به گزارش  گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،شهید گل‌محمد کرمی هفتم مهر ۱۳۳۳ در شهرستان سرپل‌ذهاب دیده به جهان گشود. پدرش الله مروت و مادرش بی خان نام داشت. از دوران کودکی کار می‌کرد و در جوانی به خدمت در ارتش درآمد و با شروع دفاع مقدس، به نبرد علیه رژیم بعثی پرداخت.

این افسر زبده ارتش جمهوری اسلامی ایران در آخرین روز‌های هشت سال دفاع مقدس به اسارت نیرو‌های بعثی درآمد که شرح شکنجه دوران اسارتش را فقط هم‌رزمانش بیان می‌کنند و خودش تا پایان عمرش چیزی از آن دوران بیان نکرد.

هم‌رزمانش در وصف رشادت‌هایش می‌گویند جسمی بسیار قوی داشت و اگر چنین تنومند نمی‌بود شاید زیر شکنجه سال‌های اسارت رژیم بعثی دوام نمی‌آورد، چراکه بعثی‌ها متوجه نقش او به‌عنوان فرمانده شده و با شکنجه او به‌دنبال کسب اطلاعات نیرو‌های نظامی کشورمان بودند که هیچ‌گاه موفق نشدند؛ البته بهای آن بسیار سنگین و شکنجه دادن مداوم این قهرمان جنگ بود.

جان‌فشانی‌های این قهرمان جنگ در کارزار نبرد، موجب افزایش روحیه هم‌رزمانش می‌شد؛ قصه‌های جنگ را برای فرزندانش طوری تعریف کرده بود که آن‌ها متوجه نشدند خاطرات پدرشان بوده است و بعد‌ها فهمیدند رویداد‌هایی بوده که این شهید با آن‌ها مواجه شده است.

بار‌ها در جنگ مجروح و بر اثر منفجر شدن تانکش، قسمتی از بدنش سوخته بود؛ تنش پر بود از جراحت و ترکش آن سال‌ها که با گذاشتن آهن‌ربا روی پوست دستش معلوم می‌شد که هنوز حتی تن و لحظه‌هایش را ذره‌ای از آن فضا جدا نکرده است، طوری که ترکش‌های موجود در بدنش موجب جذب آهن‌ربا می‌شد.

این شهید والامقام رتبه‌های برتر در مسابقات شنا و دو استقامت ارتش را کسب کرد و در ساختن ماکت و وسایل الکترونیکی تبحر داشت که امروز در موزه دفاع مقدس بنیاد شهید به‌جا مانده است.

گرچه سال‌ها به واسطه اسارت و شغلش دور از فرزندانش بود و آن‌ها هیچ‌گاه حضور پدر را مانند سایر هم‌سالان خود تجربه نکردند، اما امروز به خود می‌بالند که ادامه دهنده راه پر افتخار شهدا هستند؛ همسرش چنین بیان می‌کند «محمد، به خاطر خدا و در حراست از خاک و ناموسش جنگید».

در تنها دستنوشته‌ای که از شهید گل‌محمد کرمی به جا مانده است، آمده است که: «پسرم بهرام، جانم را برای ایرانم فدا می‌کنم و بدان که تو نیز باید راهی جز این در پیش نگیری».

شهید کرمی پس از سال‌ها حماسه‌آفرینی و جانبازی و آزادگی، ۱۷ آبان ماه سال ۱۳۷۶ در کرمانشاه بر اثر عوارض ناشی از شکنجه و بمباران شیمیایی دشمن به شهادت رسید.

منبع:مهر

انتهای پیام/