به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان،  باستان شناسان نمونه حفظ شده یک گوسفند را در یک معدن نمک در استان زنجان، حدود 230 مایلی تهران کشف کردند. آنها مومیایی گوسفند را با استفاده از ژنتیک و باستان شناسی مورد مطالعه قرار دادند. این امر به آنها امکان می داد تا در مورد پرورش گوسفندان در 1600 سال پیش اطلاعات بیشتری کسب کنند.

 طبق گفته کارشناسان ، این بافت کاملاً نرم بوده و هنوز به استخوان متصل است. یک تیم بین المللی از متخصصان ژنتیک و باستان شناسان، DNA مومیایی گوسفند 1600 ساله کشف شده در معدن نمک چهرباد ایران را تعیین کردند.

به گفته تیم تحقیق متخصصان ژنتیک از کالج ترینیتی دوبلین، این کشف، روش های پرورش گوسفندان در آن زمان را آشکار کرد و نشان داد که چگونه مومیایی طبیعی می تواند DNA را حفظ کند. در حالی که DNA باستانی معمولاً آسیب دیده و تکه تکه شده است و مطالعه آن را دشوار می کند اما DNA مومیایی گوسفند "بسیار خوب حفظ شده است".

معدن نمک چهرآباد شناخته شده است که به دلیل محیط غنی از نمک، مواد بیولوژیکی از جمله "مردان نمکی" را از طریق یک فرآیند طبیعی حفظ می کند. اولین انسان نمکی کاملاً محافظت شده در سال 1993 کشف شد که قدمت آن به 1.700 سال قبل باز می گردد.

تیم تحقیقاتی با استخراج DNA از یک برش کوچک پوست مومیایی شده از ساق پا که در معدن یافت شده است، از آن بهره برداری کردند. بررسی میکروسکوپی DNA و موها نشان داد که زمان پرورش دام ها مربوط به چند سال قبل بوده است. این تیم توضیح داد که تأثیر معدن نمک در میکروارگانیسم های موجود در پوست پای گوسفند نیز دیده می شود. این تیم کشف کرد این حیوان مومیایی شده از نظر ژنتیکی شبیه نژادهای مدرن گوسفندان منطقه است.

"کوین جی دالی "‌از تیم کارشناسان در این باره گفت: "با استفاده از فن آوری های جدید می توانیم دریابیم که فرهنگ باستانی نگهداری از گوسفندان در ایران در زمان ساسانیان به چه صورت بوده است و بیاموزیم که مردم ایران در این دوره گله های گوسفند با مصرف گوشت و پشم را چگونه مدیریت می کردند و روش های پرورشی دام را به چه صورت در آن زمان توسعه می دادند. می توان گفت نوع ژنتیک گوسفند در میزان مصرف منطقه ای و توسعه تجاری آن زمان تاثیر گذار بوده است."

بیشتر بخوانید

• هجوم مردم برای تماشای کوتاه ترین گوساله جهان در بنگلادش

انتهای پیام/