‌شود که این قبیل اقدامات نامزدهای انتخاباتی در زمره جرایم قانونی قرار نگیرد؟ در پاسخ به این پرسش یک وکیل دادگستری می‌گوید شرایط خاص نظیر انتخابات مانع جرم‌انگاری اقدماتی نظیر اهانت و تهدید نمی‌شود.
بیشتر بخوانید
رضا قربانی،وکیل پایه یک دادگستری درباره اینکه آیا داوطلبین انتخابات ریاست جمهوری حق پیگیری قانونی اتهامات وارده در مناظرات را دارند؟ گفت: طبق قانون اساسی همه در برابر قانون یکسان و برابر هستند، به این معنی که اگر فردی مرتکب جرم می‌شود، قابل پیگیری است و بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران و اسلام نباید در مورد افراد مماشات صورت بگیرد. نکته حائز اهمیت این است که باید مشاهده کرد، اتهام وارده جرم محسوب می‌شود یا خیر. به عنوان مثال برخی می‌گویند وعده‌هایی که برخی از کاندیداها می‌دهند، جرم است، در صورتی که جرم محسوب نمی‌شود بلکه اگر وعده‌ها عملی نشود، آن وعده در مقام دروغگویی و کذب قابل برررسی است.
این وکیل دادگستری افزود:، اما تهمت‌هایی که داوطلبین انتخابات ریاست‌جمهوری به یکدیگر می‌زنند، جرم است. همچنانکه طبق قانون مجازات اسلامی زمانی تهمتی زده می‌شود، جرم است. در حال حاضر داوطلبین به یکدیگر تهمت می‌زنند، نمی‌توانند آن را اثبات کنند و تنها به دلیل رقابت این موارد را مطرح می‌کنند، که این رفتار مجرمانه است. در حقیقت داوطلبین انتخابات ریاست‌جمهوری به جای رقابت سالم از این روش‌های ناسالم استفاده می‌کنند و به جای ارائه برنامه، برنامه‌ریزی و مدیریت آینده از تاکتیک تخریب حریف را استفاده می‌کنند، که این غلط و اشتباه است و از منظر قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده و قابل تعقیب کیفری است.
قربانی در پاسخ به اینکه آیا داوطلبین مورد اهانت قرار گرفته، می‌توانند اعاده حیثیت کنند؟ تصریح کرد: اعاده حیثیت مرحله بعدی است، به این ترتیب که ابتدا باید تهمتی که زده شده را به عنوان مجرمانه تهمت و افترا پیگیری کنند. قانون به این صورت است که اگر فرد نتواند تهمت را اثبات کند، آن وقت بحث اعاده حیثیت مطرح می‌شود. منتها در حال حاضر بحث تهمت‌ها و افترا‌ها است برای نمونه داوطلبی به داوطلب دیگر می‌گوید دخترت در آمریکا بوده و خودت هم فلان کار را انجام دادی و یا داوطلبی خطاب به رقیب خود می‌گوید وقتی در فلان جا بودی این مقدار دزدی کردی.
این کارشناس مسائل حقوقی در ادامه اظهار کرد: البته توهین هم اگر با الفاظ رکیک همراه باشد، آن وقت میتوان در قالب توهین آن را مورد بررسی قرار داد، اما بحث اصلی این است که این جریان اتهامات قابل پیگیری است و نمی‌توان گفت به دلیل انتخابات در زمره استثنائات قرار بگیرد. در حقیقت در قانون موردی به نام استثناء زمان و مکان برای جرائم و بزه‌های انتصابی نداریم یعنی هر زمان و هر مکان جرمی و بزهی رخ دهد، قابل پیگیری است.
قربانی با تاکید بر اصل برابری افراد در برابر قانون خاطرنشان کرد: لذا اگر داوطلبی تهمت، افترا و جرمی را نسبت به سایر داوطلیبن منجر شود، قابل پیگیری و تعقیب کیفری است و نمی‌توانیم بگوییم به دلیل اینکه فلان کاندیدا رئیس قوه قضائیه است، از این جایگاه سوء استفاده می‌کند. وقتی افراد در برابر قانون یکسان و برابر هستند، وقتی رئیس قوه قضائیه هم مورد اهانت قرر بگیرد، می‌تواند جرم را پیگیری کند.
وی در پایان یادآور شد: علاوه بر اینکه داوطلبین انتخابات ریاست جمهوری می‌توانند بر علیه اهانت‌های وارده طرح دعوی کنند، در مورد تهدید‌ها هم می‌توانند طرح دعوی کنند. دیده شده در مناظرات تهدید‌های بسیاری بدی هم صورت می‌گیرد برای نمونه تهدید به افشای اسرار دیگران می‌کنند، که جرم محسوب می‌شود.
در مجموع به باور بسیاری با توجه به اینکه در صورت پیروزی هر یک از نامزدهای انتخاباتی، قرار است بر مسند ریاست جمهوری اسلامی ایران تکیه بزنند، بهتر است در زمان رقابت با سرلوحه قرار دادن اخلاق اسلامی، از به کار بردن رفتار‌های مورد مذمت اسلام پرهیز کنند کمااینکه تجربه نشان داده این قبیل رفتار‌ها تاثیری بر پیروزی نامزدها و خارج کردن حریف از میدان رقابت ندارد.
منبع: آنا
انتهای پیام/
