به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، شهناز نیایش فر عضو قرارگاه جهادی شهید گودرزی اظهار کرد: همان طور که میدانید «خدمت به خلق» از والاترین مظاهر عبادت است؛ حضرت رسول اکرم (ص) هم در حدیثی فرمودند «من سعی فی حاجة أخیهِ المـؤمن فکأنّما عبد الله تسعة آلاف سنة صائماً نهاره، قائماً لیله»؛ «هر فردی که در برآوردن نیاز برادر مؤمنش تلاش کند، گویا نُه هزار سال خداوند را عبادت کرده، در حالی که روز‌ها را روزه دار و شب‌ها را شب زنده دار بوده است».

وی افزود: قدم نهادن در این راه و کمک به مومنان نیازمند، معامله‌ای با خدای متعال بوده است که میزان اثربخشی و ثواب و اجر آن توسط قادر بی همتا مشخص می‌شود. وظیفه انسانی خودم دانستم که در راستای همیاری رساندن به خلق الله قدم بردارم و هرجا که نیازمندی به چیزی احتیاج داشت با کمال میل در خدمت باشم.

 عضو قرارگاه جهادی شهید گودرزی بیان کرد: در آموزه‌های دینی و اخلاق بشری و در تمامی ادیان، به صراحت بیان شده که روح تمامی انسان‌ها متصل به ذات بیکران الهی، سرچشمه نور و رحمت بی انتهای اوست. گر چه انسان‌ها جمیعا فارغ از یکدیگرند، اما همه آن‌ها به یک ریسمان و ذات بیکران متصل هستند؛ کمک به دیگران علاوه بر خشنودی فرد نیازمند و خانواده اش و همچنین انعکاس انرژی مثبت در جامعه، موجبات رضایت حق تعالی را فراهم می‌آورد که تبلور این رضایت مندی در کانون مهر جهان هستی بر قلب فرد کمک کننده تابیده شده و موجب احساس شادمانی و همچنین آرامش جسمی و روحی او می‌شود.

نیایش فر با بیان اینکه این موضوع از نظر علمی هم به اثبات رسیده است، ادامه داد: پژوهشگران دانشگاه پیتسبرگ و... دریافته اند که کمک به دیگران قسمت‌های خاصی را در مغز انسان به فعالیت وا میدارد. یافته‌های این دانشمندان نشان می‌دهد که کمک و یاری رساندن به دیگران آن قسمت از مغز را که قبلا با دوستی و رفتار‌های مربوط به مراقبت والدین در ارتباط بوده، فعال می‌کند. در عین حال، وقتی که ما به همنوعان خود کمک می‌کنیم، فعالیت «آمیگدال» کاهش می‌یابد. آمیگدال ساحه‌ای از مغز است که باعث ایجاد واکنش‌های ناشی از ترس و استرس می‌شود و در نهایت اگر بخواهم بصورت عامیانه بیان کنم، حس رسیدن به آرامش واقعی در گرو کمک‌کردن به دیگران است.

 عضو قرارگاه جهادی شهید گودرزی در پاسخ به اینکه شاید عده‌ای بگویند رسیدگی به امور نیازمندان وظیفه مسئولین است، چرا افرادی که جایگاه حقیقی دارند این کار را انجام می‌دهند اظهار کرد: شما بهتر میدانید که کمک به دیگران علاوه بر عبادت یک نوع ورزش و ممارست روح انسان است؛ انسانی که همواره در راه کمک به دیگران پیش قدم بوده و منتظر مسئولین و دولت‌ها نیست. رسیدگی به درد بخشی از جامعه با روحیه ایثارگری و همچنین پیشی گرفتن از یکدیگر، آن هم در شرایط فعلی و سخت اقتصادی، موجب بارور شدن و تقویت خصیصه‌های ناب انسانی در نسل جوان می‌شود.

وی افزود: رهبر معظم انقلاب هم با اشاره به مسائل اقتصادی کشور و لزوم مقابله با تحریم‌های اقتصادی دشمن در این زمینه، فرمودند «علاج چیست؟ علاج این است که یک ملّت در درون خود تلاشی کند و کاری بکند که ضربه‌ی دشمن که حتمی است، اثر نگذارد یا کم اثر بگذارد؛ علاج این است».

نیایش فر درباره طرح آزادی ۱۱۰ بانوی زندانی تشریح کرد: در سوره مبارکه بلد یکی از بهترین کار‌های نیک آزادی بردگان است. در این روزگار که برده‌ای به شکل گذشته وجود ندارد، آزادی بردگان، آزادی انسان‌هایی است که بواسطه خطای سهوی و ناخواسته در زندان بسر می‌برند. تفاوت بزرگ این دسته از عزیزان با دیگر نیازمندان در این است که در حبس بسر می‌برند و امکان تلاش در سطح جامعه برای رفع گرفتاری و مشکلاتشان وجود ندارد. از این رو، چشم کمک و یاری جویی این هموطنان و خانواده آنها، به دستان پر مهر خیرین عزیز است. از طرفی از سال‌های گذشته بنده به صورت خیلی ناشناخته برای رضایت، خشنودی خداوند و آرامش قلبی خودم، مقدمات آزادی چند تن را فراهم میکردم؛ آزادی این بندگان خدا برای من از هزاران تفریح لذت بخش‌تر است.

وی درخصوص برکات کمک به دیگران در زندگی اش گفت: کمک به دیگران موجب گشوده شدن پنجره‌های رحمت الهی به روی انسان و وسعت خوان نعمات او میگردد. گسترده‌تر شدن این سفره هم موجب نزول برکات بیشتر در آن میشود. علاوه بر توصیه‌های مکرر برای کمک به دیگران جهت دفع بلا و گرفتاری‌های روزمره، تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد که انسان‌های خیر طول عمر بیشتری دارند و از بیماری‌های لاعلاج، استرس و بیماری‌های قلبی، عروقی و روحی و روانی در امان هستند.

 عضو قرارگاه جهادی شهید گودرزی یادآور شد: وقتی انسان به این باور برسد که زندگی مادی همیشه همراه او نخواهد بود و تنها اعمال و رفتار حسنه هستند که توشه دنیا و آخرت می‌باشند، بدون هیچ نگرانی و دغدغه فکری، به آسانی از مادیات می‌گذرد و از آن انفاق می‌کند. در مقابل خداوند هم صد چندان این انفاق را به بنده اش عطا خواهد کرد.

نیایش فر خاطر نشان کرد: در هیچ کجای دنیا سراغ نداریم که افراد خیر که از اموالشان برای یاری رساندن به دیگران می‌گذردند، خود دچار مشکلات مادی شده باشند. کمک به دیگران در واقع سهیم نمودن دیگر افراد جامعه در بخشی از لطف و عنایت الهی است؛ بنابراین خواهش بنده به عنوان عضو کوچکی از جامعه این است که هر انسانی به اندازه سهم خود برای کمک به همنوع خود قدم بردارد. در این صورت است که معنای واقعی آرامش و انسان دوستی و صلح را درک خواهد کرد.

انتهای پیام/